เพียงใจที่ปรารถนา ศศิภา ศศิอักษร

เรื่อง            เพียงใจที่ปรารถนา        
ผู้แต่ง            ศศิภา
สำนักพิมพ์     ศศิอักษร

ภาพนั้นคือชายหนุ่มหน้าตาดี ร่างสูงโปร่ง ผิวขาวออกจะซีด ดูก็รู้ว่าคงมีเชื้อสายจีนอยู่เต็มเปี่ยม กำลังส่งยิ้มให้กับสาวข้างตัวในชุดกระโปรงสีหวานซึ่งใช้สองมือคล้องแขนอีกฝ่ายอยู่อย่างสนิทสนม ร่างของเธอโปร่งระหง รูปหน้าไข่สดใสสมวัย ผิวของเธอขาวนวลราวงาช้างขับเน้นให้เห็นริมฝีปากสีสดที่แย้มเยื้อนอย่างเป็นสุข

ภาพนั้นเสมือนคู่รักทั่วๆ ไป ก็คงไม่แปลกอะไรที่ผู้หญิงคนหนึ่งจะคล้องแขนคนรักและหัวร่อต่อกระซิกอย่างสนิทสนม แต่มันผิด…ผิดตรงที่เธอคือมาริสา   สุริยบดินทร์…คนที่แต่งงานกับเขาแล้วเมื่อสี่ปีก่อน และปัจจุบันนี้เธอยังได้ชื่อว่าเป็นภรรยาของเขาอยู่!


เมื่อเธอหลับ เขาก็จะปลุกด้วยวิธี ‘บ้าๆ’ ...

วิธีบ้าๆนั้นเห็นจะเป็นอื่นใดไม่ได้นอกจากการ ‘ก่อกวน’ ให้เธอไม่สามารถข่มตาหลับได้ทั้งๆที่ร่างกายร้อนรุ่มและวูบวาบเช่นขณะนี้

หรือถ้าเธอตื่นอยู่ แต่ง่วงเต็มทน เขาก็จะยังใช้วิธีเดิมอยู่นั่นเอง สรุปแล้วไม่ว่าเมื่อไหร่ ตอนไหน กานต์ เศรษฐวัฒน์ สามีของเธอก็ยังคงความร้ายกาจอยู่นั่นเอง

“ฉันรู้ว่าเธอไม่ได้หลับ ลืมตาขึ้นมาคุยกับฉันหน่อยเถอะ” ว่าพลางมอบจุมพิตแสนหวานที่เปลือกตาบาง สัมผัสอุ่นจัดทำให้มาริสาต้องขยับกาย

“ฉันบอกเธอไปเมื่อเย็นนี่นาว่าอยากมีลูก”

คราวนี้เขาเปลี่ยนจุดหมายเป็นริมฝีปากเรียวบางที่เม้มแน่น มาริสาสะดุ้งสุดตัว เมื่อสัมผัสแผ่วเบานั้น ทำให้เลือดในกายของเธอแล่นวูบวาบไปทั่วร่าง หัวใจสั่นไหวรุนแรง

“เดี๋ยวค่ะ” ทันทีที่เขาถอนริมฝีปากออก มาริสาก็รีบใช้สองมือยันอกเขาไว้แล้วร้องห้าม นึกเหนื่อยใจตัวเองเป็นที่สุดที่ไม่สามารถห้ามการกระทำของเขาได้เลยสักครั้ง หรือแม้แต่หัวใจที่จะต่อต้านก็ไม่ไหวเช่นเดียวกัน

ยิ่งอีกฝ่ายสัมผัส มาริสาก็ยิ่งโหยหา...

หนึ่งจุมพิต อ้อนวอน เรียกร้อง

สิบจุมพิต ร้อนเร่า เรียกหา

กานต์หาได้สนใจท่าทางและคำร้องขอของภรรยาไม่ เขาบรรจงทาบทับริมฝีปากลงมากอีกครั้ง มาริสาบอกตัวเองว่าเป็นครั้งที่ร้อยแล้วล่ะมังที่เขาเฝ้าเคล้าคลอเคลียกับเรียวปากของเธอ

...ร้อยจุมพิต เว้าวอน อีกครา...

ยิ่งเผยอริมฝีปากรับจุมพิตของเขาอย่างเต็มใจ หัวใจมาริสาก็ยิ่งเต้นแรงโลด รู้สึกทั้งตรึงตรา และตรึงใจ อย่างอธิบายออกมาเป็นคำพูดไม่ได้ หัวใจอิ่มเอิบและเป็นสุขยิ่ง หนำซ้ำยังแน่ใจเป็นนักหนาว่านับจากวันนี้ไปจะไม่มีวันไหนที่เธอจะลืมสัมผัสนี้ของเขาได้เลย

...พันจุมพิต ตรึงตรา มิรู้วาย...

และถ้าเขาจูบเธอถึงพันครั้ง หัวใจของเธอคงไม่อาจโบยบินไปไหนได้ นอกจากจะยอมสยบต่อสามีที่เธอไม่เคยคิดว่าจะมอบความรักให้ ...กานต์ เศรษฐวัฒน์คนนี้ช่างร้ายกาจนักหนา

สุดท้ายแล้ว แม้กายจะต่อต้าน หากหัวใจกลับยินดีรับความหอมหวานจากสามีอย่างเต็มใจยิ่ง

“มีลูกให้ฉันสักคนนะเมย์ ไม่ว่าจะผู้หญิงหรือผู้ชาย เค้าจะเป็นพยานแห่งรักของเรา”