หิมพานต์นิรมิต ปารณธร ทำมือ

เรื่อง             หิมพานต์นิรมิต        
ผู้แต่ง           ปราณธร
สำนักพิมพ์   ทำมือ

หากไม่เพราะเวียงนาราเกิดเหตุร้าย อนรรฆวีคงไม่ต้องรอนแรมมาถึงหิมพานต์ พบพานเข้ากับสิงคีวรรณไกรสรราชสีห์ผู้สง่างาม แต่มีนิสัย 'แมวๆ'

มารู้สึกตัวอีกที อนรรฆวีก็เห็นไกรสรราชสีห์ตัวหนึ่งยืนสงบอยู่เบื้องหน้า ใหญ่โตแต่ก็ไม่เทอะทะ สีขนสะอาดนวลดั่งสีขาวหอยสังข์ ตัดกับขนคอและขนบนหลังสีแดงเพลิง

ความอยากเห็นอยากรู้บอกให้เธอลองเข้าไปใกล้เขา แล้วเอื้อมมือลูบขนนุ่มสวยนั่นสักครั้งหนึ่ง เธอจึงขยับเข้าไปหาเขา ครึ่งเหม่อครึ่งรู้ตัว ใจเต้นระรัว

สิงคีวรรณมองจนเธอเอื้อมมือมาจะแตะตัวเขานั่นละ ค่อยยกอุ้งเท้าใหญ่เบ้อเร่อ ‘ยัน’ เจ้าลูกวัวขี้กลัวเสียหงายหลังตกสระอโนดาตดังตูม!

"เห็นไหมน่ะ ความสกปรกของเจ้า ฮึ่ย! น่าขนลุกขนชัน ยังไงวันนี้เจ้าก็ต้องอาบน้ำพร้อมข้า คาวี!”