ชุด รักเลย 3 เล่ม : 1.สุดห้ามใจ 2.ไฟมารยา 3.เริงปรารถนา โม พิมพ์พลอย ชโลธร บุ๊คส์ ในเครือ ปองรัก

เรื่อง             ชุด รักเลย 3 เล่ม
ผู้แต่ง           โม พิมพ์พลอย
สำนักพิมพ์    ชโลธร บุ๊คส์ ในเครือ ปองรัก   

ชุด รักเลย 3 เล่ม 
1.สุดห้ามใจ
2.ไฟมารยา
3.เริงปรารถนา

 สุดห้ามใจ

ปรัชญา เทพไท
บุรุษหนุ่มผู้มีทุกอย่างเพียบพร้อม ทั้งหน้าตาและทรัพย์สิน
เขาเป็นถึงซีอีโอบริษัท โกลบอล จำกัด (มหาชน)
เคยมีรักแรกแบบวัยรุ่นที่ผิดหวัง แต่ก็ไม่ได้ทำให้เขาเจ็บปวดมากมายนัก
 
ดวงฤทัย มณีสุข
หญิงสาวผู้ที่เคยมีอดีตร่วมกับเขา เธอเป็นลูกพี่ลูกน้องของรักแรกของชายหนุ่ม
และในอดีต...เธอแอบหลงรักเขาจนตามมาสมัครงานที่บริษัท
 
และเมื่อเขากับเธอพบกัน ความผูกพันในอดีตก่อให้เกิดเป็นความรักที่เร่าร้อนสุดบรรยาย
 
“นี่เรากำลังคบกันอยู่ไม่ใช่หรือ”
“ก็ใช่นะคะ” เธอยอมรับ แล้วหัวเราะออกมาด้วยความรู้สึกที่ไม่ได้ตลกอะไร “ดวงกลายเป็นหนูตกถังข้าวสารไปแล้ว”
“หนูตกถังข้าวสารหรือ” ปรัชญาเลิกคิ้ว แล้วพูดจาเหน็บแนมราวกับกำลังโกรธอะไรสักอย่าง “งั้นก็ทำตัวให้เหมือนหน่อยสิ”
“คุณปรัชกำลังอารมณ์เสียอะไรดวง” เธอมองหน้าเขาขณะรับรู้ถึงอารมณ์มึนตึงของอีกฝ่าย
“ไม่ชอบ...” เขาชะงักไป “คะ”
“ไม่ชอบที่เธอสนิทสนมกับผู้ชายอื่นนะสิ”
ร่างบางถูกดึงเข้าไปหาทันทีที่รถหยุดจอดริมถนน ปากเขาบดลงบนเรียวปากของเธอ
จูบเธอราวกับจะลงโทษที่ทำให้หงุดหงิดเสียอย่างนั้น...

ไฟมารยา

จะเกิดอะไรขึ้น เมื่อ ปติญญา ตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าตัวเองนอนเปล่าเปลือย
เมื่อคืนเขาทำอะไรลงไป แล้วจู่ๆ ร่างของผู้หญิงสูงเพรียวคนหนึ่งก็เดินออกมาจากห้องน้ำ
ผมของเธอสั้นเหมือนผมของเขา หน้าตาดูเข้มคมมากกว่าหวาน
เขารู้จักเธอ...เธอชื่อเล่นว่าผึ้ง และเธอก็เป็นทอม...นี่เขานอนกับทอมอย่างนั้นหรือ
 
“อย่าเพิ่งสิ ถ้าฉันจะพูดว่า...”
ดุจฤดี ลุกขึ้นยืนเต็มความสูงอยู่ข้างเตียง ระดับความสูงเกินมาตรฐานหญิงไทยธรรมดา
“อะไร?”
ปติญญา เลิกคิ้วขึ้นขณะมีสีหน้าอยากรู้
“...ยังเหลือ” เธอทำท่าเขินขึ้นมา แต่เป็นแบบกระฟัดกระเฟียด
“อะไร?” เขาอยากรู้ว่าจะพูดอะไร
“ก็ถุงยางอนามัยไงเล่า นายยังเหลืออยู่ไม่ใช่หรือ” เธอพูดโพล่งออกมาเสียงเข้ม

เริงปรารถนา
รักแรกของนางเอกวัยกระเตาะที่ไม่สมหวัง กลับมาเจอกันอีกครั้งหลังจากไปเล่าเรียนดีไซเนอร์ที่ฝรั่งเศสกลับมา จะเกิดอะไรขึ้น
‘เรามาเป็นแฟนกันเถอะค่ะ’
เปรี้ยง! เขาถูกจู่โจมจนงันไป คำตอบล่ะ ตอบออกไปสิ เขาตอบตกลง เขาอยากเป็นแฟนกับเธอ แต่พูดไม่ออก แถมยังทำสีหน้ายิ้มๆ ราวกับเห็นว่าเป็นเรื่องตลกออกมาอีก
‘เป็นสาวเป็นนางพูดเล่นแบบนี้ไม่ดีนะ จะให้ฉันช่วยจัดอะไร บอกมาสิ...’ เขาหันไปทางกล่องเก็บของที่เรียงเป็นตับอยู่ตรงหน้า
‘พูดเล่นเสียที่ไหน พูดจริง! พูดเป็นกิจจะลักษณะเลย เพราะว่าชอบ ถึงอยากได้มาเป็นแฟน’
‘ฉันแก่กว่าเธอตั้งสิบเจ็ดปี’
‘แก่แล้วไง ผมหงอกเท่ดีออก’