ชุด จอมมาร 6 เล่ม (มือสอง) สยบรักจอมมาร อริรักจอมมาร ยอดรักจอมมาร พ่ายรักจอมมาร กรงรักจอมมาร ล่ารักจอมมาร มิรา สมาร์ทบุ๊ค SMART BOOK

  สยบรักจอมมารมือหนึ่ง เล่มอื่นในชุดมือสอง

 เรื่อง                 ชุด จอมมาร 6เล่ม สยบรักจอมมาร  อริรักจอมมาร  ยอดรักจอมมาร  

                         พ่ายรักจอมมาร  กรงรักจอมมาร  ล่ารักจอมมาร  

 ผู้แต่ง               มิรา

 สำนักพิมพ์      สมาร์ทบุ๊ค SMART BOOK

                                 1. สยบรักจอมมาร
  “คุณมันหยาบช้าสารเลว คุณใช้ฉันหมดประโยชน์แล้วจะทำแบบนี้จริงๆ เหรอ”
เสียงร้องไห้ที่แสนน่าสงสารของเธอไม่ได้มีผลอะไรต่อหัวใจที่แข็งกระด้างของซานโตบ้างเลยหรือ
เรลดาน้ำตาร่วงด้วยความหวาดกลัวและเสียใจ
ซานโตเดินเข้ามาเอากุญแจมือสับลงที่ข้อมือของเธอจากนั้นก็มองด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย
“ลาก่อน…” เขาพูด จากนั้นก็ผลักให้เธอร่วงหล่นจากท่าน้ำลงสู่ผืนน้ำที่เย็นเฉียบและมืดมิดทันที
 
                          2. อริรักจอมมาร
   เพราะยิ่งหนียิ่งใกล้
หัวใจของเพียงออจึงไม่ต่างจากกระเสือกกระสนหลุดออกจากหัวใจของตัวเอง
เพื่อเข้าไปอยู่ในอุ้งมือของจอมมารที่แสนจะร้ายกาจเช่นคริสเตียน โดโนแวน ด้วยตัวเอง
เจ็บนักเมื่อเห็นเขามองเป็นเพียงของเล่นแก้ขัดเท่านั้น
แล้วจะทำเช่นไร ให้จอมมารหันมามองคนธรรมดาที่ไม่มีอะไรดังเช่นตัวเอง...
   "เฮ้! ยัยป่วย คืนนี้อารมณ์ฉันรุนแรงมาก เพราะงั้นคืนนี้ไปนอนห้องฉันนะ
อ้อ... ฉันซื้อถุงยางอนามัยแบบจัดเต็มไว้แล้ว
เพราะงั้นไม่ว่าเธอจะป่วยโรคห่าเหวอะไรก็ช่าง ฉันไม่สนใจแล้ว"
คำพูดของคริสเตียนทำให้ถ้วยชารสโปรดที่กำลังชงอยู่ร่วงหลุดมือแตกกระจายบนพื้นเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
เพียงพอเบิกตากว้างด้วยความตกใจ หัวใจเต้นแรงโลดเพราะความตื่นกลัว
"คุณว่าอะไรนะคะ... ก็ฉันป่ะ... ป่วยอยู่นะ อีกอย่างฉันเป็นเอดส์นะ ลืมไปแล้วเหรอ!?"
"ช่างหัวมัน ใส่ถุงยางอนามัยหลายๆ ชั้นคงพอไหว..."

                          3. ยอดรักจอมมาร
     ทำงานเป็นสาวใช้ให้กับบริษัทเมดเซอร์วิสได้ไม่ทันไร มิรัน ก็เหมือนถูกแจ็กพ็อต ครั้งใหญ่ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะเรียกมันว่าเป็นเรื่องดีได้หรือเปล่า เพราะนายจ้างที่ร่ำรวยมหาศาลมีทรัพย์สินมากมายแทบจะล้นฟ้าอย่าง เจอโรม เบอร์นันเดซ ผู้แสนจะมีอิทธิพลของบราซิล
            ก็ไม่รู้ หรอกนะว่าเขาถูกใครปองร้ายลอบฆ่าจนถึงกับว่าตอนนี้ตาบอด แต่คิดแล้วมันก็คงมีความเป็นไปได้สูงที่เขาจะถูกหมายหัวเอาชีวิต เพราะขนาดแค่สาวใช้อย่างเธอก็แทบจะคลานกับคำสั่งบ้าบอคอแตกของเขาเลย
            “ฉันหิวน้ำ เร็วๆ แม่สาวใช้มิรัน จะให้นายจ้างคอยจนคอแห้งตายไปเลยหรือไง”
            “ฉันร้อน  เปิดแอร์แรงๆ หน่อย”
            “ฉันหนาว มาให้ฉันกอดหน่อยแม่สาวใช้!”
            นี่ขนาดเขาตาบอดยังร้ายกาจได้ขนาดนี้ แล้วถ้าตาดีขึ้นมาเมื่อไหร่ไม่อยากจะคิดเล้ย! ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
            นอกจากจะเป็นสาวใช้ส่วนตัวแล้วยังต้องทำหน้าที่ล้านแปดเพื่อเอาอกเอาใจ “คุณชายโรม” ที่แสนจะเอาแต่ใจ
            วันดีคืนนี้ก็ต้องนอนเป็นหมอนข้างให้กอด ซ้ำร้ายยังมาขอให้เธอแก้ผ้าเพื่อทดสอบประสิทธิภาพของประสาทสัมผัสส่วนอื่นที่ยังทำงานได้อยู่
            แล้วมันคืออะไรล่ะ...
          ตา...มองไม่เห็นแล้ว
          หู...จะให้กระซิบเบาๆ ที่ข้างหูหรือ
          จมูก... จะให้เขามาดมกลิ่นอะไรบนตัวหรือ!
          ลิ้น... จะให้เขามาเลียลิ้มชิมรสอะไรบนร่างกายของเธอหรือ!!
          กายสัมผัส...แค่คิดก็จะเป็นลมแล้ว ฮือๆ!! 
   
                            4. พ่ายรักจอมมาร
     เมื่อบริษัทของบิดาล้มละลาย ทุกสิ่งที่เคยพรั่งพร้อมมลายหายไปในพริบตาเดียว รู้ตัวอีกที ลินิน สาวน้อยแสนบอบบางก็ไม่เหลือใครแล้ว คนรอบข้างที่เคยปรนนิบัติพัดวีและเอาอกเอาใจคอยห้อมล้อมหายไปดุจควันไฟ
            ไม่เว้นแม้กระทั่ง ราฟาเอล คาสซาโน บุรุษผู้แสนจะสง่างามและมีอิทธิพลในอิตาลีด้วย
            ชายที่คิดว่าเป็นเหมือนคนที่ให้กำลังใจและโอบอุ้มประคับประคองมาตลอด... แต่สุดท้ายเขาก็ไม่ต่างจากคนอื่น เมื่อรู้ว่าเธอไม่เหลืออะไรก็สลัดทิ้งอย่างไม่ไยดี สมแล้วที่ขึ้นชื่อว่ามาเฟียร้าย จอมมารผู้ไร้หัวใจ
            เมื่อเธอตั้งใจจะจากไปเงียบๆ มารร้ายอย่างราฟาเอลก็ตามมาราวี ทำลายเธอจนย่อยยับและปล่อยทิ้งไว้ราวกับสาแก่ใจเหลือเกินที่ทำให้เจ็บปวดเจียนขาดใจได้ตายได้อย่างนี้
ลินิน :: คุณไม่ได้รักฉัน ก็ได้โปรดปล่อยฉันไปเถอะนะคะ
ราฟาเอล :: ใช่... ฉันไม่ได้รักเธอก็จริง... แต่เธอจะอยู่ยังไงเมื่อไม่มีใคร
ลินิน :: ถ้าฉันจะตายก็ช่างมันเถอะค่ะ มันจะได้สมใจคุณยังไงล่ะคะ
 
                              5. กรงรักจอมมาร
    เพราะไปทำให้จอมมารสามีของเพื่อนไม่พอใจ
ไม่ทันได้ตั้งตัวเปรมาก็ถูกไล่ให้มาเจอกับจอมมารอีกคนไม่โหดเหี้ยมไม่ต่างกัน
เขาคือ ครูส ฟรังโก ผู้ที่มีรูปโฉมงดงามและเย่อหยิ่งยิ่งกว่าใครคนไหนที่ได้พบเจอ
ด้วยหลงเข้าใจผิดว่าเปรมาเป็น ลินิน ธรารักษ์ เมียรักของราฟาเอล คาสซาโน
ครูสเฝ้ารอวันที่จะทำให้เธอสยบราบคาบแทบเท้าของตัวเอง
จะได้หัวเราะให้สาแก่ใจเมื่อราฟาเอลรู้ว่าเมียรักของตัวเองนั้นแปรเปลี่ยนหัวใจไปแล้ว
แต่ในความจริง… ผู้หญิงที่คิดว่าเป็นลินินกลายเป็นผู้หญิงหัวอ่อนใสซื่อคนหนึ่ง
เธอทั้งใสทั้งซื่อ… ทว่าในสายตาของจอมมารทุกอย่างเป็นเพียงแค่มายาลวงเท่านั้น
แล้วจะทำเช่นไรเล่า… ในเมื่อหัวใจมันเต้นแรงทุกครั้งที่ได้สบตากับคนตัวเล็กที่มีแววตาสุกใส
ยิ่งมองยิ่งปั่นป่วน อยากครอบครองหล่อนแทบขาดใจ
แต่หล่อนเป็นภรรยาของชายอื่น…
“นี่… สามีเธอเก่งเรื่องบนเตียงไหม?” คำถามของจอมมารทำให้เปรมาหน้าร้อนเห่อด้วยความอับอาย
จะบอกอย่างไรเล่าว่าตัวเองเป็นสาวบริสุทธิ์ยังไม่มีสามี
แต่เมื่อสวมรอยเป็นลินิน เปรมาจึงได้แต่เงียบและใจหายยิ่งนัก
เมื่อไหร่จะหลุดออกจากกรงขังที่เต็มไปด้วยเสน่หาของอสูรร้ายผู้น่ากลัว
ยังไม่ทันได้ตั้งตัว ร่างสูงของครูสก็มาหยุดตรงหน้าเสียแล้ว
“ลองเล่นชู้กับฉันสักหน่อยดีไหม… แล้วค่อยตัดสินว่าฉันดีกว่าสามีเธอหรือเปล่า”
เปรมาตกใจจนพูดไม่ออก และยิ่งกว่าตกใจเมื่อเขาอุ้มร่างบางของตัวเองตรงไปที่เตียงนอนจริงๆ
“หยุดนะครูส!”
“ฉันจะไม่หยุด… จนกว่าเธอจะบอกว่าฉันดีกว่าสามีของเธอ!!” 

                                6. ล่ารักจอมมาร
   "ฉันไม่ต้องการผู้หญิงอย่างเธอ สักนิดก็ไม่เคย" เขากระซิบ
"ฉันเองก็ไม่ต้องการคุณเหมือนกัน" เธอบอกด้วยเสียงสะอื้น
"ไปซะ... และอย่ากลับมาอีกเลย..."
แล้วจะทำยังไงเล่า... เมื่อเธอจากไป พร้อมกับเด็กในท้องคนหนึ่ง
และไม่รู้ว่าเธออยู่ที่ใดบนโลกนี้...
เรื่องราวของมาซิโอ ไมนอฟ หรือ มาซิโอ แรด มีนอ(ที่เพื่อนและเมียเรียก) เป็นต้องปวดใจ
จากตอนแรกว่าจะร้ายกาจเอาแต่ใจกับผู้หญิงใสซื่อ ไม่สิ ซื้อบื้อ ไม่สิมึนเอ๋อ
เอ่อ… สักอย่างนั้นแหละ อยากจะร้ายกับหล่อนนักเชียว
แต่พอรู้ว่าเธอท้องก็ต้องตามไปง้อ สาบานได้ว่าเขาไม่ได้ชอบหล่อน
เพราะหล่อนเธอไม่ฉลาดอย่างที่คิดเอาไว้ แต่แล้วทำไม้ทำไม ต้องมาง้อเธอด้วย
 “กินนี่หน่อยนะ ลูกเราจะได้แข็งแรง…” พูดไปมือก็ปอกเงาะให้หญิงสาวไปด้วย
อนงค์นางมองหน้างดงามของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีตามพฤตินัยและพ่อของลูก
สายตาของเธอเย็นชานัก ในเมื่อไล่เธอเหมือนหมูเหมือนหมาซนซานกลับมาเมืองไทยแบบนี้
อย่าหวังเลยว่าเธอจะยอมคืนดีง่ายๆ ให้เสียชื่อสาวไทยใจแข็ง ไม่มีวันซะหรอก!
“ไม่กิน ไม่หิว ไม่อร่อย” เธอตอบ หน้ายังไม่อยากจะมอง
“ถ้าไม่กินเค้าจะปล้ำแล้วนะ…”
“นี่!” อนงค์นางหันไปมองอย่างตกใจ ผู้ชายบ้าอะไร ไล่เค้าแล้วยังจะมาปล้ำเค้าอีก
“ก็ตอนปล้ำเสร็จหนูนางพูดง้ายง่ายนี่ ปล้ำไปคุยไปง้อไปไม่ดีกว่าเหรอ”
“กลับไปซะ! ไปให้พ้นหน้าฉัน!!”