ชุด เมีย 3 เล่ม : 1.เมียลับระบายแค้น 2.เมียจ้างบำเรอใจ 3.เมียแต่งจำเลยบาป อรรวี(นิมมานรดี) กานต์นิยาย

เรื่อง               ชุด เมีย 3 เล่ม : 1.เมียลับระบายแค้น 2.เมียจ้างบำเรอใจ  3.เมียแต่งจำเลยบาป          
ผู้แต่ง              อรรวี(นิมมานรดี)
สำนักพิมพ์     กานต์นิยาย

เมียลับระบายแค้น

ชาญ... ผู้ชายบ้างานที่เมินใส่ผู้หญิง เพราะมีคู่หมั้นคนสวยรอทำเมียอยู่แล้ว
แต่เธอกลับทำเขาเจ็บแสบถึงทรวง เมื่อแอบไปอยู่กินกับชายอื่น
งานนี้ทั้งเจ็บ ทั้งแค้น ชาญจึงต้องหาวิธีระบายอารมณ์...

ดาหลา... ต้องตกอยู่ในสภาพเงาแค้นของน้องสาว
ให้เจ้านายใจร้ายกระทำย่ำยีในที่ลับ และหมางเมินใส่ยามอยู่ต่อหน้าคนอื่น
เธอต้องยอมทน เพราะถ้าไม่ทน เขาก็จะทำให้ทุกคนในครอบครัวของเธอตกงาน

ทำงานด้วยกัน เห็นหน้ากันเกือบทุกวัน และร่วมรักกันทุกครั้งที่ชาญต้องการ
แต่ทุกอย่างต้องเป็นความลับ ดาหลาต้องเป็นเมียลับของชาญไปจนกว่า
เธอจะตามตัวน้องสาวกลับมาแต่งงานกับเขาให้ได้ ตามคำสั่ง!
และเมื่อดารินกลับมา ดาหลาก็ต้องไป… ไปพร้อมความจริงที่ทำให้ชาญแทบคลั่ง!
………………….
“ถ้าฉันยอม... คุณต้องไม่บอกใครเรื่องนี้”
“ห๊ะ คิดว่าฉันอยากจะให้ใครรู้นักหรือไง มีผู้หญิงหน้าตาจืดชืด นอนตัวแข็งทื่อเป็นท่อนไม้อยู่ใต้ร่างนี่มันน่าโม้คนตรงไหน”
“ถ้าฉันยอม... คุณต้องไม่ทำโทษน้องรินอีก ไม่ว่าจะโทษหนักหรือเบา”
“เออ รับรองเลยว่าจะไม่แตะแม้แต่ปลายก้อย”
“ถ้าฉันยอม... พอน้องรินกลับมาเมื่อไหร่ สัญญานะคะ ว่าคุณจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับฉันอีกเด็ดขาด ฉันไม่อยากให้น้องรินรู้เรื่องนี้”
“ฟังให้ชัดๆ นะดาหลา ถ้าฉันแต่งงานกับดารินเมื่อไหร่ ฉันจะไม่แตะต้องเธออีกเด็ดขาด พอใจหรือยัง”
“ค่ะ ฉันยอม”
เมียจ้างบำเรอใจ


‘ดนุ’ ไม่ใช่คนใจดี ไม่เคยรู้จักคำว่าใจอ่อน หรือจริงๆ แล้วเขาอาจเป็นคนไม่มีหัวใจ
เห็นเขายิ้มๆ อารมณ์ดีกับทุกคนแบบนั้น ใครสักกี่คนที่จะรู้ว่ามันคือยิ้มเหี้ยม
กับอีแค่ผู้หญิงบนเตียง เขากดโทรศัพท์กับจ่ายไปไม่กี่พันก็ได้มาบำเรอกายแล้ว
แต่สำหรับคนที่นึกอยากได้มาบำเรอใจ หาเรื่องสนุกใส่ตัวไปวันๆ ถึงต้องจ้างแพงหน่อย ก็น่าสน

‘เพชรลดา’ บัณฑิตจบใหม่ที่กำลังตกงาน
เธอกลับมาบ้านเพื่อจะพบกับหนี้นอกระบบก้อนใหญ่ที่แม่และยายสร้างไว้
แต่เมื่อเจ้าหนี้ของเธอเป็นผู้หญิง ก็ค่อยโล่งอกว่าคงไม่มีเหตุการณ์ทำนองขายตัวใช้หนี้เกิดขึ้น
แต่เธอจะหาเงินมาใช้หนี้ได้อย่างไร ในเมื่อเจ้าหนี้เร่งยิกๆ ให้เธอหาเงินมาคืนเร็วๆ
เร็วพอๆ กับความรู้สึกที่เธอมีให้นายจ้างจำเป็น

สัญญาว่าจ้างสามเดือนที่มีกฎระเบียบมากมายให้ต้องปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด
แต่ทว่า สัญญาไม่ทันสิ้นสุด นายจ้างกลับเลิกจ้างกระทันหัน
เมียจ้างปลดระวางอย่างเพชรลดาก็ต้องไป... ไปพร้อมหัวใจที่บาดเจ็บ


“คือ... ข้อห้ามข้อสุดท้าย ทรายจะรู้ได้ยังไงล่ะคะว่าคุณดินจะรำคาญใจเรื่องไหนบ้าง”
“ถ้ารำคาญเมื่อไหร่ก็จะบอก” ดนุก็รับปรับเสียงกลับมาเข้มอีกครั้ง
“อ๋อ... ค่ะ แสดงว่า ทรายก็ทำตัวปกติได้ แต่ถ้าคุณดินไม่พอใจเรื่องไหน ก็จะบอกเองใช่ไหมคะ”
“ใช่ แต่หวังว่าผมคงไม่ต้องบอกเรื่องนี้บ่อยๆ นะ”
“ทรายจะพยายามค่ะ”
“อย่าลืมข้อห้ามข้อแรก” ดนุกำชับเรื่องที่เขาให้ความสำคัญมากข้อหนึ่ง
“ไม่ลืมค่ะ ทรายสัญญาว่าเรื่องนี้จะรู้กันแค่เราสองคน
สัญญาจ้างของคุณดิน จะเป็นสัญญาใจของทรายค่ะ”
ขยันหยอดจริงๆ เลยแม่คุณ... ดนุกดยิ้มที่มุมปาก
“ผมขอเตือนสักเรื่อง… การจ้างงานของผมไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับความรู้สึกทางใจ
มันเป็นแค่ความต้องการทางกายของผม และความต้องการใช้เงินของคุณ
ผมเสียเงิน คุณเสียตัว เราเสมอกันในเรื่องนี้ เพราะฉะนั้น
อย่าเอาหัวใจมาเกี่ยวข้องกับงานนี้เลยนะเพชรลดา คุณจะเสียใจเปล่า”

เมียแต่งจำเลยบาป

‘อธิป’ อดีตเพลย์บอยผู้ผิดหวังในรักที่มีให้เพื่อนสนิท จึงผันตัวมาเป็นหนุ่มชาวไร่
ตั้งใจว่าจะใช้ชีวิตเรียบง่าย สงบสุขอยู่กับธรรมชาติรอบตัว... เงียบๆ คนเดียว
แต่แล้วเขากลับถูกตาแก่เจ้าเล่ห์กับเด็กสาวใจแตกร่วมมือกัน ‘รวบหัวรวบหาง’
แล้วเรียกร้องความรับผิดชอบ
จากเพลย์บอยที่ไม่เคยพลาดท่าเสียทีให้สาวใด กลับต้องมาแต่งงาน
จดทะเบียนสมรส เพื่อเลี่ยงคดี ‘พรากผู้เยาว์’
และนั่นก็ทำให้เขาเกลียดเมียตัวเองเข้าไส้ ตั้งใจว่าต้องทำทุกอย่างให้เธอ
ขอหย่าขาดกับเขาโดยเร็วที่สุด

‘อภิญญา’ สาวน้อยวัยใสที่บริสุทธิ์ผุดผ่องไปทั้งร่างกายและจิตใจ
เธอยอมทอดทิ้งความฝัน เพื่อทำหน้าที่ภรรยาที่ดีของผู้ชายที่คุณตาบอกว่าเป็นคนดี
และจะเป็นสามีที่ดีของเธอ แต่มันไม่ใช่อย่างนั้นเลย... เขาไม่ใช่คนดี เขาใจร้าย
แถมยังไม่เคยเห็นว่าเธอเป็นภรรยาของเขาด้วย

แล้วเธอจะทำอย่างไร ระหว่างนอนร้องไห้กอดใบทะเบียนสมรสในตอนที่สามีไปมีความสุขกับผู้หญิงอื่น หรือคืนอิสรภาพให้เขาและตัวเอง
ยุติพันธะที่ไม่มีใครต้องการแล้วเดินตามความฝันที่เคยทอดทิ้งไว้เสียที...

“พี่อ้นจะไปนอนกับผู้หญิงคนนั้นหรือคะ” ถามไปเบาๆ
“ใช่” คำตอบรับหนักแน่น พออภิญญาเผลอเงยมองหน้า ก็เลิกคิ้วใส่ “ทำไม มีปัญหา?”
หญิงสาวก้มหน้าเม้มปากแน่น ก่อนจะส่ายหน้าช้าๆ
“เปล่าค่ะ แต่...เอ่อ... พี่อ้นอย่าทำอะไรประเจิดประเจ้อจนคนอื่นรู้ว่าพี่อ้นมีอะไรกับผู้หญิงคนนั้นได้ไหมคะ”
“หึ อายสินะ ถ้าคนในไร่พากันซุบซิบนินทาว่าตัวเองไม่ได้เรื่อง ผัวถึงได้แอบไปมีกิ๊ก”
อภิญญาเงยมองหน้าคนพูดเสียงเย้ยหยัน แล้วรีบโต้กลับด้วยความเจ็บใจ
“เปล่าค่ะ น้องออยกลัวว่าถ้าเรื่องรู้ถึงหูคุณปู่กับคุณตา ท่านทั้งสองจะเสียความรู้สึก ปู่อินทร์คงไม่สบายใจถ้าคนในไร่พากันซุบซิบนินทาว่าพี่อ้นมีชู้”