จอมนางคู่บัลลังก์ เล่ม1-4 ผู้แต่ง เฟิงน่ง ผู้แปล หลินโหม่ว พีซีบุ๊ค

นิยายร้ก นำเสนอ 

  เรื่อง               จอมนางคู่บัลลังก์ เล่ม1-4

 ผู้แต่ง              เฟิงน่ง

 ผู้แปล             หลินโหม่ว

 สำนักพิมพ์      สำนักพิมพ์พีซีบุ๊ค

                                ป๋ายพิงถิง ไม่เคยเชื่อคำกล่าว ซึ่งยึดถือกันมาแต่โบราณที่ว่า "คุณธรรมแห่งสตรี

คือไร้สามารถ" นางเป็นเพียงสาวใช้ แต่กลับมีชีวิตความเป็นอยู่หรูหราสุขสบาย และเป็นที่นับหน้าถือ

ตายิ่งเสียกว่าคุณหนูในห้องหอคนใด สิ่งที่ทำให้นางได้รับเกียรติยศเหล่านี้หาใช่หน้าตา หากแต่เป็น

สติปัญญาที่เฉียบคมมากไหวพริบยิ่งเสียกว่าบุรุษ

                             นางไม่เคยต้องการให้คนรอบข้างมานึกเสียดายต่อหน้าตาภายนอกที่แสนจะ

ธรรมดาของนาง ผู้ที่นางต้องการคือชายซึ่งสามารถจะขี่ม้าเคียงข้างไปกับนาง มีสติปัญญาเฉียบ

แหลมไม่ได้ยิ่งหย่อนไปกว่านาง สามารถแข่งขันกับนางได้อย่างทัดเทียม ด้วยเหตุนี้แม้ชายผู้นั้นจะ

เป็นแม่ทัพใหญ่ของแคว้นศัตรู แม้ระหว่างคนทั้งสองจะมีแต่คำโกหก แผนลวง และการชิงไหวชิงพริบ

นางก็ยังมิอาจหวั่นไหวใจไปกับชายผู้นั้นได้ แต่ระหว่างความรักและความภักดี นางเลือกได้เพียง

อย่างเดียวเท่านั้น นางได้แต่ภาวนาว่า ความรักของฉูเป่ยเจี๋ย จะไม่ได้ลึกซึ้งมากเท่าที่นางคิด...

                                     ด้วยแผนการร้ายที่เป็นดั่งอาภรณ์ฟ้าไร้ตะเข็บ ได้สร้างกำแพงสูงลิบลิ่วขึ้น

ขวางกั้นระหว่างฉูเป่ยเจี๋ยกับป๋ายพิงถิง แต่แล้วเมื่อกำแพงนี้เริ่มพังทลายตัวลง เหอเสียซึ่งหาที่หยัด

เท้าทรงกายได้อย่างมั่นคง ณ แคว้นอวิ๋นฉางกลับยังไม่ยอมวางมือ มุ่งเล่นงานหมายแก้แค้นทั้งฉูเป่ย

เจี๋ยและตงหลินให้วอดวาย ถึงคราวที่ฉูเป่ยเจี๋ยต้องเป็นฝ่ายเลือกว่าจะรักษาความรัก...หรือชาติบ้าน

เมือง

                  ข้างเพียงแค้นสวรรค์ แค้นฝันร้ายนี้ แค้นทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำให้ท่านต้องเขียนราชโองการ

ฉับนี้ขึ้นมาตัดสินลง ทัณฑ์ข้าสถาน

                 หนักที่สุด แค้นทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำให้ข้าไม่สามารถปกป้องท่านได้... โชคชะตาเล่นตลก

สร้างสถานการณ์เปลี่ยนนิสัยคนให้

                 เปลี่ยนแปร เหอเสียในยามนี้ มิใช่เสี่ยวจิ้งอานหวาง ผู้อบอุ่นอ่อนโยนอีกต่อไป การหยาม

อัปยศและเคี่ยวกรำสารพัดในวันวาน

                 เสี่ยวจิ้งอานหวางขอประคองด้วยสองมือ น้อมมอบกลับคืนแก่เจ้าของเดิม

              เป่ยม่อ ตงหลิน กุยเล่อ อวิ๋นฉาง...แผ่นดินนี้ได้ดูดกลืนโลหิตไปมากมายเท่าใด จึงได้ก่อเกิด

เป็นขุนเขาและสายน้ำอันงดงามไร้ทัดเทียมเช่นนี้ เสี่ยวจิ้งอานหวาง...เพราะเหตุใดกัน วิญญาณอัน

หาญกล้ามากมายเท่าใด ที่ต้องมาตกตายระหว่างผืนฟ้าและแผ่นดินนี้ ยังมีความอ่อนโยนของท่าน

ความสง่างามของท่าน และรอยยิ้มประดุจสายลมในวันวานของท่านเล่าถูกฝังอยู่ที่ใดเสียแล้ว

อาณาจักรซึ่งย้อมสร้างขึ้นด้วยโลหิตนี้ ท่านจะช่วงชิงมาทำอะไร

----------------------------------------------------------------------