สิคีริยา เล่ม1-2 (มือสอง) (สภาพ80-85%กระดาษเป็นสีน้ำตาล) ชุด สิคีริยา โสภาค สุวรรณ รวมสาส์น

เรื่อง                สิคีริยา 1- 2  (มือสอง) ชุด สิคีริยา
ผู้แต่ง             โสภาค สุวรรณ
สำนักพิมพ์     รวมสาส์น

“มนุษย์ไม่สามารถกำหนดดวงชะตาแห่งตนได้ เท่ากับไม่สามารถหลบหลีกกฎแห่งกรรมนั้น

ไม่ว่าจะไปอยู่ที่ใด ความจริงนั้นจะตามติดตัวไปทุกหนทุกแห่ง

มีประโยชน์อันใดเล่าที่จะหลีกหนี ผจญ และ สู้กับความจริงคือสิ่งที่ถูกต้อง”

(คำโปรยรองปกด้านใน)

                       พราหมณ์มาฆะ ได้พาบุตรชายมาฆะน้อย และ นางทิศยา บุตรบุญธรรม วัย ๕ ปี

เดินทางมายังอนุราธปุระ นครสิงหลา เพื่อเข้าถวายตัวรับราชการ ได้มอบ ทิศยา

ให้เป็นบุตรบุญธรรมของนางนารินีผู้เป็นญาติ 

ราชสำนักสิงหลาขณะนั้นมีพระเจ้าดธุเสนา ปกครอง ทรงมีอัครมเหสี คือ พระนางสัมขา

มีโอรส คือ เจ้าชายโมคคลานะ และ มเหสี นามนางปรธะ มีโอรส คือ เจ้าชายกัสสปะ 

 พราหมณ์มาฆะได้เข้าเฝ้าพระนางปรธะ และ พระเจ้าดธุเสนา และ ได้อาศัยความร้าวฉาน

ระแวง ชิงดีชิงเด่น ในราชสำนักนี่เอง เป็นจุดมาเพ็ดทูล เพื่อความก้าวหน้าของตนเอง

                       ในวันเพ็ญวันวิสาขา นางนารินีได้พาทิศยาไปทำบุญ ทิศยาพลัดหลงกลับพี่เลี้ยง

แต่ก็ได้พบกับทหารหนุ่มรูปงานมมาช่วยประคองถาดน้ำมันเทใส่ขันรอบลานวิหาร

และ...เขาคือ ราเชนธรา บุตรชายวัย ๑๖ ปี ของแม่ทัพเรือ และ นางศศิเรขา ซึ่งเป็นเพื่อนรักกับนางนารินีนั่นเอง

ทิศยาได้เรียนหนังสือกับนางศศิเรขา

                        ต่อมาเกิดเรื่องพระธิดาของพระเจ้าดธุฯ ถูกพระมารดาของสวามี

ซึ่งเป็นพระขนิษฐาของพระเจ้าดธุฯบังคบให้เข้ารีต แต่ไม่ยอม จึงถูกเฆี่ยนตี

พระเจ้าดธุฯสั่งเผาทั้งเป็นพระขนิษฐา ทำให้นายพลมิการะผู้เป็นพระสวามีหนีออกจากอนุราธปุระ

และพระเจ้าดธุฯทรงตัดสินพระทัยจะแต่งตั้งเจ้าชายโมคคลานะเป็นพระยุวราช

เจ้าชายกัสสปะทรงโกรธ รวบรวมกำลังทหารหนีไปสมทบกับนายพลมิการะและกลับมายึดสิงหลา

   นางนารีนี ทิศยา นางศศิเรขา และราเชนธราได้ออกไปแสวงบุญที่ มหินทะเล

ราเชนธราหัดขี่ม้าให้ทิศยา ด้วยเห็นเธอสนใจ และ ยังเข้ากับเจ้าอัสเส-ละ ม้าคู่ใจของเขาได้ดี

  ทหารคนสนิทตามมาส่งข่าว ราเชนธรารีบกลับ

เขาและบิดาได้พาเจ้าชายโมคคลานะและพระมารดารลี้ภัยไปสุวรรณปุระ 

                          เจ้าชายกัสสปะได้สั่งให้กระทำการปิตุฆาต พระบิดา และขึ้นเป็นผู้ครองสิงหลา

มีโองการสั่งจับครอบครัวของผู้ที่ช่วยให้เจ้าชายโมคคลานะลี้ภัย

นางนารินีได้พูดจาหว่านล้อมให้พรามหมณ์มาฆะ ซึ่งเป็นที้ไว้วางพระทัยของราชาองค์ใหม่ว่า

ควรปล่ยอนักโทษ เพื่อพระองค์จะได้รับการสรรเสริญ

นางศศิเรขาได้รับการปล่อย และนางก็สิ้นใจในวันนี้เอง ทิศยาเสียใจมาก

พระเจ้ากัสสปะทรงให้พราหมณ์มาฆะดำเนินการสร้างตำหนักสิคีริยาต่อ

จากที่ค้างไว้สมัยพระบิดาพระองค์

ทิศยาซึ่งพราหมณ์ผู้บิดาได้ถวายตัวเป็นนางกำนัลในพระนางประธะแต่เยาว์วัย

ได้เป็นนางสนองพระโอษฐ์ของมหเสีพระเจ้ากัสสปะ ต้องตามไปอยู่ที่สิคีริยา

นางได้ลงไปดูม้าอัสเส-ละ ที่ราชนธราฝากไว้แต่ครั้งเมือลี้ภัย

เธอพามาด้วยและได้พบกับราเชนธราที่ลอบกลับเข้ามาเพื่อมารับเงินจากเจ้าพระยาคลังไปเป็นค่าไถ่

ที่เจ้าชายโมคคลานะ และ บิดาเขาเองถูกชนเผ่าพื้นเมืองที่สุวรรณปุระจับไป..

นับเป็นเวลา ๗ปีที่ได้มาเจอกันอีกครั้ง ยามนี้ทิศยาที่วัยย่างเข้า๑๖ปี

ได้รู้สึกถึงความรักที่มีต่อราเชนธราเป็นครั้งแรก ทว่านางมิลินท

ซึ่งเป็นนางกำนัลรุ่นพี่และเฝ้ารักเฝ้ารอราเชนธรามาตลอด

ได้รู้เรื่องและเจ็บแค้นยิ่งนัก รวมทั้งมาฆะน้อย ซึ่งลุ่มหลงในตัวทิศยาก็อาฆาตต่อราเชนธราเช่นกัน

นางนารินีได้ชวนทั้งสองไปทำบุญเพราะเป็นวันวิสาขบูชาพอดี ราเชนธราและทิศยา

ได้ให้คำสัตย์อธิษฐานต่อหน้าพระศรีมหาโพธิ์ ทั้งสองได้พบกับพระ วิชิตะ ที่นางนารินีเคารพมาก

ท่านได้ขอให้ทั้งสองมาปฏิบัติธรรมกับท่านทุกวันจนกว่าราเชนธราจะกลับ

เมื่อราเชนธรากลับไปถึงสุวรรณปุระ บิดาเขาเสียชีวิต แต่ก็สามรถช่วยเจ้าชายโมคคลานะได้ทันเวลา

เวลาผ่านไปจนถึงทิศยาวัยเข้า ๒๗ ปี พระเจ้ากัสสปะสิ้นพระชนม์ ด้วยแผนการของมิการะผู้ลูก

และมาฆะน้อยซึ่งได้เปลี่ยนไปนับถือศาสนาคริสต์ หลังพราหมณ์มาฆะได้เสียชีวิตไปแล้ว

และได้ไปเชิญเสด็จเจ้าชายโมคคลานะกลับมาครองสิงหลา

โดยชี้ให้พระองค์เห็นว่าเป็นเพราะพระผู้เป็นเจ้าช่วยพระองค์

ราเชนธราจึงได้กลับมาอนุราธปุระ ได้พบกับทิศยาอีกครั้ง..

ราเชนธราตั้งใจจะแต่งงานกับทิศยา แล้วเลิกข้องแวะกับราชสำนักอีก ..

ความตั้งใจของทั้งสองจะเป็นจริงได้หรือ?

ขอบคุณที่มาจากblog  ^^ pichayaratana