ชายาไร้ศักดิ์ยอดรักอ๋องมาร เล่ม 1-2 (จบ) โม่เสียวเป่ย Quelin B2S

เรื่อง              ชายาไร้ศักดิ์ ยอดรักอ๋องมาร เล่ม 1-2 (จบ)              
ผู้แต่ง            โม่เสียวเป่ย
ผู้แปล            Quelin
สำนักพิมพ์     B2S

 เธอ … นักมายากลระดับโลกแห่งศตวรรษที่ 21 คาดไม่ถึงว่าตนจะถูกศิษย์รักทรยศหักหลังจนต้องจบชีวิตลงกลางเวที
นาง … คุณหนูสี่ ตัวไร้ค่าแห่งจวนเจิ้นหนานหวาง พี่น้องร่วมบิดารุมรังแก
ฮูหยินใหญ่ลอบวางยาพิษ มารดาแท้ ๆ จบชีวิตลงเพราะปกป้องนาง
นางที่พิการเดินไม่ได้ถูกน้องชายใจเหี้ยมอายุเพียงเจ็ดปีผลักตกน้ำ
ทว่าเมื่อลืมตาขึ้นใหม่ นางก็ไม่ใช่นางอีกต่อไป!
พี่น้องต่างบิดานิสัยสุนัข ... เธอจะโยนบอลไฟเผาขนพวกเขา
ให้ตัวเกลี้ยงไร้เส้นขน!
ฮูหยินใหญ่ลอบวางยาพิษ ... ผู้ใดวางยาพิษ พิษนั้นคืนสนอง ให้พวกเขารู้ว่าต้องจ่ายค่าตอบแทนเช่นไรเมื่อทำร้ายเธอ
ถูกวางยาพิษแล้วอย่างไร ... เธอยินดีใช้ร่างของตนมาทดลองพิษ
วิชาแพทย์จะได้ก้าวหน้า
สองขาใช้การไม่ได้แล้วอย่างไร ... เพียงแค่รอยยิ้มเดียวของเธอก็ทำให้บุรุษทั้งแผ่นดินยอมศิโรราบได้
เมื่อเธอยืนตระหง่านท่ามกลางสายตาที่เฝ้ามองมาร่างบางเปี่ยมไปด้วย
ความองอาจและสง่างาม
สองมือไร้ซึ่งเรี่ยวแรงแล้วอย่างไร ... สามารถสร้างโลกที่งดงามของตนได้ก็แล้วกัน
ป๋ายหลี่โม่เซียวกล่าว : “ฮวานเอ๋อร์ ชาตินี้เจ้าถูกกำหนดไว้ให้เป็นสตรีของข้า เอ็นดูเจ้านับเป็นสิ่งที่ควรกระทำ ทำดีกับเจ้านับเป็นสิ่งที่สมควร หากมีผู้ใดทำให้ภรรยาไม่พอใจ สามีผู้นี้จะทำให้มันสำนึกผิดไปจนถึงชาติหน้า!”
อวิ๋นเทียนสุยกล่าว : “แม่สาวน้อย ขอแค่ตกปากรับคำเป็นสตรีของเปิ่นจวิน เปิ่นจวินจะมอบแผ่นดินผืนนี้ให้กับเจ้า ดีหรือไม่?”
หนานกงหวูหยินกล่าว : “จิ่นฮวาน เดิมทีข้าไม่คิดมีรัก สำหรับข้าแล้วสตรีเป็นเพียงของไร้ค่า สามารถผลัดทิ้งได้คล้ายอาภรณ์ ข้าหลงคิดว่าชาตินี้ตนคงไร้รัก ทว่าเจ้ากลับทำให้เข้าใจ แท้จริงแล้วตัวข้ามิได้ไร้รัก แต่เป็นเพราะได้พบกับเจ้าช้าเกินไปต่างหาก!”
โม่เป่ยกล่าว : “จิ่นเอ๋อร์ เกอเกอยินดีอยู่เคียงข้างเจ้าตลอดชีวิต ไม่ว่าจะยอดเขาหรือก้นทะเล ร่วมทุกข์ร่วมสุข ร่วมเป็นร่วมตาย เจ้าจะเป็นส่วนหนึ่งในของชีวิตข้าตลอดไป ไม่มีผู้ใดจะทำร้ายเจ้าได้! แต่เขา เขา เขา … ”