ออกจากจวนมาไขคดี เล่ม 1-3 出閨閣記 เหยาจี้ซาน 姚霽珊 สนสราญ แจ่มใส มากกว่ารัก

เรื่อง   ออกจากจวนมาไขคดี เล่ม 1-3 (10 เล่มจบ) 出閨閣記
ผู้แต่ง      เหยาจี้ซาน 姚霽珊
ผู้แปล     สนสราญ
สำนักพิมพ์ แจ่มใส มากกว่ารัก
วาดปก      อิบูกิ 伊吹五月 (Ibuki Satsuki)
 เป็นแนวเกิดใหม่ สืบสวนไขคดี เรื่องราวเริ่มต้นจาก 'เฉินอิ๋ง' ได้ยื่นมือเข้าไปช่วยพี่สาวที่ถูกจวิ้นจู่ใส่ร้ายว่าขโมยของ โดยที่พี่สาวของนางไม่ได้ทำ เมื่อไม่มีใครออกมาเป็นพยาน เฉินอิ๋งจึงพยายามสืบหาความจริงด้วยตัวเองเพื่อหาพยานและหลักฐานมายืนยันความบริสุทธิ์ของพี่สาวให้พ้นจากการถูกใส่ร้าย  ทว่านางกลับต้องเข้าไปพัวพันกับเรื่องราวบางอย่างภายในวัง ที่มาพร้อมคดีปริศนาต่างๆ ทั้งยังได้ช่วยฮ่องเต้จากการถูกลอบปลงพระชนม์อีกด้วย  เฉินอิ๋งจึงมีโอกาสขอป้ายทองจากฮ่องเต้มาเป็นเครื่องช่วยเปิดทางให้นางสะดวกต่อการสืบคดี  ซึ่งความลับของนางคือการมีชีวิตมาแล้ว 2 ชาติภพนั่นเอง

-นางเอกเก่งฉลาด ผู้ในเรื่องงานดี ได้ลุ้นว่าจะลงเรือถูกลำไหม และได้อินไปกับเรื่องราวการใช้ชีวิตของนางเอก ทั้งเรื่องครอบครัว ความรัก และการสืบสวนไขคดี  บ.ก.กระซิบมาว่า เรื่องนี้ปกเป็นภาพวาดจาก #อิบูกิ ด้วยจ้า 🤩💕
                                        ออกจากจวนมาไขคดี เล่ม 1
      เพราะ ‘เฉินอิ๋ง’ อยู่อย่างเงียบๆ ไร้ชื่อเสียงไร้ผู้คนสนใจมาโดยตลอด ในวันที่นางก้าวย่างออกมา ‘ไขปริศนาแรก’ ชื่อเสียงของนางถึงได้กลายเป็นที่รู้จัก 
      เฉินอิ๋งไม่เหมือนกับผู้ใด เพราะนางมีความทรงจำที่แปลกประหลาดทั้งหมดถึงสามชาติ ไม่เพียงแต่มีสติปัญญาเฉียบแหลมดั่งคนยุคปัจจุบันยังเคยผ่านการแก่งแย่งภายในเรือนหลังมาชาติหนึ่ง และนางเกลียดชังมันมากๆ
      ที่น่าแปลกคือตัวนางในชาตินี้ มักจะฝันเห็นความทรงจำของนักสืบผู้หนึ่ง แล้วก็ด้วยว่าเคยได้ ‘สัมผัส’ กับการไขคดีมาเยอะ จึงเกิดความสนใจในสิ่งนี้ขึ้นมา
      ในวันที่พี่สาวของเฉินอิ๋งถูกใส่ความว่าเป็นขโมย แค่มองด้วยตาก็รู้ว่าต้องทำลายชื่อเสียงย่อยยับเป็นแน่ ไม่มีใครคาดคิดว่าเฉินอิ๋งจะพลิกสถานการณ์ได้กลางคันด้วยปฏิภาณไหวพริบที่ละเอียดรอบคอบ
       ทว่าแก้ปัญหาความขัดแย้งระหว่างอิสตรีชั้นสูงนั้น แท้จริงแล้วไม่ใช่เรื่องง่ายดายเพียงนั้น ด้วยเหตุนี้จึงได้สร้างความขุ่นเคืองแก่จวนองค์หญิงใหญ่ที่อยู่เบื้องหลังเป็นอย่างมาก
       แต่นั่นก็คือจุดเปลี่ยนครั้งยิ่งใหญ่ให้นางได้พบกับ ‘เขา’ และให้นางได้ก้าว ‘ออกจากจวนมาไขคดี’ อย่างเต็มตัว

                                                       ออกจากจวนมาไขคดี เล่ม 2
       กัวย่วนยังคงสร้างเรื่องให้ผู้อื่นไม่หยุด แม้เฉินอิ๋งไม่อยากยุ่งเกี่ยวก็ไม่อาจหลบลี้ ยิ่งรู้ว่าเรื่องที่ตนเองสร้างมักถูกคุณหนูสามสกุลเฉินขัดขวาง นางก็ยิ่งเคียดแค้นอีกฝ่ายมากขึ้น ด้านเฉินอิ๋งไม่มีเวลามาเล่นสนุกกับเด็กสาวเช่นกัวย่วน
     นางพบเจอเรื่องราวปริศนาที่ยิ่งใหญ่กว่านั้น และผู้ตายก็คล้ายว่ากำลังรอให้นางคลี่คลาย
     จวนผู้สูงศักดิ์แห่งเมืองหลวงเหตุใดถึงได้มีศพปริศนาซุกซ่อนอยู่ มิหนำซ้ำยังไม่ใช่หนึ่งศพ แต่เป็นสอง เฉินอิ๋งที่รับรู้เรื่องราวนี้เข้าแล้วมีหรือจะยอมปล่อยปละละเลยไม่สนใจ นางต้องไขคดีให้ได้ แล้วก็เข้าทียิ่งที่เผยซู่มาปรากฏตัวเบื้องหน้านางเช่นนี้
    ทว่าชายผู้นี้ไม่รู้เป็นอย่างไรถึงคิดว่านางก็แค่เด็กสาวที่อยากเล่นสนุกเท่านั้น มิใช่อยากหาตัวคนร้ายอย่างจริงจัง หากคนอย่างเฉินอิ๋งนับว่าแค่สืบคดีเล่นๆ เช่นนั้นในโลกนี้ก็ไม่มีใครจริงจังแล้ว เผยซู่ผู้นี้คิดกับนางเยี่ยงนี้ได้อย่างไร ช่างไม่ยุติธรรมกับคนที่เห็นโลกมามากเช่นนางจริงๆ
      นางรู้สึกกับเขาเสมือนพบเจอสหายร่วมทางขณะกำลังเดินทางอยู่เพียงลำพัง ทว่าเขากลับคิดต่าง เช่นนั้นเผยซู่กับนางอาจไม่ได้ร่วมเดินอยู่บนวิถีเดียวกันเสียแล้วกระมัง อย่างน้อยๆ ก็ตอนนี้ล่ะนะ ออกห่างจากนางได้สักหน่อยก็คงจะดีมากเลยทีเดียว
                                       ออกจากจวนมาไขคดี เล่ม 3
         หากเหตุการณ์ที่เฉินอิ๋งช่วยเฉินจิ่นนับเป็นจุดเริ่มต้นของการ ‘ออกจากจวน’ เหตุเบื้องหน้าที่นางกำลังเจออยู่ขณะนี้ก็คือ ‘สถานการณ์สร้างวีรบุรุษ’ นั่นเอง
        แต่อย่างไรเสียเฉินอิ๋งก็เป็นสตรี และไม่ใช่ ‘วีรสตรี’ ที่อาจหาญอันใด นางทำได้เพียงแค่ใช้สติปัญญาถ่วงเวลารอคนมาช่วยเหลือเท่านั้น
        เมื่อจู่ๆ ขบวนเดินทางของพวกนางมีความจำเป็นทำให้ต้องเปลี่ยนเส้นทางทั้งยังพบเจอเข้ากับกลุ่มผู้ไม่ประสงค์ดีไล่ล่าฆ่าฟันทั้งหมดทั้งมวลเหล่านี้จะเป็นเรื่องบังเอิญจริงหรือ
         บังเอิญแม้กระทั่งการที่กัวหว่านและคนสกุลหานเองก็มาอยู่ในขบวนเดินทางด้วยหรือไร แต่อย่างไรก็ตามนางจะต้องช่วยชีวิตทุกคนให้รอดปลอดภัยไปให้จงได้ จนเมื่อได้พบเผยซู่อีกครั้งนางก็ราวกับเห็นแสงสว่างในหนทางที่มืดมิด
         ทว่าเขาไม่ได้มาเพียงเพื่อช่วย แต่เขามาเพื่อ ‘ใช้งาน’ มากกว่า เจอกับเขาทีไรเป็นต้องได้สืบคดีไขปริศนา... แต่ช่างเถอะ นางเองก็ชอบที่เป็นเช่นนี้เสียแล้ว