ภรรยาราคาแพง ธัญวลัย ไลต์ ออฟ เลิฟ

  เรื่อง              ภรรยาราคาแพง 
 
 ผู้แต่ง             ธัญวลัย
 
 สำนักพิมพ์    ไลต์ ออฟ เลิฟ

โจเซฟ ฟาริส เฮอร์เบิร์ต เศรษฐีหนุ่มเจ้าของกิจการน้ำมันและธนาคารยักษ์ใหญ่

ผู้ไม่เคยหยุดนิ่งอยู่ที่ผู้หญิงเพียงคนเดียว

กลับต้องพ่ายแพ้ให้กับความสวยสะดุดตาของสาวน้อยนางหนึ่ง

จนถึงขนาดยอมเอ่ยปากยื่นข้อเสนอรับเลี้ยงดูอย่างใจป้ำ

แต่นอกจากเธอจะไม่เล่นด้วยแล้ว เด็กสาวยังทำท่าราวกับเขาเป็น

‘ตาเฒ่าตัณหากลับ’ ที่จ้องแต่จะ ‘เขมือบ’เด็กสาวเป็นงานอดิเรกอย่างนั้นแหละ!

         นิจคะนึง เจตมงคล นักศึกษาสาวปีสุดท้ายของมหาวิทยาลัยชื่อดังถึงกับหัวเสียอย่างหนัก

ไม่เคยนึกเลยว่าตัวเองจะต้องมาเจอกับผู้ชายแบบนี้ แม้เธอจะกำพร้าตั้งแต่เด็ก

แต่ก็ไม่เคยลำบากถึงขนาดต้องหาผู้ชายมาเลี้ยงดูให้เสียเกียรติ

นั่นเพราะเธอมีผู้อุปการคุณแสนใจดีอยู่แล้ว แม้จะไม่เคยมีโอกาสได้พบเจอ

แต่เธอก็รู้ว่าเขาจะต้องเป็น ‘ชายวัยกลางคน’ ผู้มีนิสัยแสน ‘น่ารัก’ อย่างแน่นอน!

 

          “เจ้านายของคุณเดชอายุเท่าไรคะ ไม่ใช่รุ่นราวคราวเดียวกับคุณลุงของนิจหรอกหรือคะ”

          คมเดชฝืนยิ้มให้หญิงสาว อาจจะเป็นเพราะนิจคะนึงไม่ใช่คนเซ้าซี้และถามซอกแซก

เธอจึงจินตนาการไปเองว่าเจ้านายของเขาน่าจะอายุมากแล้ว

และสาเหตุที่เขาไม่บอกเรื่องของเจ้านายตั้งแต่แรกก็เพราะกลัวเธอจะตกใจ

จึงปล่อยเลยตามเลยมาโดยตลอด

           “ไม่ใช่หรอกครับ เจ้านายของผมเพิ่งจะอายุสามสิบสี่ปี”

           “สามสิบสี่!” คนเข้าใจผิดมาตลอดยิ้มแหยๆ

           “ครับ คุณนิจเข้าไปพบท่านได้เลยนะครับ ผมขอตัวไปทำธุระก่อน” คมเดชตัดบท

เพราะคิดว่าเจ้านายคงจะกำลังรอพบนิจคะนึงอย่างใจจดใจจ่อแล้ว

          “ค่ะ ขอบคุณที่พานิจมาส่งค่ะ” นิจคะนึงกล่าวขอบคุณอย่างรู้มารยาท

          คมเดชพยักหน้ายิ้มๆ ก่อนจะเดินจากไป ปล่อยให้หญิงสาวเผชิญกับความจริงเพียงลำพัง

          ร่างบางในชุดกระโปรงบานสีเม็ดมะปรางเดินเข้าไป

หยุดยืนอยู่เบื้องหลังร่างสูงใหญ่ของผู้อุปการคุณหนุ่มด้วยใจที่เต้นโครมคราม

ก่อนจะเอ่ยทักทายอีกฝ่ายด้วยน้ำเสียงที่ติดจะสั่นเล็กน้อย

          “สวัสดีค่ะท่าน”

เสียงทักทายเป็นกังวานหวานใสทำให้เจ้าของร่างสูงใหญ่นิ่งไปชั่วขณะ

ก่อนจะค่อยๆ หันมาเผชิญหน้ากับผู้มาใหม่ ทุกอิริยาบถของเขาเป็นไปอย่างปกติ

แต่ใครจะรู้ว่าใจของคนตัวโตเต้นถี่เพียงใดเมื่อได้ยินเสียงของเจ้าหล่อน

          “มาแล้วหรือ...นิจคะนึง”

          “คุณ...” นิจคะนึงแทบหยุดหายใจเมื่อเห็นใบหน้าของผู้อุปการคุณของตัวเองชัดเจนเต็มสองตา

หัวใจดวงน้อยของเธอเต้นรัวแรงยิ่งกว่าครั้งไหนๆ ริมฝีปากบางแห้งผาก

ดวงตากลมโตเบิกกว้างอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตา

         “โจเซฟ ฟาริส เฮอร์เบิร์ต คือชื่อเต็มของผม ดีใจที่ได้พบกันอีกครั้งนะนิจ”