เพียงใจเจ้าเอย ศศิภา ศศิอักษร

 เรื่อง             เพียงใจเจ้าเอย   

 ผู้แต่ง            ศศิภา

 สำนักพิมพ์     ศศิอักษร

เมื่อฟ้าหญิงอุษาวดี…ฟ้าหญิงพระองค์เล็กแห่งสิขเรศ

ตั้งหน้าตั้งตาทำหน้าที่แม่สื่อตามที่ได้สัญญาไว้กับ ‘เพื่อน’ ทว่าไปๆมาๆกับทรง ‘หลงรัก’ เพื่อนคนนี้เสียเอง

แถมยังต้องอภิเษกกับใครคนนั้นอีก ชีวิตคู่ของพระองค์จะเป็นเช่นไร

ในเมื่อคนที่ต้องอภิเษกหาได้มีใจให้พระองค์สักเศษเสี้ยวไม่

-------------------------------------------------------------------------------

“ขี้เมา!”

คนตัวโตไม่สะทกสะท้าน กลับหัวเราะเสียงแผ่ว แถมยังยืนโงนเงนไปมา

ชั่วเสี้ยวขณะจิตที่ทำท่าว่าจะล้มคว่ำมาด้านหน้า

ความพระทัยดีก็ทำให้พระชายาปราดเข้ามาเอาพระวรกายรองรับไว้

พระเศียรจึงซบลงบนพระอังสาเล็กได้ทันการณ์

คนซบน่ะโชคดีที่ไม่ต้องขายหน้า แถมไม่ต้องเจ็บตัวอีกด้วย แต่คนให้ซบนี่สิ

ปั่นป่วนในหัวใจจนวางตัวไม่ถูกเสียแล้ว

“เมาเหล้ายังดีกว่า...เมารัก!”

แต่ถ้อยตรัสของพระสวามีทำให้ความรู้ประหลาดราวกับมีผีเสื้อโบยบินอยู่ตรงพระนาภี

หายวับไปกลายเป็นความขบขันไปเสีย

“เมารัก?” ทรงพระสรวลดังก้องอย่างห้ามองค์ไม่อยู่

“ตรัสแบบนี้ก็เป็นหรือเพคะ”

“ทำไม? แปลกนักหรือ?” เมื่ออีกฝ่ายไม่ตรัสตอบจึงทรงเปิดเปลือกพระเนตร

ก่อนจะปิดลงไปตามเดิม ตรัสต่อว่า “รู้จักความรักบ้างหรือยัง...อุษาวดี”

เป็นคำถามที่ทำให้ฟ้าหญิงจอมซนนิ่งงันไปนาน...

นานจนคนเมาตั้งตัวได้ กลับมายืนตัวตรงตามเดิม

“ความรัก...หม่อมฉันก็พอรู้จักบ้าง แต่...เมารัก เป็นเช่นไร หม่อมฉันยังไม่เคยสัมผัส”