ชุด My Prince : ชายิการาชันย์ ดวงหทัยราชันย์ บัลลังก์รักราชันย์ กัณฑ์กนิษฐ์ รามิลยา ญาณกวี ไลต์ ออฟ เลิฟ

 เรื่อง             ชุด My Prince : ชายิการาชันย์  ดวงหทัยราชันย์  บัลลังก์รักราชันย์

 ผู้แต่ง           กัณฑ์กนิษฐ์ รามิลยา ญาณกวี

 สำนักพิมพ์    ไลต์ ออฟ เลิฟ

ชายิการาชันย์ ชุด My Prince ลำดับที่ 1  

‘หยิ่งผยอง ทระนง โอหัง เปี่ยมไปด้วยศักดิ์ศรี’  คือคำนิยามอุปนิสัยขององค์ชายรัชทายาทลำดับที่สาม

แห่งประเทศคาลานิซ  มาทิอัส คาลานิซ เรนดัลเต้ จากเชื้อพระวงศ์สูงศักดิ์ผู้สืบสายเลือดสีน้ำเงินเข้ม

เขาแฝงกายในคราบของสามัญชนเพื่อเดินทางมาพักผ่อนยังประเทศไทย สำหรับองค์ชายมาทิอัส

ฐานันดรศักดิ์ไม่ต่างจากโซ่ตรวนที่คุมขังเขาไว้ในกรง จนกระทั่งได้พบกับ พลอยภัทร์ชา ศิริรัญกัลยา

สตรีสาวชาวไทยผู้มีใบหน้าสดสวยราวกับนางฟ้า ชีวิตขององค์ชายผู้สูงศักดิ์ก็ดูจะเปลี่ยนไป!

          องค์ชายมาทิอัสคล้ายกับจะตกหลุมเสน่ห์ความน่ารัก น่าใคร่ และน่าปรารถนาของเธอเข้าอย่างจัง

ทว่าสักวันเธอก็คงไม่ต่างกับผู้หญิงคนอื่น ที่เรียกใช้งานไม่กี่ครั้งก็สลัดทิ้งอย่างไม่ไยดี แต่เมื่อได้ลองลิ้มชิมรสเธอเข้าจริงๆ

ความรู้สึกเบื่อหน่ายที่ว่ากลับเดินทางมาถึงช้าเสียจนองค์ชายเล็กผู้ไม่เคยผูกพันกับสตรีนางใดเริ่มใจเอนเอียง

แต่มันจะมีประโยชน์อันใดเล่า เมื่อสตรีสามัญชนไม่อาจปีนป่ายขึ้นไขว่คว้าตำแหน่ง ‘ชายิกา’ อันสูงศักดิ์ของเขาได้

“คุณหนีผมไปทำไม”

 “ก็คุณบอกว่าจะบีบคอฉันฉันก็ต้องหนีน่ะสิ”

“คุณเชื่อหรือว่าผมจะบีบคอคุณจริงๆ”

หญิงสาวพยักหน้ารับก็เขาเล่นคำรามขู่เธอแบบนั้นพลอยภัทร์ชาจะไม่เชื่อได้หรือ

อีกอย่างหลังจากผ่านค่ำคืนแสนสุขด้วยกันหญิงสาวก็อับอายเสียจนต้องหลบไปตั้งหลักสักพัก

“ผมไม่เคยทำร้ายร่างกายผู้หญิง”

“เรื่องส่วนตัวของคุณฉันไม่ทราบหรอกค่ะฉันทราบแค่ว่าคุณให้ฉันเรียกคุณว่ามาทิส”

หญิงสาวพลิกกายนอนตะแคงเมื่อมาทิอัสคลายอ้อมแขนเล็กน้อยชายหนุ่มตามไปนอนประกบแนบอยู่กับ

เรือนกายด้านหลังของเธอวงแขนข้างหนึ่งของเขาสอดรัดรอบเอวบางส่วนมืออีกข้างลูบไล้บริเวณสะโพกผายไปมา

และถึงแม้พลอยภัทร์ชาจะตีมือเขาเพื่อให้เขาหยุดก่อกวนแต่ชายหนุ่มก็ไม่ใส่ใจ

“ผมชื่อมาทิอัส”

มาทิอัสกระซิบบอกชิดใบหูบอบบางให้เธอทราบเพียงแค่ว่าเขามีชื่อจริงว่าอะไรก็เพียงพอแล้ว

ส่วนเรื่องส่วนตัวของเขาเธอรู้น้อยเท่าไรก็ยิ่งจะเป็นผลดีกับตัวเธอเท่านั้น

“ฉันก็อยากจะบอกชื่อจริงของฉันกับคุณเหมือนกันฉันชื่อ…”

ดวงหทัยราชันย์ ชุด My Prince ลำดับที่ 2    

เมื่อความจริงปรากฏว่าหญิงคนรักไม่ได้กลับบ้านเกิดเมืองนอนเพื่อแต่งงานกับคู่หมั้นหนุ่ม

องค์ชายรอง โรเมโอ คาลานิซ เรนดัลเต้ ผู้สง่างามจึงตัดสินใจดั้นด้นมายังผืนแผ่นดินไทย

เพื่อตามหายอดรักยอดดวงหทัยที่หายไปให้กลับคืนสู่อ้อมกอด แล้วจะกักขังเอาไว้กับตัวด้วยกรงพิศวาสตลอดไป

ทว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่วาดหวังกลับมีอันต้องสั่นคลอน เมื่อเขาพบว่าเธอสูญเสียความทรงจำและเปลี่ยนไปราวกับคนละคน!

พรรณพิษ หญิงสาวสุดห้าวเจ้าของอู่ซ่อมรถชื่อน่ากลัวอย่าง ‘นักเลงเซอร์วิส’ มักจะฝันซ้ำๆ

ถึงชายหนุ่มต่างชาติคนหนึ่งอยู่เสมอ จนเธออดไม่ได้ที่จะหวาดกลัว และคิดว่าเขาคือวิญญาณร้ายที่ตามรังควานตน

จนกระทั่งวันหนึ่งได้พบกับ ผีร้ายตนนี้ตัวเป็นๆ พร้อมกับเรื่องสุดช็อก เมื่อเขาประกาศว่าเธอคือ ‘เมีย’ ของเขาที่หายไป

แล้วเธอต้องทำเช่นไรจึงจะสลัดเขาพ้นไปจากชีวิตได้ เมื่อเขาช่าง ‘ตื๊อ’ และ ‘ยั่ว’ ให้เธอหลงใหลเสียเหลือเกิน

  “เมื่อไรคุณจะไปผุดไปเกิดเสียที”

            “ไปผุดไปเกิด?” คราวนี้เป็นเขาที่เป็นฝ่ายขมวดคิ้วมองเธออย่างไม่เข้าใจ

            “ก็คุณเป็นผีนี่ จะเร่ร่อน สร้างความเดือดร้อนให้คนอื่นเขาทำไม ไปเกิดใหม่ซะ

ไม่แน่อาจจะได้เกิดเป็นลูกคนรวย มีชีวิตสบายไปทั้งชาติก็ได้นะ”

            “พริก…” ชายหนุ่มเรียกเธอเบาๆ แต่เธอไม่สนใจ ยังพล่ามต่อไม่เลิก

            “หรือถ้าไม่ชอบเป็นคนรวย ก็เกิดเป็นคนฐานะกลางๆ เป็นหมอ เป็นวิศวะ เป็นพ่อครัว อ้อ เป็นนายแบบดีไหม

หุ่นคุณล่ำบึกเรียกเลือดสาวแก่แม่หม้าย หรือแม้แต่สาวน้อยๆ รุ่นกระทงได้เลย หรือคุณว่าไงคะ”

ฝ่ามือเล็กๆ ของเธอตบที่หน้าอกของเขาเบาๆ...หน้าอกแกร่งที่เจ้าตัวคงจะเล่นกล้ามอย่างหนัก

จนนมใหญ่กว่าผู้หญิงบางคนเสียอีก ซึ่งเห็นแล้วมันทำให้รู้สึกมันเขี้ยว จนอยากจะกัดสักครั้ง

            “ผมอยากเกิดเป็นสามีของคุณอย่างเดียว อย่างอื่นไม่เอา ไม่เป็น...ได้ไหม”

บัลลังก์รักราชันย์ ชุด My Prince ลำดับที่ 3

บัลลังก์เปรียบประดุจชีวิตของเขา ในขณะที่เธอเปรียบดั่งลมหายใจ

องค์ชายผู้สูงศักดิ์จะเลือกสิ่งใด ระหว่างหน้าที่ที่มีต่อแผ่นดินกับหน้าที่ที่มีต่อหัวใจของตัวเอง

 

เพราะเลือดสีน้ำเงินในตัวที่มีอยู่มากล้น สองบ่าขององค์ชายรัชทายาท เพลสตัน คาลานิซ เรนดัลเต้

ต้องแบกรับภาระอันยิ่งใหญ่ที่มีต่อประเทศบ้านเกิด ทุกอย่างคงจะเดินไปในทางที่มันควรจะเป็น

ถ้าหากไม่มีเด็กสาวในปกครองอย่าง มารีญา ลินน์ สเตล่า มาเขย่าหัวใจให้สั่นคลอน

ได้แต่แอบรัก ได้แต่แอบฝัน ก็เพราะเขาสูงเกินเอื้อม จึงทำได้แค่แอบมองอยู่ไกลๆ

มารีญาจำต้องเก็บทุกความรู้สึกเอาไว้ภายในใจจนล้ำลึกและเจียมตัวเจียมตนว่าต่ำต้อย

แต่หัวใจไม่รักดีกลับยังดื้อรั้นที่จะรักองค์ชายผู้สูงศักดิ์อย่าง เพลสตันต่อไปชั่วนิรันดร์...

ริมฝีปากขององค์ชายรัชทายาท...มันจะนุ่มหรือว่ากระด้างกันนะ มันจะให้ความรู้สึกอย่างไร

จะเหมือนในความฝันที่หล่อนเคยฝันถึงหรือเปล่า นุ่มนวลก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นหนักหน่วงและดุดัน

กายสาวร้อนผ่าวขึ้นมาในทันที และความโหยหาก็บงการให้หล่อนก้มหน้าต่ำลงไปหามากขึ้นเรื่อยๆ

จนที่สุดก็มีแค่เส้นด้ายบางๆ เท่านั้นที่สามารถลอดผ่าน หัวใจสาวเต้นแรง

ความรู้สึกบางอย่างครอบงำจนดิ้นไม่หลุด มันไม่ผิดใช่ไหมถ้าจะทำแบบนี้...

แค่จะจูบองค์ชายรัชทายาทในยามที่พระองค์หลับใหลอยู่แบบนี้...

และในที่สุดหญิงสาวก็ตัดสินใจที่จะทำมัน กลีบปากนุ่มใกล้จะได้แตะกับริมฝีปากหยักสวยชายตรงหน้าอยู่แล้ว

ถ้าพ่อเจ้าประคุณไม่ลืมตาโพลงขึ้นมาเสียก่อน

“อ๊ะ...องค์ชาย...”

ร่าง อรชรตกใจแทบช็อก หน้างามซีดเผือดสลับแดงก่ำ ก่อนจะถอยหลังหนีทันควัน แต่ด้วยความไม่ระวังจึงทำให้หล่อนเซถลาจะล้มหงายหลัง โชคดีที่มือหนาของเพลสตันตวัดคว้าเอาไว้ได้ทัน ตอนนี้ร่างของหล่อนจึงขึ้นไปนั่งเกยอยู่บนตักแกร่งของเขาอย่างหมดทางเลือก

“เอ่อ องค์ชาย หม่อมฉัน...”

“เธอกำลังจะทำอะไร” น้ำเสียงของเขาบ่งบอกให้รู้ว่าเขารู้ทันความคิดของหล่อน

คนถูกถามหน้าแดงก่ำ ไม่กล้าแม้จะสบตากับเจ้าของคำถาม

“คือหม่อมฉัน... หม่อมฉัน...”

“ฉันถาม...ว่าเธอกำลังคิดจะทำอะไร มารีญา”

“หม่อมฉัน...”

“ตอบไม่ได้...หรือไม่กล้าตอบกันแน่”

เขายิ้มเยาะ นัยน์ตากระด้างเต็มไปด้วยความดูหมิ่นดูแคลนจนคนถูกมองน้ำตาซึม

“คิดจะจูบฉันใช่ไหมล่ะ”