ลูกไม้ลายสนธยา ชุด ผ้า พงศกร กรู๊ฟ พับลิชชิ่ง

เรื่อง             ลูกไม้ลายสนธยา ชุด ผ้า     
ผู้แต่ง           พงศกร
สำนักพิมพ์    กรู๊ฟ พับลิชชิ่ง

บางส่วนจากลูกไม้ลายสนธยา

..เป็นกรุ่นหอมยิ่งกว่าความหอมหวานใดๆ ที่เดือนพัตราเคยสัมผัส

เป็นกรุ่นหอมที่สร้างความรู้สึกสดชื่นแจ่มใส ชวนให้จิตใจเบิกบาน...

หญิงสาวกวาดตามองไปรอบๆ เพื่อหาที่มาของกลิ่นหอมที่ลอยอวลอยู่ในอณูอากาศ

แล้วก็ต้องเบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจ เมื่อเห็นดอกไม้ช่อหนึ่ง

วางอยู่บนโต๊ะกลางห้อง เป็นดอกไม้ที่มีขนาดใหญ่เกือบเท่าแก้วกาแฟ

กลีบดอกมีชั้นเดียวชูซ้อนกัน ดูเผินๆคล้ายกับถ้วย ลักษณะเหมือนดอกทิวลิป

จะต่างกันตรงที่มีขนาดใหญ่กว่า และกลีบดอกที่เป็นสีม่วงเข้มจนเกือบดำ

ใจกลางของดอกไม้มีเกสรสีเหลืองทอง และกรุ่นหอมภายในห้องมีที่มาจากดอกไม้ช่อนี้นั่นเอง

__________________

ลูกไม้เกือบทั้งหมดในกล่องที่เดือนพัตราหยิบลงมาพินิจพิจารณานั้นเป็นสีขาว

มีเพียงสี่หรือห้าชิ้นเท่านั้นที่เป็นสีดำ หากมีเพียงชิ้นเดียวที่ศิถีเอ่ยถึงที่เป็นสีดำ

และมีเส้นไหมทองคำทอสลับเป็นลวดลายประหลาด

ลูกไม้ชิ้นนี้เป็นรูปวงกลม ขอบของลูกไม้เป็นลายรูปดาวเกี่ยวคล้องกันไว้

ถัดเข้ามาเป็นลายพระจันทร์ที่มีรูปลักษณะต่างๆ กัน บ้างเป็นพระจันทร์เต็มดวง

บ้างเป็นจันทร์เสี้ยวที่มีขนาดเล็กและใหญ่แตกต่างกันออกไป

หากลายดวงจันทร์ทุกดวงปักด้วยไหมสีดำ

มีเพียงพระจันทร์เสี้ยวดวงหนึ่งบนผืนลูกไม้เท่านั้นที่ปักด้วยเส้นไหมทอง

หากพิจารณาให้ดีแล้วจะพบว่าดวงจันทร์ในลูกไม้มีทั้งหมดสามสิบดวง

ตำแหน่งรายเรียงกันเป็นวงกลมราวหน้าปัดนาฬิกา

“หมายเลข ๘๗”

เดือนพัตรามองดูตัวเลขในป้ายที่ติดกับลูกไม้ ก่อนจะไล่สายตาไปบนลิสต์

ครั้นเมื่อพบคำอธิบายของลูกไม้หมายเลข ๘๗

หลานสาวของคุณประพิมพ์ก็ต้องเบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจ

“อุตตรกุรุทวีป”

“อุตตรกุรุทวีป” ศิถีทวนชื่อนั้นด้วยน้ำเสียงประหลาดใจ

“คือเมืองหรือประเทศอะไรคะ ป้าไม่เคยได้ยินมาก่อน”

“นั่นสิคะ” หัวคิ้วของเดือนพัตราขมวดมุ่น

“ฉันก็ไม่เคยได้ยินชื่อนี้เลย”

“คุณท่านได้อธิบายอะไรไว้อีกหรือเปล่าคุณเดือน” ศิถีอยากรู้

“ไม่มีอะไรเลยค่ะ” เดือนพัตราหงายฝากล่องให้อีกฝ่ายเห็นรายละเอียดที่คุณประพิมพ์เขียนไว้ชัดๆ

“คุณยายเขียนไว้แค่...อุตตรกุรุทวีป...คำเดียว”