นางฟ้ามาเฟีย ทักษาวารี พลอยวรรณกรรม

เรื่อง             นางฟ้่ามาเฟีย

ผู้เขียน          ทักษาวารี

สำนักพิมพ์   พลอยวรรณกรรม

                                 เธอคือหงส์ปีกหักที่ถูกเขากระชากลงมาขังไว้ในกรงสวาท

                เพราะโชคชะตาหรือความใสซื่อบริสุทธิ์ที่ทำให้ชีวิตของ ‘ลิลลี่ เฉิงเหม่ยลี่’

               ลูกสาวเจ้าพ่อผู้ยิ่งใหญ่จำต้องตกเป็นทาสของมาเฟียตัวร้าย

               จากคุณหนูผู้สูงศักดิ์ต้องเปลี่ยนเป็นนางทาสผู้ซึ่งโดนเจ้านายกดขี่สารพัด

               ความผิดที่ไม่ได้ตั้งใจทำเมื่อหลายปีก่อนก่อความรู้สึกผิดบาปในใจ

              ทำให้หญิงสาวเรียบร้อยดั่งผ้าพับไว้ปฏิวัติตัวเองด้วยการลุกขึ้นสู้
 .

              เพื่อเปิดโปงหน้ากากแสนสวยของคนใจชั่วที่ให้ร้ายเธอ


                           เขาชอบการแก้แค้นแบบตาต่อตา ฟันต่อฟัน แต่ถ้าพยศมากนัก เขาจะปราบบนเตียง!

            ‘แอนดริว คาวินสัน ลอเลนโซ’ เฝ้ามองนางทาสสาวด้วยสายตาทั้งรักทั้งแค้น

            ไม่มีวันไหนที่เขาจะลืมเธอได้ เธอช่างร้ายกาจกับครอบครัวของเขาเสียเหลือเกิน

             ดังนั้นเมื่อโชคชะตาผลักเธอเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดอีกครั้ง

            เขาจึงไม่รีรอแม้สักวินาทีเดียวที่จะคิดบัญชีแค้นกับเธอ!

            ทว่า... ยังไม่ทันได้ลงมือดี ความจริงเรื่องเมื่อหลายปีก่อนก็ถูกเปิดเผย...

            เธอเป็นผู้ถูกกระทำ แต่ใครจะสน! ในเมื่อนางทาสแมวตัวน้อยในอ้อมกอดช่างแสนหวาน

            จนเขาต้องคิดหาทางพันธนาการเธอไว้...

            เรียกร้องให้เธอปรารถนา รุกเร้า ร่ำร้องให้เธอเป็นของเขาทั้งตัวและหัวใจ!


                         “นี่เธอกล้าตบหน้าฉันเหรอลิลลี่ ชักจะผยองมากเกินไปแล้วนะ!”

              อ้อมกอดแข็งแกร่งบีบรัดร่างน้อยเข้าหาเหมือนจะให้กลายเป็นเนื้อเดียวกัน

            มือบางเปลี่ยนมาทุบตีบ่ากว้างเป็นพัลวัน “มันเจ็บนะแอนดี้ กระดูกลิลลี่จะหักแล้วนะ!”

            เสียงแข็งๆกลายเป็นง้องแง้งจนทำให้คนกอดลดแรงลงอีกนิด

            ใบหน้าหวานแดงซ่าน ไม่รู้เพราะเจ็บหรือเพราะอายที่ได้มานั่งอยู่ในอ้อมกอดของชายในฝัน

            ก็เธอหลงรักเขามาตั้งนานแล้วนี่นา...

            “แล้วอยากผยองพองขนทำไมล่ะ”

            เมื่อง้องแง้งมาคนตัวโตก็งอดแงดกลับไปบ้าง ลดความร้อนในร่างกายลงเกือบครึ่ง

            จากที่ร้อนเพราะความโมโห ตอนนี้กลายเป็นร้อนเพราะความวาบหวิว

             แม่เจ้าประคุณทูนหัว... เต็มไม้เต็มมือเขาไปหมดเลย

             “ปล่อย...” ปล่อยแบบเสียงอ๊อย... อ่อยเลยแหละ

             “อย่าดิ้นนะ ถูหลังต่อไปเลย”

             เมื่อคิดว่ามาดขรึมเริ่มจะหลุด เสียงห้าวจึงบอกอย่างขึงขังขึ้น

            ก็นางทาสรักของเขาดิ้นด่าวๆอยู่บนจุดยุทธศาสตร์ที่มันโคตรจะ..