เรื่อง ชุด Mistress by Marriage เมียเก็บซาตาน เมียเก็บอสูร เมียเก็บจอมมาร
ผู้แต่ง พิมพ์ฝัน ปานไพลิน ชินณิตา
สำนักพิมพ์ พลอยวรรณกรรม ในเครือ อินเลิฟ


เมียเก็บซาตาน
เมื่อทายาทมหาเศรษฐีตกยากอย่างเธอต้องมาถูก ‘ซาตายร้าย’กล่าวหาว่าข่มขืน
เพียงเพราะเธอเผลอ ‘แอ้ม’ เขาไปโดยไม่ตั้งใจ! แล้วเธอจะรับผิดชอบเขายังไงดี...
ช่างเป็นความซวยซ้ำซวยซ้อนของปาริดาแท้ๆ
ถูกแฟนที่คบกันมาถึงสองปีหนีไปแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่นเพียงเพราะหมดตัวไม่ทันไร
ยังต้องมาถูก ‘ซาตายร้าย’ ที่ช่วยเธอมาจากแท็กซี่หื่นกามกล่าวหาว่าข่มขืน
เพียงเพราะเธอเผลอ ‘แอ้ม’ เขาไปโดยไม่ตั้งใจ
ให้ตายสิ! ความจริงแล้วมันเป็นอุบัติเหตุทางกายต่างหาก
ซาตานคงอยากจะแอ้มซ้ำแอ้มซาก
ถึงได้คอยตามมาตอกย้ำซ้ำเติมอยู่ได้ว่าเธอ ‘ฟันแล้วทิ้ง!’
ดีล่ะ! ในเมื่อเขาอยากเรียกร้องให้เธอรับผิดชอบด้วยการเป็นภรรยา
ถึงขั้นต้องใช้วิธีสกปรกมาบังคับเธอเป็น ‘เมียเก็บ’

เมียเก็บอสูร
มาร์เซโล คอนสแตนเซีย อดีตนักค้าแข้งที่ผันตัวมาทำธุรกิจ
รู้แพ้ รู้ชนะ รู้อภัย คือคติที่นักธุรกิจหนุ่มรูปหล่อประสบความสำเร็จอย่างเขายึดถือมาตลอดชีวิต
แต่เมื่อทุกๆโปรเจกต์ที่เขาสร้างสรรค์อย่างยากลำบากกลับถูกศัตรูคู่แค้น ‘ขโมย’ ไปอย่างหน้าด้านๆ
มิหนำซ้ำ ‘มัน’ ยังเล่นสกปรก ส่งน้องสาวตัวเองมาเป็นเมียน้อยบิดาของเขา
จนเป็นสาเหตุให้มารดาของเขาต้องล้มป่วย มาร์เซโลจึงหมดสิ้นความอดทน แล้วหันมาสวมหัวใจอสูร
ประกาศสงครามแค้นที่ต้องล้างกันแบบ ‘ตาต่อตา เลือดต่อเลือด’
จะเป็นด้วยความโชคร้ายหรือชะตากรรมก็ตามแต่ เพราะผู้เป็นพ่อนึกจะสร้างศัตรูอย่างอสูรร้ายมาร์เซโลขึ้นมา
ผลแห่งการกระทำทั้งหมดจึงตกอยู่ที่ ละอองฝน บุตรสาวของศัตรูอย่างเธอโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว
หญิงสาวถูก ‘ฉุดคร่า’ มาเป็น ‘เมียเก็บ’ เพื่อรับการ ‘ลงทัณฑ์’ อย่างสาสม
เธอจำต้องอดทนกล้ำกลืนทั้งน้ำตา สงครามห้ำหั่นขยี้หัวใจทำให้เธอเจ็บช้ำอย่างแสนสาหัส
ความ ‘ไร้เดียงสา’ และ ‘เจียมตัว’ ทำให้หัวใจของอสูรมาร์เซโลสั่นไหว
ยิ่งเมื่อได้รู้ถึงชาติกำเนิดที่แท้จริงของหญิงสาว ปมแค้นอำมหิตถูกไขกระจ่างชัด
หัวใจที่เคยแข็งกระด้างก็แปรเปลี่ยน แต่เธอกลับใช้ความเมตตาของเขาในครั้งนี้ ‘หนีไป’ อย่างไม่ไยดี
หัวใจของอสูรร้ายเจ็บปวดร้าวราน ทั้งทรมานและแค้นสุดชีวิต!
มันจึงถึงเวลาที่มาร์เซโลจะตามตัวเธอกลับมาอีกครั้ง เพื่อสั่งสอนให้รู้ว่า
เป็นเมียของเขาแล้ว ถ้าคิดจะหนี ก็อย่าให้เขาจับตัวได้
เพราะถ้าจับตัวได้เมื่อไรล่ะก็ ความหวังจะรอดชีวิตจากเงื้อมมือของอสูรอำมหิต
ขึ้นอยู่กับความสมเพชเวทนาที่ชายหนุ่มจะมีให้ ‘เมียเก็บเชลย’ อย่างเธอเพียงเท่านั้น!
“ไอ้สิทธิชัยมันคงคิดว่าการยกเธอให้เป็นเมียเก็บฉันจะทำให้ฉันหลงเธอจนโงหัวไม่ขึ้น
แล้วฉันจะพิสูจน์ให้เห็นว่าลูกสาวของมันไม่ได้มีค่ามากมายไปกว่าโสเภณีราคาถูกข้างถนนเลยด้วยซ้ำไป”
พูดพลางวางมือลงบนหน้าอกคู่งาม บีบแรงจนหญิงสาวนิ่วหน้า เนินอกขาวเป็นรอยบีบเต็มแรง แดงเป็นริ้ว
“ใช่! ฉันมันไม่มีค่า ไม่มีค่ากับใครทั้งนั้น บางทีฉันยังไม่รู้เลยว่าฉันเกิดมาทำไม
ในเมื่อไม่มีใครต้องการฉันแม้แต่คนเดียว” ละอองฝนร้องไห้โฮอย่างสุดจะกลั้น
“เก่งนี่! มารยาสาไถยพวกนี้คงเรียนมาจากอาของเธอสินะ
ร้องสิ! ร้องเข้าไปเลย ถ้าคิดว่าน้ำตาของเธอจะทำให้ฉันสงสาร
จนปล่อยเธอไปล่ะก็ เชิญร้องตามสบาย
แต่อย่าคิดว่าฉันจะปล่อยเธอไปเหมือนคราวก่อน
เธอต้องทำหน้าที่เมียเก็บให้สมกับที่พ่อของเธอยกเธอให้ฉัน”
“อย่า...” หญิงสาวผวาเฮือกเมื่อ...

เมียเก็บจอมมาร
คำที่ว่า ‘เมื่อเกลียดสิ่งใด ย่อมได้สิ่งนั้น’ ยังใช้ได้ดีอยู่เสมอ
ลูซิโอ โรคัซ อัลเวส ทายาทธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ของตระกูลอัลเวสแห่งบราซิล
ผู้ถูกขนานนามว่า ‘จอมมารเจ้าอารมณ์ หรือ จอมมารขยันติสต์’
เป็นหนึ่งคนที่โดนความเกลียดนี้เล่นงานจนอ่วม เพราะเขาเกลียดผู้หญิง โดยเฉพาะผู้หญิงที่เสแสร้งหลอกลวง
ชายหนุ่มสาบานว่าจะไม่ยอมถูกฉุดกระชากลงไปสู่นรกของความหลอกลวงนั้นอีกอย่างเด็ดขาด
แต่พระเจ้ากลับเล่นตลก! ส่งสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า ‘ผู้หญิง’ มาให้ นี่มันหายนะชัดๆ!
ลินิน หญิงสาวที่กล้าเข้าคลุกวงในกับเขาด้วยความจำเป็นบังคับ
ทำให้ต้องยอมทำสัญญากับจอมมาร ว่าด้วยการเป็น ‘เมียเก็บ’
ทว่า... หล่อนกลับทำให้หัวใจของเขาวุ่นวาย ปั่นป่วน และจวนเจียนคลั่ง
จนเขาแทบอยากหักคอหล่อนทิ้งวันละแปดร้อยรอบ
แต่ภายใต้การทำตัววุ่นวายของหล่อน แท้จริงแล้วคือการปิดบังสถานะ
‘ว่าที่คู่หมั้น’ และ ‘เกม’ ที่เดิมพันด้วยความโสดของเขาเอาไว้
แถมเจ้าหล่อนยังคิดว่าตนเองหลอกเขาได้สำเร็จเสียด้วยสิ!
งานนี้มีหรือจอมมารเจ้าอารมณ์ขยันติสต์อย่างเขาจะยอมได้
เมื่อกล้าลูบคมกันถึงเพียงนี้ เขาจึงตั้งใจแล้วว่าจะ ‘จัดหนัก’ ให้หล่อนลืมไม่ลง
โทษฐานเป็นว่าที่คู่หมั้นดีๆไม่ชอบ ก็จงโดนเขาฟัดให้ร้องครางไปเสียเถอะ!
“คุณลูซิโอ!” หล่อนร้องแม้จะรู้ว่านี่คือการทดสอบ แต่ใครจะรับประกันได้ว่าเขาจะไม่ทำอะไร
ที่เกินกว่าเหตุขึ้นมาจริงๆ ในเมื่อที่นี่เป็นโรงแรมม่านรูด ในห้องนี้มีแต่หล่อนและเขา
“ถ้าเขาจับเธอไว้แบบนี้ สอดมือเข้าไปใต้กระโปรงเธอแบบนี้ เธอจะทำยังไง”
เขาท้าทายพลางใช้ฝ่ามือลูบต้นขาของหล่อนอย่างจาบจ้วงและสูงขึ้นๆ
“ปล่อยฉันนะ! ไม่งั้นฉันเอาจริงแน่” หล่อนเตือน แต่กลับขยับไม่ได้อย่างใจคิด
“ลองดูสิ ถ้าซัดฉันหมอบได้ค่อยพูดกัน”
ลูซิโอท้าทาย ยังคงเดินหน้าต่อไป ไม่ยอมหยุดมือที่เลื่อนสูงขึ้นเลย
จนกระทั่งปลายนิ้วมือของเขาสัมผัสขอบกางเกงชั้นใน คนที่ทำเป็นเก่งก็เริ่มดิ้นอย่างเอาเป็นเอาตายทันที
“หยุดนะคะ! คุณทำเกินไปแล้วนะ”
