คืนรักร้อนซ่อนเสน่หา(มือสอง) อัปสรา พลอยวรรณกรรม ในเครือ อินเลิฟ

 เรื่อง             คืนรักร้อนซ่อนเสน่หา(มือสอง)    

 ผู้แต่ง           อัปสรา

 สำนักพิมพ์    พลอยวรรณกรรม ในเครือ อินเลิฟ

‘ว่านนที รัชชานนท์’ หัวหน้าหน่วยปฏิบัติการพิเศษ Undersea ที่ก่อตั้งขึ้นมาเพื่อกวาดล้าง

พวกมาเฟีย นักค้ายาเสพติด อิทธิพลเถื่อนให้น่านน้ำไทยหมดกลิ่นคาว

แต่ใครจะคิดว่าผู้ชายที่เข้มแข็งและบ้าระห่ำไม่ต่างจากหน่วย SWAT และชาญฉลาดไม่แพ้หน่วยปฏิบัติการพิเศษ 88

กลับต้องรู้สึกเหมือนถูกตบหน้า เมื่อพลาดท่าเสียทีให้ ‘แก้วกรรณิกา’ เซเลบฯสาวชื่อดัง ‘ปั่นหัว’ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ด้วยการหลอกให้เขาหลง หลอกให้เขารัก แล้วจู่ๆแม่สาวไฮโซผู้แสนจะแพศยาก็มาตีจากไป

เพื่อแต่งงานกับลูกเศรษฐีร้อยล้านด้วยเหตุผลที่ว่า

‘ความรักของเธอมันขึ้นและลดตามยอดเงินในบัญชี’

‘ความหล่อและความรักมีไว้สำหรับสาวช่างฝัน แต่สาวสังคมสุดมั่นอย่างเธอ ถ้าเลวแต่รวย

จะปิดตาดับไฟร่วมรักด้วยก็ไม่ใช่เรื่องยาก’… แรง!

 

ก็ในเมื่อเธอยังแพศยาได้สุดขั้วขนาดนี้ เขาก็คงจะต้องชั่วให้สุดขีดถึงจะได้หนำใจเธอ...

เขานี่แหละที่จะทำให้ผู้หญิงอวดดีอย่างเธอรู้สึกต่ำต้อยยิ่งกว่านางบำเรอ...

เขานี่แหละที่จะหยิบยื่นความดิบเถื่อนมอบให้เป็นของขวัญวันแต่งงาน...

และจะฟาดฟันกับเธอด้วยท่วงท่าลีลาเด็ดที่เผ็ดร้อนจนเธอต้องร้องครางดังไปถึงนรก

 

“แต่งแบบนี้ก็สวยดี แต่ตอนนี้ผมว่าผมไม่ถามดีกว่า มีอะไรน่าทำกว่าการตั้งคำถามตอนบรรยากาศเป็นใจตั้งเยอะจริงไหม”

เขาดึงร่างบางเข้ามากอดพร้อมหอมแก้มฟอดใหญ่ ได้กลิ่นสบู่อ่อนๆ

แรกๆแก้วกรรณิกาก็มีท่าทีตกใจเมื่อเขาทำแบบนี้ แต่เมื่อนึกได้ว่าผู้ชายคนนี้คือว่านนที ใจก็อ่อนยวบลง

เพราะความคิดถึงและความผิดที่ตัวเองทำไว้ เธอจึงยอมให้เขากอดนิ่งๆ

“ตัวหอม อย่างอื่นก็คงหอม” เขามองหน้าเธออย่างมีนัย “รู้ไหม ถึงชุดนี้ผมจะว่าคุณใส่แล้วดูดี

แต่คุณจะสวยกว่านี้ถ้าไม่ใส่อะไรเลย”

พูดจบแก้วกรรณิกาก็ต้องตกใจเมื่อร่างสูงลุกขึ้นมาอุ้มเธอ ผลักประตูไม้พาเดินเข้าสู่ห้องนอน

“พูดแบบนี้หมายความว่ายังไง จะทำอะไร ปล่อยฉันลงนะ”

“อุ้มเข้าห้องขนาดนี้ยังแกล้งใสซื่อถามอีกเหรอว่าจะพาไปทำอะไร”

เขาคิดว่าเธอเสแสร้งแกล้งทำ เวลานี้คนตัวสูงใหญ่หนวดเคราเฟิ้มพาเธอมาวางบนเตียง

“อย่าทำแบบนี้กับฉันเลยค่ะ ได้โปรดเถอะ ฉันขอร้องล่ะ”

“ทำไมล่ะ ก็มันเป็นความต้องการของมนุษย์ อย่าปฏิเสธว่าคุณไม่ได้รู้สึกอะไรเลย”

เธอพยายามดันมือเขาออกห่างเพื่อไม่ให้เขารุกรานได้อีก

เขาจึงต้องจัดการกับเธออย่างเด็ดขาด ด้วยการรวบชายผ้าผืนสวยที่เธอสวมอยู่

ขึ้นมาพักไว้เหนือเข่า ร่างบางกรีดร้องดิ้นเร่าๆ เขากระซิบข้างหูเธอเบาๆ

“เป็นของผมนะคนดี”