ลิขิตรักมนตราอสูร ชุด ม่านหมอกสีชมพู ละอองจันทร์ ทัช พับลิชชิ่ง TOUCH PUBLISHING

เรื่อง                  ลิขิตรักมนตราอสูร  ชุด ม่านหมอกสีชมพู  

ผู้แต่ง                 ละอองจันทร์

สำนักพิมพ์         ทัช พับลิชชิ่ง TOUCH PUBLISHING

“คะ...คุณไมยนาสคะ คุณเมาหรือเปล่า ตั้งสติหน่อยสิคะ คุณกำลังทำในสิ่งที่ไม่สมควรนะ”  “อะไรกันล่ะน้ำขิงที่เธอบอกว่าไม่สมควรน่ะ” น้ำเสียงแหบพร่าถามชิดอยู่ใกล้กับซอกหูขาวสะอาด ในขณะที่ริมฝีปากสุดเซ็กซี่กำลังแทะโลมอยู่ตามซอกคอระหง  หญิงสาวขนลุกซู่ กระถดตัวหนีด้วยความหวาดหวั่นที่เข้าเกาะกินหัวใจ เธอยังไม่เคยพบเจอกับไมยนาสในเวอร์ชั่นนี้ คงต้องชั่งใจคิดเสียใหม่ถึงความรู้สึกในใจที่เคยมีต่อผู้ชายคนนี้  “ถ้าคุณเมามากจริงๆ ก็ปล่อยฉันลงตรงนี้เถอะค่ะ ฉันจะหาทางกลับบ้านเอง อย่าทำอย่างนี้เลย”  หญิงสาวพยายามทำใจดีสู้เสือ แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่เป็นผล เพราะคำตอบที่ได้กลับมายิ่งทำให้ หญิงสาวตกใจจนแทบช็อค  “นี่เธอคิดว่าฉันเมาเหรอน้ำขิง เหล้าแค่นั้นมันทำอะไรฉันไม่ได้หรอก”  “ตะ...แต่คุณไม่เคยเป็นอย่างนี้นะคะ ที่จริงแล้วคุณดูสุภาพกว่านี้ ขะ...ขิงว่า คุณขยับออกไปให้ห่างหน่อยจะดีกว่านะคะ”  หญิงสาวตัวสั่นเทิ้ม ความหวาดกลัวเข้าเกาะกินหัวใจจนเต็มพื้นที่ เมื่อจมูกโด่งได้รูปก็ซุกไซ้เข้าหาซอกคอขาว    “ฮึ ! อย่ายึดติดกับภาพลักษณ์ปลอมๆ ที่ฉันสร้างขึ้นมานักเลยน้ำขิง ที่ผ่านมาฉันก็แค่รอเวลาเท่านั้นแหละ”  “เวลา...เวลาอะไรคะ ?”  นี่เขากำลังพูดถึงเรื่องอะไรกัน  “ก็เวลาที่ฉันจะทวงทุนคืนจากเธออย่างไรล่ะ เธอคิดว่าฉันจะยอมให้สิ่งที่ฉันเฝ้าลงทุนไปกับเธอมันเสียเปล่าอย่างนั้นเหรอ เสียใจด้วยนะน้ำขิง ฉันไม่ใช่คนใจบุญขนาดนั้น ฉันมันพวกหว่านพืชหวังผล ทำตัวเป็นอาเสี่ยใจดีปล่อยให้เธอลอยนวลมา ตั้ง หลายปี ทีนี้ก็ถึงคราวที่ฉันจะได้กอบโกยผลกำไรบ้างแล้ว” น้ำเสียงกระซิบพร่าอยู่ตรงซอกหู ก่อนค่อยๆ ลากไล้ริมฝีปากได้รูปลงมาเรื่อยๆ...  “เป็นของฉันเถอะนะ...น้ำขิง” จบคำขอที่ไม่ต้องการคำตอบ ริมฝีปากได้รูปก็ฉกเข้าหาเรียวปากสาวอย่าง รวดเร็วเกินกว่าจะหลบหลีกได้ทัน