นิลแกมมุก(มือสอง) สายไหม พลอยวรรณกรรม ในเครือ อินเลิฟ

 เรื่อง             นิลแกมมุก(มือสอง)    

 ผู้แต่ง           สายไหม

 สำนักพิมพ์    พลอยวรรณกรรม ในเครือ อินเลิฟ

ไม่จำเป็นต้องให้ใครเตือน ‘มุกจันทร์’ สัตวแพทย์สาวก็สำนึกตัวเองอยู่เสมอว่า...
เธอมาอยู่ที่นี่กับเขาในฐานะ ‘นางบำเรอขัดดอก’ แลกกับการรักษาชีวิตบิดาเอาไว้
ไม่ว่าจะพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเอง หรือทำสิ่งใดเพื่อเขาในฐานะ ‘ผู้หญิงของยากูซ่า’
มันก็ไม่สามารถเปลี่ยนความจริงที่ว่า เธอจะมีคุณค่าสำหรับเขาเฉพาะเวลาที่อยู่บนเตียงเท่านั้น
และเมื่อใดที่ครบกำหนด ‘อายุการใช้งาน’ สามปีตามที่ชายหนุ่มสัญญาไว้
เขาก็คงจะเฉดหัวเธอออกไปจากชีวิตอย่างไม่ไยดี... แต่เธอล่ะ เธอจะลืมเขาได้หรือ
ในเมื่อเรื่องราวทุกอย่างระหว่างเธอและเขามันถูกจารึกลงไปในหัวใจจนไม่อาจลบเลือนได้
ก็คงไม่ต่างกับลายมังกรที่เขาสักไว้บนแผ่นหลังของเธอ
ที่จะกลายเป็นตราบาปและความเจ็บปวดติดตัวไปจนตราบสิ้นชีวิต
 
เพียงครั้งแรกที่ได้พบกับเธอ... ‘อุซิโอะ ซาโต’ เจ้าพ่อวงการธุรกิจม้าแข่ง
ผู้มีฉากหลังเป็นหัวหน้าแก๊งยากูซ่าผู้ทรงอิทธิพลของเกาะฮอกไกโด
ก็สะดุดตาจนอยากจะคว้าเธอมาครอบครองเสียในตอนนั้น
ดังนั้นทันทีที่รู้ว่าบิดาของเธอกำลังตกที่นั่งลำบากเรื่องหนี้สิน
เขาจึงไม่ลังเลที่จะสร้างข้อเสนอเพื่อให้ได้ตัวเธอมาอยู่เคียงข้าง
แม้มันจะเป็นต้นเหตุให้เขาและพี่น้องร่วมแก๊งเกิดความขัดแย้งกันอย่างรุนแรง
แต่ใครจะรู้ว่า หญิงสาวหน้าซื่อที่เขาอุตส่าห์ให้เกียรติไม่ต่างจากภรรยากลับคิดไม่ซื่อ
ไปจับมือกับศัตรูแล้วหันมาแว้งกัดเขา
เขาคงใจดีมากเกินไปสินะ เธอถึงลืมความจริงไปว่า อุซิโอะ ซาโต เจ้าของฉายา ‘นิลมฤตยู’ คนนี้
คือยากูซ่าที่ใครๆต่างก็เกรงกลัว และเขาก็จะแสดงให้เธอเห็นว่า...
เขาสามารถโหดเหี้ยมอำมหิตกับผู้หญิงของเขาได้อย่างไรบ้างเมื่อเปลือยกายอยู่บนเตียง
“คุณจะทำอะไรฉัน?” มุกจันทร์ถอยกรูดด้วยความกลัว มองหน้าชายหนุ่มด้วยสายตาระแวง
“ถอดเสื้อผ้าออก” ซาโตเสียงดัง แล้วกระชากเสื้อผ้าท่อนบนของมุกจันทร์ออกจนหมด
ไม่สนใจต่อเสียงกรีดร้องและมือไม้ของหญิงสาวที่จิกข่วนเขาเป็นพัลวัน
“อย่าเข้ามา” หญิงสาวยกมือขึ้นมาปกปิดส่วนที่เปลือยเปล่าเอาไว้
ชายหนุ่มไม่สนใจน้ำตาที่กำลังไหลพรากและเสียงร้องห้าม
กลับจับหญิงสาวพลิกตัวคว่ำหน้า กดแนบลงไปกับที่นอน
ก่อนจะใช้ผ้าเช็ดหน้าผูกปากและข้อมือของเธอเอาไว้
จนหญิงสาวไม่สามารถขยับตัวไปไหนได้
“อย่าดิ้น ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นอย่าดิ้น เข้าใจไหม!”