กุสุมาลย์ร่ายรัก ชุด ดอกไม้ลายรัก เลอบัว ทำมือ

 เรื่อง            กุสุมาลย์ร่ายรัก ชุด ดอกไม้ลายรัก
 ผู้แต่ง          เลอบัว
 สำนักพิมพ์   ทำมือ

‘เฟื่องฟ้า อเล็กซานดร้า มอนเตอโร’ ลูกสาวคนสวยของเจ้าพ่อมาเฟีย พรั่งพร้อมด้วยคู่หมั้นที่บิดาสุดที่รักคัดเลือกมาแล้วว่าเหมาะสม แล้วจะทำอย่างไรล่ะ! ในเมื่อหัวใจเธอแอบไปหวั่นไหวกับใครอีกคน
‘วินเซนโซ’ นักธุรกิจหนุ่มหล่อชื่อดัง ที่ไม่ว่าสาวหน้าไหนก็อยากจะใกล้ชิด แต่จะมีสักกี่คนที่ทำได้ ใครจะคิดว่าแค่ ‘จูบ’ เดียวกลับเปลี่ยนชีวิตเขาไป เพราะแอบติดใจในรสชาติ… ของเธอ
“อุ๊ย! ปล่อยนะคนบ้า คนเลว คุณไม่มีสิทธิ์มาทำกับฉันแบบนี้นะ” เธอโวยวายขณะที่ถูกกักตัวไว้บนตักแกร่งของเขาจนขยับไปไหนไม่ได้
“แล้วผมต้องทำยังไงถึงจะได้สิทธิ์นั้นล่ะ” เขากระซิบถามข้างหูเสียงกระเส่า ทำเอาเธอถึงกับรีบเบี่ยงตัวหลบแต่ก็ใช่ว่าจะพ้นง่ายๆ เพราะยิ่งขยับเขาก็ยิ่งกอดเธอแน่นขึ้น
“ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้นแหละ เพราะคุณจะไม่มีวันได้มัน... ปล่อย!” เธอตะโกนใส่หน้าอีกครั้ง พร้อมกับดิ้นขลุกขลักไปมาเพื่อให้ตัวเองหลุดพ้นจากพันธนาการ ซึ่งเขาก็ยอมปล่อยเธอแต่โดยดี ยังไม่ทันที่จะได้ลุกหนีอย่างใจคิด เขาก็คว้าเจ้าของร่างบางไว้อีกครั้ง ทำให้เธอเสียหลักล้มลงไปบนโซฟาในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอนโดยมีเขาคร่อมทับไว้อีกที ดูเหมือนเธอจะถูกคุกคามมากกว่าครั้งที่แล้วซะด้วยสิ กลิ่นกายเฉพาะตัว ริมฝีปากหยักได้รูป ดวงตาสีมรกต และจมูกโด่งของเขา ที่กำลังคลอเคลียอยู่บริเวณแก้มของเธอตอนนี้ มันกำลังคุกคามหัวใจหญิงสาวอย่างหนัก ‘ห้ามหวั่นไหวเด็ดขาดนะเฟื่องฟ้า เขากำลังดูถูกเธออยู่นะ’ กี่ครั้งต่อกี่ครั้งที่เธอต้องคอยเตือนตัวเองไม่ให้หวั่นไหวในยามที่อยู่ใกล้เขา แต่ดูเหมือนมันจะเปล่าประโยชน์ซะทุกที เมื่อหัวใจของเธอไม่เคยทำตามเลยสักที

เจ้าของมือหนาสัมผัสลูบไล้ไปทั่วทุกอณูบนเรือนร่างงดงามอย่างหลงใหล ยิ่งลูบก็ยิ่งร้อน ยิ่งสัมผัสก็ยิ่งปรารถนา จนตอนนี้เขาเริ่มไม่แน่ใจแล้วล่ะ ว่าระหว่างไฟร้อนๆ ในเตาผิงที่เขาเป็นคนก่อ กับไฟปรารถนาในตัวที่กำลังคุโชนเพราะเธอ อย่างไหน… มันจะร้อนกว่ากัน
“อืม!” เขาส่งเสียงครางผ่อนปรนความปรารถนาภายในที่มันกำลังร้อนระอุขึ้นเรื่อยๆ ให้ทุเลาเบาบางลงไปบ้าง แต่ดูเหมือนมันจะไม่เป็นเช่นนั้น เมื่อตอนนี้เธอเองก็กลายร่างเป็นแม่สาวร้อนรัก ตอบสนองเขาด้วยการลูบไล้กายแกร่งกลับไปบ้าง แต่ดูเหมือนการที่เขายังอยู่ในสภาพครบชุดจะทำให้หญิงสาวขัดใจอยู่ไม่น้อย ชายหนุ่มรีบลุกขึ้นจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองอย่างรู้ตัว พร้อมกันนั้นก็ยังไม่ละสายตาจากกายสาวที่กำลังบิดกายเร่าๆ อย่างรอคอย ยิ่งเห็นเธอปรือตาหวานฉ่ำขึ้นมามอง คนที่กำลังจัดการปลดเสื้อผ้าพะรุงพะรังของตัวเองออก ก็แทบจะโถมตัวลงไปหาอีกครั้ง

จากที่คิดว่าถ้าได้ครอบครองแตะต้องกายงามนั้นแล้ว จะทำให้ความลุ่มหลงที่มีต่อเธอลดน้อยลง และปฏิเสธเธอได้เหมือนกับผู้หญิงคนอื่น แต่เปล่าเลย นอกจะมันจะไม่ได้ลดลงแล้ว มันยังทวีคูณเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว