Boxset เริ่มต้นที่รัก (สภาพ85-95%) : 1.ยอมแล้วทูนหัวอยากได้คนข้างตัวเป็นคุณ 2.นกน้อยในกรงไม้ 3.กลรักแก้วกัลยา ณัฐณรา(ปุณณมา) ทำมือ

 เรื่อง            Boxset เริ่มต้นที่รัก : 1.ยอมแล้วทูนหัวอยากได้คนข้างตัวเป็นคุณ 2.นกน้อยในกรงไม้ 3.กลรักแก้วกัลยา 
ผู้แต่ง           ณัฐณรา(ปุณณมา)
สำนักพิมพ์   ทำมือ  

ยอมแล้วทูนหัวอยากได้คนข้างตัวเป็นคุณ

" ฉันชื่อ ตรีลักษณ์ แต่คุณจะเรียกฉันว่าที่รักก็ได้นะ"
หญิง สาวบอกพลางซ่อนยิ้มไว้อย่างเต็มที่ ตามองผู้ชายต่างชาติที่ตนเองเอาปูนแดงหมายหัวว่าชาตินี้ต้องได้เป็นผะ... เอ่อ เป็นคนรักให้ได้ มือบิดผ้าเช็ดหน้าไปมาจนมันจะฉีกอยู่รอมร่อ

"โอเค... ผมจะเรียกคุณว่า... อืม อะไรนะ" คนพูดไทยไม่ได้ขมวดคิ้ว พยายามออกเสียง

"ทะ... ที"

" ที่... รัก ค่ะ ช้าๆ ที่...รัก"

กรี๊ด ดด นึกภาพเขาเรียกเธอแบบนี้ต่อหน้าสาวๆคนอื่นในมหาวิทยาลัยสิ  อาจารย์ภาษาไทยผู้เงียบขรึมประจำภาควิชากลั้นเสียงหัวเราะแห่งชัยชนะไว้

"โอ.." ศาสตราจารย์หนุ่มตาน้ำข้าวยิ้มกว้าง " ที..."

^/////^

ตรีลักษณ์ยิ้มบางๆก่อนจะตาเหลือกเมื่อเขาเรียก

" ทีเรกซ์ โอ... เป็นชื่อที่น่าสนใจนะ แต่ก็เหมาะกับคุณดี ทีเรกซ์ ต่อไปนี้ผมจะเรียกคุณทีเรกซ์"

" เอ่อ... ไม่ใช่ค่ะ คือ เอ่อ"

"ทีเรกซ์ น่ารักดี ผมชอบไดโนเสาร์ตั้งแต่เด็กๆแล้ว"
แบรทลี่ย์ยิ้มสดใสให้เธอ ชะนีไทยที่กำลังจะอ้าปากแย้งว่าเขาเรียกผิดเลยพูดไม่ออก หญิงสาวยิ้มเจื่อน...

น่ารักดี น่ารักดี น่ารักดี

คำนี้สะท้อนก้องในหัวเธอ....

เอาวะ...
" ค่ะ ทีเรกซ์ก็ทีเรกซ์"

หญิงสาวถอนหายใจเฮือก ก้มหน้าอย่างออกอาการเซ็ง เลยไม่เห็นแววตาพราวระยับอย่างคนกลั้นหัวเราะของผู้ชายที่นั่งตรงกันข้าม

ผู้หญิง ใส่แว่นหนาผมม้าตรงแหน่วหน้าเขาไม่รู้เลยว่าเขาแกล้งเธอ .. มีอีกหลายอย่างที่ตรีลักษณ์ไม่รู้เกี่ยวกับเขา เช่นว่า ... เขาพูดและฟังภาษาไทยได้รู้เรื่องดีพอๆกับเจ้าของภาษาทีเดียว แบรทลี่ย์ยิ้มตีหน้าซื่อ เมื่อเธอเงยหน้ามอง
.............................
เธออยู่ในวัยที่เรียกว่ารถไฟเที่ยวสุดท้ายเลยป้ายไปนานแล้ว
ความโสดช่างโหดร้ายและผู้ชายดีๆก็หายาก
ดังนั้นเมื่อฟ้าส่งผู้ชายดีๆที่หล่อมากมาให้
ตรีลักษณ์เลยต้องทำทุกอย่างเพื่อมัดใจเขาไว้
เอาละนะ... มารยาห้าร้อยเล่มเกวียนของสาวไทย
ปฏิบัติการอ่อยแบบละมุนละไม... จึงเริ่มต้น

นกน้อยในกรงไม้

"เป็นแฟนผมป่ะ"
ต้น ตระการพูดแล้วก็ยกกระติกน้ำชานมในมือดูดอึกใหญ่ ปักษาสวรรค์เหลือบมองผู้ชายตัวใหญ่ที่ยืนเท้าเอวข้างหนึ่ง มืออีกข้างยกกระติกดูดน้ำ ยืนใต้ร่มไม้ด้วยกัน
อีตานี่...
"ไม่ล่ะ ฉันไม่ชอบมีภาระ"
" ภาระอะไร... เขาเรียกพันธะหรือเปล่า"
"นั่นแหล่ะ ฉันไม่อยากเป็นนกในกรงทอง"
ปักษาสวรรค์ยักไหล่ "มีเจ้าของ มีแฟน ก็เหมือนมีกรงครอบฉันไว้"
"ผิด แล้วคุณ ถ้าเป็นแฟนผม คุณก็อยู่ในกรงไม้ ตีซี่ห่างๆ จะบินปร๋อไปไหนมาไหนก็ได้ ขอแค่อย่างเดียว ไม่ว่าจะไปไหน ให้ผมเป็นบ้าน เป็นที่สุดท้ายที่คุณจะกลับมาก็พอ"
เสียงหนักแน่นนั่นทำให้หญิงสาวหัวไปมอง เธอเห็นเขามองมาอยู่ก่อนแล้ว
"กรงไม้? กรงทองก็ซี่ห่างๆได้นี่ "
"ใช่... แหม...กรงทองมันแพงไป ทองบาทละเท่าไหร่กันคุณ เอากรงไม้นี่แหล่ะ ประหยัดดี"
ผู้ชายตรงหน้าเธอยิ้มยิงฟัน

กลรักแก้วกัลยา

ให้ทำคลอดวัว ป้อนหญ้าควาย เขาทำได้ แต่วิธีเอาใจผู้หญิงเขาทำไม่เป็น
 เมื่อความรักมันจู่โจมจนพ่อเลี้ยงเมฆินทร์ต้องตกหลุมรักผู้หญิงเป็นครั้งแรก
 เขาก็ไม่รู้ว่าต้องทำยังไง... แล้วสาวน้อยที่เดินมาขโมยหัวใจ ก็เป็นคนที่หนุ่มทั้งตำบลหมายตาไว้ด้วยเช่นกัน

ชายหนุ่มสูดหายใจแรง ชีวิตนี้ที่ใกล้ชิดผู้หญิงที่สุดก็ตอนทำคลอดแม่วัว ไม่เคยชวนใครกินข้าวสักที

เอาวะ! มันจะยากแค่ไหนแค่จีบหมอเอง

เมฆินทร์ฮึด เคาะประตูไม้ตรงหน้า แต่ว่าความตื่นเต้นทำให้เขาลงน้ำหนักมือแรงไปนิด บานประตูสั่นสะเทือน พร้อมเสียงเคาะดังโครมจนคนข้างในบ้านตกอกตกใจ

แก้วกัลยารีบเปิดประตู ก่อนจะถอยเท้านิดเมื่อเห็นผู้ชายหน้าดุยืนทำหน้าถมึงทึงอยู่ข้างนอก

ชายหนุ่มที่ยืนเท้าเอวข้างหนึ่ง มืออีกข้างยกค้างนั้นจ้องเธอตอบด้วยสายตาเข้มๆ

ไอ้อ้นบอกว่าอะไรนะ... ยิ้ม ชวนกินข้าว

"กินข้าวได้แล้ว"

แก้วกัลยาผงะมองคนที่พูดเสียงดังแถมยังแยกเขี้ยวใส่ ใจก็คิดอย่างตื่นตระหนก เขาโกรธอะไรเธอ