ทัณฑ์น้ำผึ้งรวง จำปีดา ทำมือ

เรื่อง             ทัณฑ์น้ำผึ้งลวง                                        
ผู้แต่ง           จำปีดา (จำปี) 
สำนักพิมพ์   ทำมือ   

 ทั้งรัก ทั้งแค้น แสนหวาน จนต้อง...ทุรนทุราย
    ทัณฑ์นี้...เร่าร้อน ร้อนแรง ดุจ...เปลวเพลิง
    ที่มีเชื้อเพลิงเป็น...น้ำผึ้ง
    เพราะ...รัก...โลภ...โกรธ...แค้น และตัณหา อยู่รอบตัวเขาและเธอ

“ไง! แม่ตัวดี” ร่างสูงย่างสามขุมเข้ามา “เมื่อคืนคงจะนัดแนะกันล่ะสิ พอผัวเผลอก็ออกไปพบกันนี่ถ้าฉันไม่ไปเจอเข้าก่อน จะไปต่อกันที่โรงแรมไหนม่านรูดไหน”
    “คนสกปรก! คนเลว!”
    “ก็หรือไม่จริงพอผัวไม่ขี่ ก็เลยจะกลับไปหาคู่ขาเก่า ฝันไปเถอะ” ปณพลพาลหาเรื่อง หญิงสาวสุดจะทานทนตบหน้าเขาฉาดใหญ่ใบหน้าหล่อเหลาหันไปตามแรงตบ
“…”
ปณพลตรงเข้าอุ้มหล่อนทั้งตัวแล้วโยนเป็นเหวี่ยงลงบนเตียงอย่างไม่ปรานีปราศรัย แล้วตรงเข้าฉีกชุดกระโปรงที่หล่อนสวมใส่ ตามด้วยชุดชั้นในอีกสองชิ้นที่ฉีกขาดอย่างไม่มีชิ้นดี
อรสุดาส่งเสียงหวีดร้อง เนื้อตัวขาวนวลล่อนจ้อนอยู่บนเตียง เขารีบจัดการกับเครื่องแต่งกายของตัวเอง
    “ว้ายย!” หญิงสาวร้องด้วยความตกใจ แล้วกลิ้งตัวหลบ
    “จะหนีไปไหน” ร่างแข็งแรงจับหล่อนกดตรึงไว้กับที่นอน ใบหน้าหล่อเหลายามนี้ดูเหี้ยมเกรียมและน่ากลัวนักชายหนุ่มทั้งโกรธทั้งแค้นความผิดเรื่องเก่ายังไม่ทันคลี่คลาย หล่อนก็ยังมาก่อเรื่องใหม่ให้โมโหอยากจะฆ่าให้ตายคามือนัก
         ปณพลก้มหน้าลงมาใช้ริมฝีปากหนาบดเคล้าริมฝีปากของหล่อนอย่างดุดันไร้ความปรานีจนริมฝีปากอิ่มสวยเจ่อระบม เขาจูบไซ้ซอกคอไล้มาถึงโนมเนื้อและดูดงับยอด...อกสีระเรื่ออย่างแรงจนหล่อนรู้สึกเจ็บแต่ก็เสียวซ่านไปในคราวเดียวกัน  
         อรสุดาต่อต้านเขาเต็มกำลังและพยายามต่อสู้กับความรู้สึกของตัวเองอย่างหนัก ที่จะไม่แสดงปฏิกิริยาตอบสนองแต่ในที่สุดก็พ่ายแพ้ร่างเปลือยของหล่อนทั้งแอ่นทั้งส่ายไปมาด้วยความกระสันสวาทรู้สึกเร่าร้อนและต้องการ...