ลิขิตร้ายอุบัติรัก ม่านแก้ว ทัช พับลิชชิ่ง TOUCH PUBLISHING

เรื่อง         ลิขิตร้ายอุบัติรัก             
ผู้แต่ง        ม่านแก้ว
สำนักพิมพ์  ทัช พับลิชชิ่ง TOUCH PUBLISHING

“คุณจะยั่วผมไปถึงเมื่อไหร่”
“ฉันเปล่า ฉันไม่เคยทำแบบนั้น”
“คุณทำ…ครั้งแรกคุณยั่วผมด้วยการเซล้มมาซบอกผม”
เขาไล้ปลายนิ้วเบาๆ ตรงหว่างคิ้วของเธอที่เกิดเป็นรอยย่น
“ยังมีตอนที่คุณวิ่งออกมาหาผมในสภาพเนื้อตัวเปียกปอน สวมใส่เสื้อผ้าน้อยชิ้น
แล้วยังจะปฏิเสธว่าไม่ได้ยั่วผมอีกหรือ”
“ฉันเปล่า”
“เปล่าปฏิเสธ ก็แสดงว่ายอมรับสินะ”
คนถูกกล่าวหาถึงกับหน้าเหวอ ไม่คิดว่าเขาจะบิดเบือนความความจริงซึ่งๆ หน้า
“ระดับการยั่วยวนของคุณเพิ่มดีกรีขึ้นเรื่อยๆ เมื่อครู่ถือว่าพัฒนาไปมากและมันก็ได้ผลดียิ่ง”
เมื่อครู่ ? …เธอยังไม่ได้ทำอะไรเลย สาบานได้
“ฉะ ฉันไม่ได้…”
“จะปฏิเสธว่าคุณไม่ได้เจตนาหรือ มันฟังไม่ขึ้นหรอกนะ คุณก็อายุไม่ใช่น้อยๆ แล้ว
จะไม่รู้ได้ยังไงว่าการเคลื่อนไหวแบบนั้นมันยิ่งทำให้ร่างกายสัมผัสเบียดเสียดกันมากขึ้น
แล้วจะเกิดผลยังไงกับผู้ชายตามมา”
นอกจากใส่ร้ายกันซึ่งหน้า เขายังหลอกด่าว่าเธอ…แก่ แถม ‘โง่’ อีกต่างหาก
“ผมคือเหยื่อผู้น่าสงสาร ที่ถูกคุณยั่วยวนจนติดกับ”
น้ำเสียงแหบพร่ามาพร้อมกับลมหายใจถี่ๆ
“เชิญกินเหยื่อของคุณได้เลย”