พนาพร่ำรัก พิมพ์ครั้งที่3 หอมดึก ปลายปากกา

เรื่อง             พนาพร่ำรัก พิมพ์ครั้งที่3
ผู้แต่ง            หอมดึก
สำนักพิมพ์     ปลายปากกา

กระท่อมกลางป่ากับภรรยาขัดดอก เหอะ
ช่างเป็นคำท้าที่น้ำเน่าสิ้นดี! แต่เพราะนิสัยชอบเอาชนะ ‘พนสณฑ์’
จึงรับคำท้านั้นไว้ด้วยหัวใจ
“ผมเห็นคุณไอ”
“โธ่ จะไม่ให้ไอเลยเชียวหรือคะ กำลังค่อยๆ หายค่ะเจ้านาย” รุจิรัตน์ประชดให้ วันนี้ทั้งวันพนสณฑ์เอาแต่ดุหล่อนอยู่ได้ อย่างนี้คนงานคงคิดว่าหล่อนเป็นนายหญิงเหยาะแหยะไม่ได้เรื่องสินะ ความจริงหล่อนไม่ใช่คนไม่ได้เรื่องขนาดนั้นเสียหน่อย
“ถ้าคุณป่วยก็ต้องไปหาหมอ นอนโรงพยาบาล คราวนี้ล่ะงานจะล่าช้า” เขาพูดเสียงเครียด เพราะไม่เคยมีใครขัดใจสักที ตั้งแต่เขาโตเป็นหนุ่มทั้งบิดามารดาก็วางมือปล่อยให้เขาคุมกิจการเองเกือบทั้งหมด คำสั่งของพนสณฑ์คือวาจาสิทธิ์
แต่เขาลืมไปว่านี่คือเมีย ไม่ใช่ลูกน้อง
“ฉันรับรองว่าจะไม่ทำตัวเป็นภาระหรือตัวถ่วงของคุณหรอกค่ะ
ฉันรู้ว่ามันสำคัญที่คุณต้องเอาชนะเจ้าสัว”
“ก็ใช่น่ะสิ คุณเองก็อยากหลุดพ้นจากการเป็นเมียขัดดอกไม่ใช่รึ”
คำพูดนั้นทำให้ใจดวงน้อยที่อิ่มสุขกลับเหี่ยวเฉาราวกับโดนน้ำร้อนลวก รุจิรัตน์มีสีหน้าสลดลง ก่อนที่จะวางฝักบัวรดน้ำลงข้างแปลงผัก และยืดตัวขึ้นช้าๆ ราวกับพยายามข่มใจ
แม้กระนั้นเสียงก็ยังสั่นระริก
“ถ้าฉันขายตัวเป็นเงินมาใช้หนี้เจ้าสัวได้ฉันก็จะทำค่ะ คงดีกว่าจะมาเป็นภาระของคุณแบบนี้ ขอโทษนะคะ” รุจิรัตน์พูดแทบไม่จบประโยคดี ก่อนจะเดินหนีเขาไปทางหลังกระท่อม
พนสณฑ์ถอนใจยาวด้วยความหงุดหงิด
“พูดอะไรผิดอีกล่ะ เอาใจยากจริงๆ ผู้หญิงนี่ ทีแม่พวกนั้นไม่เห็นท่ามากอย่างนี้เลย โธ่เว้ย!”