ฝูเหยาฮองเฮา หงสาเหนือราชัน เล่ม 1 扶摇皇后 เทียนเซี่ยกุยหยวน 天下归元 สยามอินเตอร์บุ๊คส์

เรื่อง               ฝูเหยาฮองเฮาหงสาเหนือราชัน เล่ม 1 (12 เล่มจบ) 扶摇皇后
ผู้แต่ง             เทียนเซี่ยกุยหยวน  天下归元 倩
ผู้แปล             เส้าเหวิน
สำนักพิมพ์     สยามอินเตอร์บุ๊ค

     เมิ่งฝูเหยา ‘นางมารผมแดง’ แห่งวงการนักโบราณคดีขุดสุสานผู้โด่งดัง  หากแต่เพราะสุสานถล่มลงมาขณะปฏิบัติงานจึงกลายเป็นวีรสตรีสละชีพเพื่อชาติ   แต่แล้วนางกลับทะลุมิติไปแผ่นดินโบราณ
      เมิ่งฝูเหยากลายเป็นศิษย์ไร้อันดับดิ้นรนในชนชั้นต่ำต้อย   ด้วยเหตุจำเป็นทำให้นางต้องเดินทางบากบั่นทั่วฟ้ากว้างทะเลไกล บุกฝ่าหมื่นลี้ เพื่อช่วงชิงป้ายผ่านทางเจ็ดแคว้น ร่วมมือกับยอดคนทั่วแผ่นดิน ปะทะกับกลุ่มอำนาจ ที่หมายคิดชิงบัลลังก์เจ็ดแคว้นด้วยความห้าวหาญ  เพื่อศรัทธาแห่งหัวใจ เพื่อย้อนกลับไปโลกเดิม!
 นักโบราณคดีสาวที่ไปขุดสุสานโบราณแห่งหนึ่ง แต่แล้วกลับถูกกลบฝังในสุสาน วิญญาณย้อนหวนคืนไปยังร่างของเด็กหญิงคนหนึ่งในยุคอดีตกาล ย้อนเวลามาสู่ดินแดนอู่โจว (ห้าแคว้น)   ฝูเหยาหวงโฮว(扶摇皇后) สร้างเป็นซีรีย์ Legend of Fuyao (扶摇)

     ฝูเหยาฮองเฮา หงสาเหนือราชัน เล่ม 1
     เมิ่งฝูเหยา ‘นางมารผมแดง’ แห่งวงการนักโบราณคดีขุดสุสานผู้โด่งดัง หากแต่เพราะสุสานถล่มลงมาขณะปฏิบัติงานจึงกลายเป็นวีรสตรีสละชีพเพื่อชาติ แต่แล้วนางกลับทะลุมิติไปแผ่นดินโบราณ เมิ่งฝูเหยากลายเป็นศิษย์ไร้อันดับดิ้นรนในชนชั้นต่ำต้อย ด้วยเหตุจำเป็นทำให้นางต้องเดินทางบากบั่นทั่วฟ้ากว้างทะเลไกล บุกฝ่าหมื่นลี้ เพื่อช่วงชิงป้ายผ่านทางเจ็ดแคว้น ร่วมมือกับยอดคนทั่วแผ่นดิน ปะทะกับกลุ่มอำนาจ ที่หมายคิดชิงบัลลังก์เจ็ดแคว้นด้วยความห้าวหาญ เพื่อศรัทธาแห่งหัวใจ เพื่อย้อนกลับไปโลกเดิม!

  “วิมานบนสวรรค์สามสิบสามแห่ง ตำหนักจำพรากอยู่สูงที่สุด โรคร้ายสี่ร้อยสี่สิบชนิด โรคแห่งความคิดถึงเจ็บปวดที่สุด”
“ข้าไม่คิดถึงใคร”
“อ้อ แล้วตราประทับอันนั้นของเจ้า แกะสลักขึ้นเพื่อใคร”
“เพื่อคนที่ไม่อาจขาดไปจากชีวิตได้”
“นั่นยังไม่เรียกว่าคิดถึงอีกหรือ”
“ไม่ ชีวิตคนแสนสั้น แต่ความคิดถึงยาวนาน ความเป็นความตายในโลกมนุษย์เป็นเพียงเรื่องชั่วพริบตา ใครจะรู้ว่าสิ่งที่รอข้าอยู่คือการได้พานพบหรือความพลัดพราก แล้วจะยืนอยู่ที่เดิม ปล่อยให้เวลาผ่านไปวันแล้ววันเล่าได้อย่างไร”
“เช่นนั้นเจ้าจะทำอย่างไร”
“หากนางอยู่ในโลกมนุษย์ ข้าจะไปยังโลกมนุษย์”
“โลกมนุษย์จะวุ่นวาย”
“โลกมนุษย์วุ่นวาย ข้าจะต้านทาน นรกเปิด ข้าจะผจญ สี่ทะเลคลั่ง ข้าจะข้ามผ่าน ประชาราษฎร์ขวาง ข้าจะทำลาย”
“เหตุใดต้องลำบากถึงเพียงนั้น”
“เพื่อนางแล้ว ข้าไม่กลัวความเจ็บปวดและความทรมานจากอำนาจกิเลสใดในโลกมนุษย์”