นิยายเรื่องนี้ข้าไม่ได้เขียน! เล่ม 4 ฉางโกวลั่วเยวี่ย ลู่เผิ่งฮวา แจ่มใส มากกว่ารัก

เรื่อง        นิยายเรื่องนี้ข้าไม่ได้เขียน! เล่ม 4 (5 เล่มจบ)  奸臣之妹
 ผู้แต่ง       ฉางโกวลั่วเยวี่ย 长沟落月
 ผู้แปล       ลู่เผิ่งฮวา
 สำนักพิมพ์ แจ่มใส มากกว่ารัก

   เมื่อนักเขียนนิยายออนไลน์วันหนึ่งตื่นขึ้นมา
อยู่ในนิยายที่ตนเองเขียน ทั้งไม่ได้เป็นนางเอก
แต่เป็นตัวร้าย!
เมื่อรู้ว่าจุดจบของตนเองจะถูกญาติผู้เป็น
พี่ชายฆ่าทรมาน ทางเดียวที่จะเอาชีวิตรอดจากจุดจบนั้นได้คือต้องเข้าหาเขาแล้ว!

                      นิยายเรื่องนี้ข้าไม่ได้เขียน! เล่ม 1
      ใน ‘น้องสาวขุนนางทรราช’ หลินหว่านเขียนเอาไว้ว่า...
      ‘หลี่เหวยหยวน’ ตัวประกอบชายอันดับสองที่จะได้เป็นเสนาบดีกังฉินที่ยิ่งใหญ่มีชีวิตในวัยเด็กที่แสนจะอาภัพ   บิดาอ่อนแอแต่งงานใหม่ หลี่เหวยหยวนขึ้นชื่อว่าเป็นลูกที่เกิดจากสาวใช้ห้องข้าง
มารดาเสียสติคลุ้มคลั่ง ชอบใช้ความรุนแรงกับเขา  ท่านย่าไม่รัก และทำให้ทุกคนในจวนพานเกลียดเขาไปด้วย
        หลี่เหวยหยวนเติบโตมาด้วยสภาพจิตใจที่วิปริตบิดเบี้ยว  ไม่ว่าใครที่เคยสร้างความขุ่นเคืองแก่เขา... ทางเดียวที่เขาเหลือให้คือความตาย
       รวมถึง ‘หลี่หลิงหว่าน’ ตัวประกอบหญิง  ญาติผู้น้องของเขาที่บังอาจไปรังแกหญิงที่เขารู้สึกดีด้วย  เขาตัดลิ้นนางและป้อนหญ้าไส้ขาดให้กิน  แม้แต่วาระสุดท้ายของชีวิตก็ยังทรมานอย่างถึงที่สุด
       และใช่แล้ว... วันหนึ่งหลินหว่านก็ตื่นมาเป็น  ‘หลี่หลิงหว่าน’ ตัวละครที่ตนเองเขียนในวัยแปดขวบ!   ไม่นะ! นี่นางต้องมีจุดจบแสนอเนจอนาถอย่างที่เขียนไว้เองหรือ นับว่าขุดหลุมฝังตนเองโดยแท้!

                             นิยายเรื่องนี้ข้าไม่ได้เขียน! เล่ม 2
     ใน ‘น้องสาวขุนนางทรราช’ หลินหว่านเขียนเอาไว้ว่า...‘หลี่หลิงเยี่ยน’ เป็นบุตรสาวต่างมารดาของ ‘หลี่หลิงหว่าน’ ความสามารถของนางไม่ว่าเรื่องใดล้วนมีอย่างเพียบพร้อม  ทั้งยังรูปโฉมงดงาม กิริยาอ่อนช้อย ใครเห็นเป็นต้องสะดุดตา  กระทั่ง ‘หลี่เหวยหยวน’ ยังมองนางเป็นเช่นแสงสว่างในใจ   บุรุษทุกคนในเรื่องล้วนหลงรัก ยอมทุ่มเทถวายชีวิตให้นาง  แต่กว่าจะผ่านไปจนถึงตอนท้ายที่เป็นถึงฮองเฮาได้นั้น  ขั้นแรกนางต้องเปลี่ยนสถานะจาก ‘ลูกอนุ’ เป็น ‘ลูกภรรยาเอก’ ให้ได้เสียก่อน  ซึ่งการจะแทนที่นี้ได้ มารดาของหลี่หลิงหว่านต้องมีอันเป็นไป...
         ทว่าหลี่หลิงหว่านที่รู้เรื่องดีจะยอมปล่อยให้เรื่องราวดำเนินไปเช่นนั้นน่ะหรือ ต่อให้นางจะฉลาดสู้หลี่หลิงเยี่ยนไม่ได้ เพียบพร้อมได้ไม่เท่า ทั้งบิดาไม่รัก มารดาก็อ่อนแอ แต่นางที่เป็น ‘เทพผู้สร้าง’ ก็ไม่ยอมพ่ายให้ตัวละครของตนเองหรอกนะ  เพราะแม้แต่หลี่เหวยหยวนที่ปราบได้ยากเย็น ยามนี้เขาก็อยู่เคียงข้างเป็น ‘พี่ชาย’ ของนางแล้ว!

                                     นิยายเรื่องนี้ข้าไม่ได้เขียน! เล่ม 3
      ใน ‘น้องสาวขุนนางทรราช’ หลินหว่านเขียนเอาไว้ว่า...
‘ฉุนอวี๋ฉี’ เป็นตัวประกอบชายอันดับหนึ่ง
      ความรู้สึกที่เขามอบให้ผู้คนล้วนอบอุ่นอ่อนโยนประดุจสายลมในฤดูใบไม้ผลิ ทั้งยังมีความรักบริสุทธิ์ไม่หวังการครอบครองให้กับหลี่หลิงเยี่ยน  ด้านหนึ่งมีหลี่เหวยหยวนเป็นเสนาบดีฝ่ายซ้าย   อีกด้านฉุนอวี๋ฉีก็เป็นเสนาบดีฝ่ายขวา   หนึ่งเย็นชา หนึ่งอบอุ่น ไม่อาจอยู่ร่วมโลกกันได้!
     ในวันที่ฉุนอวี๋ฉียังไม่ก้าวเข้าสู่เส้นทางขุนนาง  เพียงแรกพบหลี่หลิงหว่านก็ไม่อาจถอนสายตาจากเขาได้เลย  ไม่ว่าจะกลิ่นอาย สายตา และความฉลาดล้วน  ทำให้นางภาคภูมิใจมิต่างจากได้พบบุตรชาย  แล้วเหตุใดแทนที่ฉุนอวี๋ฉีจะมอบหัวใจให้หลี่หลิงเยี่ยน   เขากลับเมินเฉยไม่ไยดีสาวงามเช่นนี้  ทั้งยังบังเอิญพบนาง ‘ครั้งแล้วครั้งเล่า’ อีก
      นี่เขาไม่รู้หรือว่าทุกครั้งที่นางพบกับเขา  หลี่เหวยหยวนก็จะ ‘หวง’ นางหนักมากขึ้นเรื่อยๆ  กระทั่งนางคิดว่าหากเป็นไปได้ ‘พี่ชาย’ คงอยากจะเอานางไปขังไว้ไม่ต้องพบต้องเจอใครทีเดียว!
                                
                                 นิยายเรื่องนี้ข้าไม่ได้เขียน! เล่ม 4
   "ใน ‘น้องสาวขุนนางทรราช’ หลินหว่านเขียนเอาไว้ว่า...
‘เหลียงเฟิงอวี่’ จะมอบหัวใจให้หลี่หลิงเยี่ยน และถอนหมั้นกับหลี่หลิงหว่าน
‘ฉุนอวี๋ฉี’ แม้ไม่อาจเคียงคู่กับหลี่หลิงเยี่ยนได้ แต่ก็ขออยู่ด้านหลัง คอยขจัดทุกอุปสรรคในชีวิตให้นาง
‘หลี่เหวยหยวน’ แม้ไม่รู้จักความรัก แต่ก็พร้อมให้หลี่หลิงเยี่ยนเป็นแสงสว่างเดียวในใจ
ผู้ใดอาจหาญทำให้นางขุ่นเคืองใจเป็นต้องสิ้นชีพ!
        ทั้งที่พวกเขามิต่างจาก ‘ตำหนักใน’ ของหลี่หลิงเยี่ยน  แต่เหตุไฉนพอตนเองเข้ามาเป็นหลี่หลิงหว่านแล้ว  เหล่าบุรุษพวกนั้นกลับเมินเฉยสาวงามแสนฉลาดอย่างหลี่หลิงเยี่ยน  แล้วส่งคนมาสู่ขอนางถึงจวนสกุลหลี่แทนเล่า  บุรุษอื่นก็แล้วไปเถอะ แต่พี่ชายที่ควรจะมองนางเป็นแค่น้องสาว
       เหตุใดจึงแสดงความเป็นเจ้าของกับนางมากเกินพี่น้องถึงเพียงนี้  แม้ตัวอยู่ไกลก็ยังส่งจดหมายคะนึงหามาให้ นี่เขาคิดเกินเลยกับนางจริงๆ ใช่หรือไม่!

                                  นิยายเรื่องนี้ข้าไม่ได้เขียน! เล่ม 5
   "ใน ‘น้องสาวขุนนางทรราช’ หลินหว่านเขียนเอาไว้ว่า...
     โจวซื่อจะถูกหลี่หลิงหว่านพลั้งมือผลักตกน้ำตาย   หลี่เหวยหยวนจะเสียสติ พ่ายให้กับฉุนอวี๋ฉี
และหลี่หลิงหว่านต้องตายตกอย่างทรมาน
     ในนิยายแม้ระหว่างทางหลายๆ เรื่องราวจะผันเปลี่ยน  แต่จุดจบของตัวละครหลายๆ ตัวที่เขียนไว้ก็ยังลงเอยในแบบเดิม  หลี่หลิงหว่านเริ่มคิดว่าแม้แต่ตนเองไม่แน่ก็คงต้องตายเช่นกัน
       ทว่ามีอยู่คนหนึ่งที่นางปรารถนาให้จุดจบของเขาเปลี่ยนไป... หลี่เหวยหยวน  แต่จะทำเช่นไรดี ตอนนี้ไม่ว่านางขยับกายไปทางใดก็ไม่ต่างจากนกที่อยู่ในกรงของหลี่เหวยหยวน มารดาเถอะ นี่เขากลัวนางมีคนอื่นอยู่ในสายตามากเพียงนี้เชียวหรือเกรงว่าหากนางตายไปจริง เขาคงนอนร่วมโลงและฝังไปพร้อมกับนางเป็นแน่!