เล่ห์มธุรส ภาคต่อ ทัณฑ์น้ำผึ้งรวง จำปีดา ทำมือ

เรื่อง             เล่ห์มธุรส ภาคต่อ ทัณฑ์น้ำผึ้งรวง
ผู้แต่ง           จำปีดา (จำปี)
สำนักพิมพ์   ทำมือ

หลายสิ่งหลายอย่างชวนให้เขาคิดว่า...เธอเป็นผู้หญิงของพ่อ
เธอจึงตกอยู่ในสภาพเชลยบนเกาะกลางทะเลอันดามัน อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
แล้วใจผู้ชายอาชีพสร้างตึกใหญ่โตอย่างเขา ก็ต้องสั่นคลอนเอาง่ายๆ
ในเมื่อเชลยสาวที่จับมา ขยันปั่นป่วนยั่วยวนเขาที่สุด
เกาะทั้งเกาะจึงตกเป็นสมรภูมิประลองรัก ที่เต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยมของ...น้ำผึ้ง

“มันคงจะเป็นหนูตัวผู้ล่ะมั้ง ถึงได้ดอดเข้าห้องนอนผู้หญิงสาวๆ แทนที่จะเป็นห้องผู้ชายอย่างผม” ปรวิตต์พูดประชดประชัน “ทีนี้มันไปแล้ว เธอกลับไปนอนที่ห้องได้แล้ว มธุรส”
ปรวิตต์เอ่ยปากไล่ พยายามนับหนึ่งถึงสิบด้วยความอดกลั้น แต่หญิงสาวที่ยังยืนอยู่บนเตียงเขาส่ายหน้าเดียะ
“หมายความว่ายังไง” ชายหนุ่มหรี่ตามอง
ภาพหญิงสาวใส่ชุดนอนกระโปรงผ้าฝ้ายเนื้อบางเห็นสัดส่วนโค้งเว้าได้อย่างน่ามอง ลมหายใจที่สะท้อนถี่ดันทรวงอกขึ้นลงเป็นจังหวะน่าระทึกใจ เขาเชื่อร้อยเปอร์เซ็นต์ว่า คุณเธอไม่ได้ใส่ชุดชั้นในหรือยกทรง ชายหนุ่มเม้มริมฝีปากแน่น เพื่อระงับอารมณ์ที่พลุ่งพล่านและใกล้ที่จะถึงจุดเดือดเข้าไปทุกที ร่างอรชรยังไม่ยอมขยับกายลงจากเตียงของเขา
“เธอทำแบบนี้หวังอะไรกันแน่มธุรส เมื่อตอนหัวค่ำก็ร้องวี๊ดว้ายบอกว่าเจอตุ๊กแก ตกกลางดึกเธอก็เรียกร้องความสนใจอีกว่าเจอหนู เธอต้องการให้ฉันทำอะไรกันแน่” ทั้งน้ำเสียงและแววตาของเขาออกแววขุ่นเคือง
“เอ๊ะ! นี่คุณหาว่าฉันเรียกร้องความสนใจจากคุณอย่างนั้นหรือคุณปรวิตต์ เพื่ออะไรกัน...” เธอชิดหน้าเข้าใส่อย่างถือดี
“เพื่ออย่างนี้ไง” สิ้นเสียงร่างสูงใหญ่ก็กระโจนขึ้นเตียงอย่างหมดความอดทน มือใหญ่รั้งร่างบางให้ล้มลงบนที่นอน ร่างสูงหนาตามทาบทับอย่างรวดเร็ว จนหญิงสาวร้องวี๊ดด้วยความตกใจ เพราะไม่ได้ตั้งตัว
“เอ๊ะ! อะไรกันเนี่ย ปล่อยฉันนะคุณปรวิตต์” เธอดิ้นขลุกขลักอยู่ใต้ร่างหนา
“ก็ต้องการแบบนี้ไม่ใช่เหรอ เธอต้องการพิสูจน์เสน่ห์ของตัวเองว่าจะยั่วยวนฉันได้หรือเปล่า อย่างนั้นใช่ไหม ฉันขอบอกให้รู้ไว้เลยนะว่า เสน่ห์ของเธอใช้ได้ดีทีเดียว...มธุรส” ใบหน้าคมสันก้มต่ำใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
“ไม่นะ...” หน้าสวยส่ายปฏิเสธแววตาตื่นตระหนก แต่ก็ช้าไปเสียแล้ว