องครักษ์โลมรัก+เร้ารักองครักษ์ โม่เหยียน 莫颜 แจ่มใส มากกว่ารัก

เรื่อง             องครักษ์โลมรัก+เร้ารักองครักษ์
ผู้แต่ง           โม่เหยียน ‎莫颜                                
ผู้แปล           เกาลัดเดือนสิบสอง แปล                              
สำนักพิมพ์     แจ่มใส มากกว่ารัก

                          องครักษ์โลมรัก
       อูหลัน ผู้คุมกฎงู บุรุษผู้มีความงามเฉกเช่นสตรี และอูหลี ผู้คุมกฎจิ้งจอก สตรีผู้แปลงโฉมเป็นบุรุษได้แนบเนียน ทั้งสองต้องออกตามจับโจรราคะที่อ้างชื่อหุบเขาหมื่นบุปผาในการทำชั่ว
       อูหลันปลอมตัวเป็นหลันเอ๋อร์ นางคณิกาผู้โด่งดังของหอจุ้ยเยวี่ย นอกจากต้องคอยสืบเรื่องโจรราคะแล้ว เขายังต้องดูแลหานเสี่ยวเจาในฐานะ ‘พี่สาว’ คนหนึ่ง ทว่าอยู่ใกล้นางทุกเช้าค่ำ กินดื่ม อาบน้ำด้วยกันนอนเตียงเดียวกันเช่นนี้ออกจะท้าทายความอดทนของเขาเกินไปหรือไม่!
       อูหลีมีความแค้นกับหานอี่เทียนเพราะถูกเขาเข้าใจผิดว่าเป็นโจรราคะ เมื่อสบโอกาสนางจึงใช้รูปโฉมบุรุษไปสร้างความอัปยศอดสูล่วงเกินคุณชายเช่นเขาด้วย ‘สองมือ’!
       แต่ต่อให้เขาพยายามตามหานางอย่างไรก็ไม่มีทางพบเจอได้ง่ายๆ ด้วยคาดไม่ถึงแน่ว่า ‘บุรุษน่าตาย’ ที่เขาอยากจะตัดเอ็นมือเอ็นเท้ากลับอยู่แค่ใต้จมูกเขาเท่านั้น ในฐานะสาวใช้ของอนุภรรยานั่นเอง!
                          เร้ารักองครักษ์
       อูเช่อ ผู้คุมกฎเสือดาวและอูเจียง ผู้คุมกฎอินทรีรับหน้าที่สำคัญอย่างการ ‘เก็บบัญชี’ ของหุบเขาหมื่นบุปผา กลับเกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้นเมื่ออูเช่อทำตั๋วเงินหนึ่งหมื่นตำลึงหาย เขาจึงต้องไปตามหาตั๋วเงินนั้นกลับมาให้ได้ ส่วนอูเจียงก็แยกย้ายไปคิดหาวิธีรวบรวมเงินทางอื่นแทน
       อูเช่อถึงกับอดนอนไปสิบวัน ทว่าเมื่อเขาตัดสินใจถือวิสาสะเข้าไปหลบฝนงีบหลับในรถม้าคันหนึ่ง กลับต้องมารับหน้าที่ ‘ท่านผู้กล้า’ ปกปักคุณชายน้อยกับสาวใช้รูปงามที่กำลังถูกคนไล่ล่า แต่เพียงแค่เขาเผลอหลับไประหว่างต่อสู้ สาวใช้ผู้นั้นจำเป็นต้องดีดเข็มใส่ก้นเขาด้วยรึ!
ส่วนอูเจียงได้ยินว่ามีคนต้องการส่งสารไปถึง ‘แม่ทัพใหญ่เวยหย่วน’ ที่ถูกขังคุกเข้าพอดี ‘พี่ใหญ่เจียง’ เช่นนางจึงรับจ้างทำหน้าที่นี้อย่างทุ่มเท
       แถมท่านแม่ทัพยังสั่งให้นางอยู่คอยดูแลอาหารสามมื้อของเขาในคุกเสียอย่างนั้น ทั้งยังต่อราคาค่าจ้างได้โหดร้ายยิ่ง เขาถึงกับเอ่ยปากสอนนางว่า
       ‘นางหนู ข้าสอนเจ้าบทแรก ยามต่อรองราคากับผู้อื่น ดวงตาห้ามเป็นประกาย’ ใคร... ใครดวงตาเป็นประกายกัน!