เจ้าสาวไร้อันดับ ตันตรา แสนรัก ในเครือ ไลต์ ออฟ เลิฟ

  เรื่อง                   เจ้าสาวไร้อันดับ

 ผู้แต่ง                 ตันตรา

 สำนักพิมพ์        แสนรัก ในเครือ ไลต์ ออฟ เลิฟ

 
                                  "เจ้าชายเฮนริค " เจ้าชายรัชทายาทผู้หล่อเหลาและขึ้นชื่อเรื่องความเสเพล

                    แห่งประเทศนาดาล รู้สึกพึงพอพระทัยหญิงสาวผู้ซมซานมาขอความช่วยเหลือตั้งแต่

                    แรกพบและปรารถนาที่จะกักขังเธอไว้เป็นผู้หญิงของพระองค์ แต่ไหนเลยจะทำเช่นนั้นได้

                   ในเมื่อเธอแสนจะใจแข็ง ทั้งที่พระองค์งัดเสน่หาและมารยาชายขึ้นมาหลอกล่อแล้ว

                   ในเมื่อรั้งเธอด้วยเสน่หาไม่ได้ แผนการแสนเจ้าเล่ห์ก็บังเกิดขึ้น แต่ต่อให้ใครมาบังคับ

                   ให้ยอมรับว่าทรงคิดแผนการนี้ขึ้นมาเพราะเธอ พระองค์ก็ไม่มีวันยอมรับแม้กระทั่งกับตัวเอง

                   ผู้ที่จะขึ้นเป็นกษัตริย์ในวันข้างหน้าอย่างพระองค์จะไปมีความรู้สึกพิเศษกับผู้หญิงรากหญ้า

                  จากต่างชาติได้อย่างไร แต่ยิ่งปฏิเสธ ยิ่งผลักไส พระองค์กลับทรงยิ่งถลำลึกลงสู่หลุมที่

                   ทรงเป็นผู้ขุดขึ้นมาด้วยพระองค์เอง...หลุมนั้นมีชื่อว่าหลุมรัก!

                          "ญาสุมินทร์" สาวรากหญ้าจากประเทศไทยไม่เคยคิดเลยว่าจะถูกเพื่อนสนิท

                   หลอกไปขายตัวที่ประเทศนาดาล เธอกระเสือกกระสนหลบหนีจากเงื้อมมือเจ้าชาย

                   ผู้จะถือสิทธิ์ในความบริสุทธิ์ของเธอเพื่อไปพบกับเจ้าชายอีกพระองค์หนึ่งที่เปลี่ยน

                   ชีวิตของเธอให้กลายเป็นซินเดอเรลลาชั่วข้ามคืน แต่โลกนี้จะมีเรื่องอะไรง่ายดาย

                   ถึงเพียงนั้นได้ ในเมื่อความจริงแล้วเธอก็เป็นแค่ผู้หญิงจนๆ คนหนึ่งที่คงไม่มีใคร

                   เห็นคุณค่า เธอถูกผลักเข้าไปสู่วังวนแห่งอำนาจของชนชั้นสูงและวังวนแห่งความริษยา

                   ต้องสูญเสียความรัก สูญเสียน้ำตา และตกเป็นเพียง  เมียไร้อันดับ ของเจ้าชาย

                   ผู้รักใครไม่เป็น!

                         "ชอบมันมากใช่ไหม"

                         "ใช่"

                         "เสียใจด้วยนะ เธอเป็นผู้หญิงของฉัน แล้วฉันก็ไม่มีวันปล่อยเธอไปเด็ดขาด"

                  พระองค์ตรัสกร้าว ทรงผลักร่างบางลงไปบนเตียงแล้วโถมพระวรกายเข้าหา

                  ตะโบมจูบเร่าร้อนไปบนริมฝีปากที่ช่างเอ่ยวาจาเชือดเฉือนพระหทัยของพระองค์

                  เพราะความกริ้วจึงได้บดขยี้รุนแรงจนเธอรู้สึกชา

                          "ปล่อยนะ"เมื่อปากเป็นอิสระ เธอจึงตะคอกกลับ ดิ้นรนเตะถีบพัลวัน

                  แต่ดูเหมือนยิ่งดิ้น เนื้อตัวก็ยิ่งเสียดสีกับพระวรกายแกร่งจนเกิดความร้อนฉ่า

                  "บอกฉันก่อนว่าฉันดีกว่าไอ้ทหารไร้ยศนั่น"

                  "แม้แต่เสี้ยวเดียว คนพระทัยร้ายอย่างเจ้าชายก็เทียบกับทหารไร้ยศอย่างเขาไม่ติด "

                  " ดี! ถ้าอย่างนั้นก็มาลองดูกันว่าคนอย่างฉันยังมีอะไรที่ดีกว่า"