รวมเรื่องสั้นชุด Friends with Benefits ขยาทิมาต ทำมือ

เรื่อง              รวมเรื่องสั้นชุด Friends with Benefits    
ผู้แต่ง            ขยาทิมาต
สำนักพิมพ์    ทำมือ

รวมเรื่องสั้นชุด Friends with Benefits
3 เรื่องสั้น 1 เล่ม
1. เพื่อนแซ่บ
2. เพื่อนซี้ด
3. เพื่อนซ่าน
แถมที่คั่นไดคัทลายการ์ตูนจิบิ 3 ชิ้น
เพื่อนแซ่บ
 เพชรน้ำหนึ่งกับนภทวีปเคยเป็นแค่เพื่อนกัน ก่อนที่คืนเร่าร้อนจะเปลี่ยนเขาและเธอให้กลายเป็นคู่รักตลอดกาล
 เพชรน้ำหนึ่งมองคนตัวขาวเปลือยอกที่กำลังเดินตรงเข้ามา คนตรงหน้าเหมือนไม่ใช่เพื่อนของเธอ แต่เป็นผู้ชายที่หล่อน่าฟัดคนหนึ่ง
 รอยจ้ำแดงๆ ที่ซอกคอนั่นก็เล่นเอาคอแห้ง
 เธอสะบัดหน้าแรงๆ เมื่อตามองต่ำและก็เอาแต่จ้องไปที่เป้ากางเกงของอีกฝ่าย
 บ้าน่า! นี่เรากลายเป็นผู้หญิงแบบไหนกันแน่
 “ทำไมยังไม่กลับอีก งานการไม่มี ไม่ต้องทำหรือไง!” เธอแกล้งแหวกลบเกลื่อนความหื่นกระหายที่เกิดขึ้นที่กลางกาย
 นี่หรือเปล่าความรู้สึกของคนที่เพิ่งผ่านการเข้าหอ เหมือนเมื่อคืนจะน้อยไป
เหมือนมันต้องซ้ำจนกว่าจะพออกพอใจ
 “โอ้โห...พอน้ำแตก สบายตัว ก็เฉดหัวกันตลอดเลยนะ”
เขางอนขึ้นมาบ้างแล้ว ไล่กันทุกครั้งที่มีโอกาส
 “อ่ะ...” บ้าจริง ถูกมันรวบเอวเข้าไปแนบชิด สะโพกของเธอถูกมือกว้างคว้าเอาไว้
 เธอพลาดมากที่ไม่ได้ใส่ชุดชั้นใน แล้วไอ้รอยยิ้มของมันนี่
บวกกับมือที่กำลังจะเริ่มขยับก็ทำให้ดิ้นหนีให้พัลวัน
 “ปล่อย!” เธอออกคำสั่ง แต่กลายเป็นตัวยิ่งแนบกัน ชายเสื้อเผยอขึ้นสูง แล้วก้นก็ถูกมือหยาบโลนลูบไล้อย่างถือสิทธิ์
เพื่อนซี้ด
 คติยากับธนกรเป็นเพื่อนกัน
 เป็นเพื่อนสนิท
 เป็นเพื่อนซี้ด
 ก่อนที่จะกลายมาเป็นเพื่อนคู่ชีวิต
 “ถ้าคีย์ชอบ กรทำให้กินทุกวันเลยก็ได้นะ”
ธนกรขยับลงนั่งข้างๆ ไม่ลืมที่จะจูบเบาๆ ไปบนบ่าเล็ก
 อาการขนลุกกะทันหันมันเป็นแบบนี้นี่เอง แล้วทันทีที่ตากลับมาสบประสานกัน มันก็ยิ่งชัดเจนว่าการกินมื้อเช้ายังเหมือนจะเสียเวลา
 เธอจำใจต้องเบือนหน้าหนี แล้วหันไปใช้มีดกับส้อมตัดไข่เข้าปาก
 “อร่อยไหม” เขาไม่ลืมที่จะลูบผมยาวสลวยอย่างเบามือ
 “อร่อย” เธอเหมือนคนพูดไม่เต็มเสียง พอได้กันแล้วอาการมันเป็นแบบนี้นี่เอง
 “งั้นต้องมาค้างบ่อยๆ นะ อยากทำให้กิน” เขาขยับไปสวมกอดเอวบาง
ก่อนจะไซ้ใบหน้าไปกับซอกคอขาวๆ
 “ทำแบบนี้จะกินหมดไหมวันนี้” เธอหันไปอธิบายก็ถูกจูบอย่างดูดดื่ม มือไม้อ่อนระทวยจนส้อม มีดในมือหล่นลงเสียงดัง
 “คบกันไหม” ธนกรถามด้วยหัวใจที่หวั่นไหวไปหมด ตอนนี้ทนจะกลับไปเป็นแค่เพื่อนไม่ได้อีกต่อไป
 “แบบไหน...”
 “แบบไหนก็ได้” เขายิ้มให้อีกฝ่าย อยากจู่โจมว่าแบบผัวเมีย
แต่ก็กลัวอีกฝ่ายจะตกอกตกใจ
 “แบบเฟรนด์ วิท เบเนฟิต (friends with benefits) น่ะเหรอ”
 “ก็แล้วแต่จะเรียก...” สำหรับเขา เธอคือเมีย เป็นผู้หญิงของเขา
และเขาก็จะไม่ปล่อยเธอไปอีก
 ไม่แม้แต่วินาทีเดียว
 “อื้อ...” เธอคล้องบ่ากว้าง รู้สึกถึงลิ้นสากที่ช่างหยอกเย้าและแสนปรนเปรอ
ไม่นานลิ้นก็โรมรันกันออกมาที่นอกปาก
 ถ้าเป็นแต่ก่อนเธอคงไม่กล้าทำ แต่วันนี้ เวลานี้ ยิ่งกับธนกรด้วยมันไม่มีอะไรให้ต้องรั้งรอ หรือแม้แต่สงสัยอีกต่อไป
เพื่อนซ่าน
 เตชน์...เขาเป็นเพื่อน เพื่อนสนิท และก็เป็นรูมเมทด้วย
 นิชาดา...เธอถูกเพื่อนช่วยให้รู้สึกเสียว ‘ซ่าน’
 “อย่า...อย่าเล่นแบบนี้”
เธอเบือนหน้าหนีแล้วก็ได้รับเพียงจมูกที่ยังคงบดคลึงไปทั่วแก้ม
 “ทำไม หรือเมื่อคืนมันไม่ถูกใจตรงไหน” เขากดเอวบางที่หันหยุกหยิก
 “ปล่อยเถอะ...อย่ามาพูดอะไรแบบนี้เลย อื้อ...”
แล้วก็ถูกจูบอย่างดูดดื่ม มันดีมากเลย ดีสุดๆ
 ลิ้นสากลากไล้ไปทั่ว แล้วเธอเองก็เกี่ยวลิ้นเข้าพัวพันอย่างสู้ตาย ไม่นานความเร่าร้อนก็เหมือนจะทวีความรุนแรงขึ้น มารู้ตัวอีกครั้งร่างกายก็ก่ายเกยกันด้วยการกระทำของเธอเอง เธอแทบจะเปลี่ยนมาเป็นฝ่ายตะกายเนื้อตัวคนที่ตะแคงหันหน้าเข้าหากัน
 เพิ่งรู้สึกว่าโซฟากว้างๆ ตัวนี้มันเป็นประโยชน์ก็วันนี้ล่ะ
 “ลองทำกันใหม่ไหม ให้เราได้เป็นเซ็กซ์ทอยของน้ำขิงก็ได้”
 “อืม...” พอปากหยักโรมรันอย่างต่อเนื่อง สมองก็เหมือนจะขาวโพลน คิดอะไรไม่ออกนอกจากจดจ่ออยู่ที่ปากและลิ้นอันแสนเชี่ยวชาญ
 อยากจูบกันต่อ จูบแบบมาราธอน นันสต๊อป แต่มันไม่ถูก เตชน์เป็นเพื่อน และมิตรภาพระหว่างกันมันไม่ควรถูกทำลายเพียงแค่อารมณ์ชั่ววูบของหนุ่มสาววัยเจริญพันธุ์ที่เผอิญแชร์ห้องกัน
 “ว่าไง...” นิ้วเรียวยาวเกี่ยวไล้เบาๆ ไปบนจมูกรั้น ยามนี้ริมฝีปากสีหวานกำลังเผยอน้อยๆ อย่างเชิญชวน
 “ไม่เอา...เราจะเข้านอนแล้ว...” เธอขยับลุกขึ้นนั่งได้สำเร็จ
พร้อมกับหัวใจที่เต้นเร็วและแรง
 “คิดดูอีกนิดได้ไหม” เขาสวมกอดเอวบางเอาไว้แนบแน่น
 “ไม่เอา...”
 “ขอเหตุผล เรื่องพวกนี้เป็นเรื่องธรรมดา อารมณ์พวกนี้ก็เหมือนกัน
มันไม่ใช่ความผิด ไม่ใช่เรื่องต้องห้ามอะไร”
 มันก็พูดได้สิ ก็มันเป็นผู้ชาย แต่เธอเป็นผู้หญิงไง
 “เตชน์ฟังนะ” เธอหันไปยันบ่ากว้างออกห่าง ก่อนจะจ้องลึกเข้าไปในดวงตาคมคู่นั้น “เป็นเพื่อนกันน่ะ ดีที่สุดแล้ว”
 เหมือนฟ้าผ่ากลางใจเตชน์ ก็เพราะคำว่า ‘เพื่อน’ นี่ล่ะ ที่ทำให้เขาเอาแต่จ้องเธอมาตลอดสิบกว่าปี ทำตัวไม่ต่างจากแมวมองปลากระป๋อง
 เห็นและรู้ว่าในกระป๋องเหล็กนั่นคืออะไร แต่กินไม่ได้
 เขาไม่อยากเป็นแค่เพื่อนอีกแล้วไง เขาอยากยกระดับไปเป็น ‘ผัว’ ของเธอต่างหาก