ชาตินี้ไม่ขอเป็นอนุ! เล่ม 2 (5 เล่มจบ) ฉางโกวลั่วเยวี่ย แจ่มใส มากกว่ารัก

ผลงานของ ฉางโกวลั่วเยวี่ย 长沟落月
 นิยายเรื่องนี้ข้าไม่ได้เขียน! 奸臣之妹
 เกิดใหม่อีกที ไม่ขอสามีสกุลหลี่  權戚之妻
 ท่านพี่อย่าเย็นชากับข้านักเลย 田園財妻
 สามีข้ากลายเป็นท่านอาเสียแล้ว 世叔
 ชายาแม่ทัพหยามไม่ได้  将军之妻不可欺

เรื่อง   ชาตินี้ไม่ขอเป็นอนุ! เล่ม 2 (5 เล่มจบ) 誓不为妾 (Shi Bu Wei Qie)
ผู้แต่ง       ฉางโกวลั่วเยวี่ย 长沟落月
ผู้แปล      ลู่เผิ่งฮวา
สำนักพิมพ์ แจ่มใส มากกว่ารัก
วาดปก      槿木
                                             ชาตินี้ไม่ขอเป็นอนุ! เล่ม 1
        เรื่องราวของ ‘เจี่ยนเหยียน’ ซึ่งเป็นวิญญาณจากยุคปัจจุบัน ที่ย้อนไปอยู่ในร่างทารก ความคิดความอ่านหลายๆ อย่าง จึงไม่คล้อยตามผู้คนในยุคนี้ค่ะ 
      ได้ทะลุไปอยู่ร่างบุตรสาวตระกูลพ่อค้าธรรมดา ต้องถูกเลี้ยงดูมาอย่าง ‘ม้าผอมแห่งหยางโจว’ เล่าเรียนศาสตร์ศิลป์ทุกอย่าง ไม่อาจกินอาหารได้ตามใจปาก รูปร่างต้องผอมบางอรชรอ้อนแอ้นอยู่เสมอ 
       วันหนึ่งวันใดอาจถูกขายให้กับขุนนางแก่คราวพ่อ  ดีหน่อยอาจได้แต่งเป็นอนุของขุนนางชั้นสูง  คนสมัยใหม่ที่อยู่ในจุดนั้นต้องทำอย่างไร
       ก็เหมือนเจี่ยนเหยียนที่มีมารดาคอยบงการ  กะเกณฑ์ให้ชีวิตนางเดินไปบนเส้นทางนั้น  สำหรับเจี่ยนเหยียนแล้วนี่ไม่ใช่ทางที่นางต้องการเลยค่ะ  นางจึงเก็บหอมรอมริบ ตระเตรียมทางหนีจากชะตากรรมพวกนั้นเสียแต่เนิ่นๆ 
       ทว่าในช่วงเวลาที่ครอบครัวนางย้ายไปอยู่ในจวนสกุลสวีที่เป็นญาติกันนั้น  นางย่อมไม่นึกฝันว่าตนเองจะไปต้องตาใครบางคนในสกุลสวีเข้า...ชีวิตเจี่ยนเหยียนในจวนสกุลสวีจะวุ่นวายเพียงใด 
       นางจะหนีรอดจากวังวนการเป็นอนุของผู้อื่นได้หรือไม่  และบุรุษสกุลสวีผู้นั้นจะรุกคืบหัวใจนางอย่างไรบ้าง 
                                          ชาตินี้ไม่ขอเป็นอนุ! เล่ม 2
       ยิ่ง ‘เจี่ยนเหยียน’ หลีกเลี่ยงเพียงใด ‘สวีจ้งเซวียน’ ก็ยิ่งไล่ตามเท่านั้น... ทั้งที่เขามีญาติผู้น้องคอยเฝ้าตามรักขนาดนั้นแท้ๆ แต่กลับเมินไม่แยแส แล้วเอาแต่จับจ้องบุตรสาวจากตระกูลพ่อค้าอย่างนาง
       ผู้ที่คอยเอาแต่หลบเลี่ยงสายตา แล้วเอาแต่เหน็บแนมเขาในใจเช่นนี้! แล้วท่าทีเหล่านั้นคืออะไร การร้องขอสิ่งของเล็กๆ น้อยๆ จากนางราวกับเด็กน้อย ทำให้คนยากจะปฏิเสธ
       ท่าทีพึงพอใจอันแสนเรียบง่าย ไม่ถือตัวของเขาค่อยๆ ซึมลึกเข้ามาในใจนางทีละนิดโดยไม่รู้ตัว แต่ที่นางคาดไม่ถึงยิ่งยวดก็คือเขาถึงกับขี่ม้าข้ามเมืองดึกดื่นค่อนคืนเพียงเพื่อมามอบขนมดอกไหวให้! คนผู้นี้ราวกับกลัวทั้งโลกจะไม่ล่วงรู้ความรู้สึกของเขาที่มีต่อนางอย่างไรอย่างนั้น
        บางทีหากเขาไม่ให้นางต้องกล้ำกลืนใช้ชีวิตเป็นอนุ ไม่แน่... นางอาจยอมรับคนผู้ก็ได้!