หอมรัญจวนอบอวลรัก เล่ม 1-4 (จบ) 农家寡妇好种田 LUO DIE YI หอมหมื่นลี้ ในเครือ B2S

รับ BOX เปล่าจั่วปัง ฟรี 1 ใบ สินค้าแถมมีจำนวนจำกัด
นิยายหอมรัญจวนอบอวลรัก เล่ม 1-4
เรื่อง        #หอมรัญจวนอบอวลรัก เล่ม 1-4 (จบ) ( #หญิงหม้ายชาวนาผู้เก่งกาจ ) 农家寡妇好种田 ผู้แต่ง        LUO DIE YI 洛蝶衣                             
 ผู้แปล       ลลิน                                 
 สำนักพิมพ์ หอมหมื่นลี้  B2S
 วาดปก      FU SHU

                                       หอมรัญจวนอบอวลรัก เล่ม 1

     มีลูกติด หรือเป็นแม่หม้าย? เวินเสี่ยวเหอปวดหัวเหลือเกิน หรือนี่จะเป็นเหมือนพล็อตนิยาย เด็กน้อยอายุห้าขวบ ไหนจะอาสองคนของเด็กคนนี้ที่ยังไม่โตเป็นผู้ใหญ่อีกให้ตายเถอะ ในท้องก็ยังมีเด็กที่ยังไม่ลืมตาขึ้นมาดูโลก           
      อะไรนะ ในบ้านไม่มีแม้แต่ข้าวจะกิน? แล้วนี่ที่บ้านไม่มีแม้แต่ที่นาเช่นนั้นหรือ? ต้องบากหน้าไปต่อสู้กับบ้านใหญ่เพื่อเอาที่นามา 
    ว่าไงนะ เจ้าเป็นสามีของข้า?  รบกวนเจ้ามาทางไหนก็กลับไปทางนั้นเถอะ นี่ข้าต้องลงจากเขาอวิ๋นอู้มาด้วยตนเอง  ตอนที่ข้าลำบากยากแค้นจัดการเรื่องที่บ้าน เจ้าไปอยู่ที่ไหนกัน
      แล้วไหนยังจะคนหน้าตายที่ข้าช่วยเหลือมาอีกข้ามีสามีแล้ว เจ้าอย่ามายุ่งกับข้าได้หรือไม่

                                หอมรัญจวนอบอวลรัก เล่ม 2
       จ้าวเทียนซื่อมองไปที่เวินเสี่ยวเหอ เมื่อเห็นนางเอียงคอมองมาที่เขาด้วยดวงตากลมโตน่ารักสุกใส ก็รู้สึกอยากยื่นมือไปลูบหัวนางเหลือเกิน 
        เขาจับมือของเวินเสี่ยวเหออยู่จึงอดไม่ได้ที่จะเอานิ้วมือสะกิดหยอกล้อมือของนาง เมื่อรู้สึกถึงความผิดปกติ เวินเสี่ยวเหอก็ตกใจจะชักมือออก แต่เขาก็ยิ่งจับแน่นขึ้น
        นางหน้าแดงรีบร้อนก้มหน้าลง น่าไม่อายจริงๆ ทำไมถึงทำกิริยาเช่นนี้ต่อหน้าคนอื่น  หากไม่มีใครอยู่แล้วนางจะจัดการเขาแน่ 
         แต่พูดก็พูดเถอะ หากไม่มีคนแล้ว นางก็คงพ่ายแพ้ให้เขาเช่นเดิม
                                        หอมรัญจวนอบอวลรัก เล่ม 3

    "หลังจากนั้นไม่กี่วันลั่วชิงอีก็กลับมาทำงานที่เมืองหลวง แต่เพราะสถานการณ์ที่เมืองซีเสียยังไม่นิ่ง จ้าวเทียนซื่อยังคงคอยป้องกันเมืองซีเสียอยู่ เวินเสี่ยวเหอคิดว่าจ้าวเทียนซื่อจะอยู่ที่นั้นเพียงชั่วคราว หากถึงเวลาที่เหมาะสมในวังคงส่งคนไปแทน ไม่คิดว่าฮองเฮาจะออกพระราชโองการมา
     ตอนที่เวินเสี่ยวเหอไปที่ตำหนักฮองเฮาก็เห็นว่าจูจึซีและจูชิ่นเสว่อยู่ที่นั่นด้วย สายตาที่จูชิ่นเสว่มองมาที่นางนั้นยากที่จะคาดเดาเหลือเกิน
       รอจนเวินเสี่ยวเหอนั่งเรียบร้อยฮองเฮาจึงเอ่ยขึ้น “เพราะเรื่องเมืองซีเสียตอนนี้ทำให้เกิดมุมมองไม่ดีกับจูจึซี อีกทั้งจูจึเลี่ยงก็ยังไม่ลงมือทำอะไร ไม่รู้ว่าสองพี่น้องยังมีแผนการอะไรอีก จึซีคงไม่ได้ขึ้นไปครองบัลลังก์ง่ายๆ แน่”
        เวินเสี่ยวเหอรู้ว่าจูจึเลี่ยงคืออ๋องรอง อีกทั้งยังเป็นพี่น้องแม่เดียวกับอ๋องสาม แต่นางไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆ ฮองเฮาจึงพูดเช่นนี้ออกมาจึงทำได้เพียงแต่ตั้งใจฟังเงียบๆ เท่านั้น
        เมื่อเห็นเวินเสี่ยวเหอนิ่งฮองเฮาก็พูดต่อ “เสี่ยวเหอ เจ้าคิดว่าสวีอวี้เยียนเป็นคนอย่างไร?”
                                     หอมรัญจวนอบอวลรัก เล่ม 4
   "หลังจากคนอื่นๆ มาถึงเวินเสี่ยวเหอก็เอ่ยกับทุกคน “วันนี้เรียกพวกเจ้ามาคิดว่าพวกเจ้าคงเดาได้ว่าเพราะอะไร เรื่องระหว่างฉางหนิงและลู่หลิ่วมีผลกระทบมาก อีกทั้งยังทำลายชื่อเสียงของจวนแม่ทัพ แต่พวกข้าเองไม่ได้เห็นเหตุการณ์ด้วย(นเองก็ยากที่จะบอกว่าใครผิดถูก พวกเจ้าเป็นคนเห็นเหตุการณ์ข้าจึงเรียกพวกเจ้ามา พวกเจ้าลองนึกไปหน่อยว่าวันนั้นเห็นอะไร ยิ่งละเอียดเท่าไหร่ยิ่งดี”
        คนเหล่านั้นมองกันไปกันมาไม่มีใครกล้าพูดอะไร เพราะไม่ว่าเรื่องนี้ใครจะเป็นคนผิดแต่หากเขาพูดออกมาก็คงโดนอีกฝ่ายลงโทษแน่
        ในบรรดาคนเหล่านั้นมีผู้หนึ่งช่วงอายุวัยกลางคนแล้วเห็นบรรยากาศไม่ดีก็รู้ว่าไม่มีใครกล้าพูดออกมาจึงเดินเข้าไปหาฟูเหริน “ฟูเหริน ฟูเหรินน้อย พวกข้าพูดเรื่องนี้คงไม่เหมาะเท่าไหร่ ในเมื่อพวกข้าเพียงแค่เห็นสภาพหลังจากที่พวกเขาออกมาจากห้อง ไม่มีใครได้เข้าไปในนั้น ในห้องนั้นเกิดอะไรขึ้นพวกข้าก็ไม่รู้”คนอื่นๆ ต่างก็เห็นด้วย “ใช่แล้วฟูเหรินน้อย พวกข้าพูดเรื่องนี้คงไม่เหมาะ”
“ใช่แล้ว พวกข้าเพียงแค่เห็นว่าทั้งสองเสื้อผ้าหลุดรุ่ย เรื่องมันเป็นอย่างไรข้าก็ไม่เห็น”