ข้อมูล
น้ำหนัก
บาร์โค้ด
ลงสินค้า
อัพเดทล่าสุด
รายละเอียดสินค้า
เรื่อง          ห้วงปัทมกาล เล่ม 1-3 (จบ)     
ผู้แต่ง        จิรัฐติกาล
สำนักพิมพ์  ทำมือ
  “เดี๋ยว”
 “กระไรของแม่บัวอีก”
 “งูน้ำ” เธอพูดจบก็มองงูน้ำที่ว่ายผ่านหน้า สำหรับเธอ งูน้ำก็แค่งูไม่มีพิษ ส่วนคนอีกคนตอนนี้กำลัง...
 “งู!” จากนั้นก็ขยับขึ้นจากน้ำอย่างรวดเร็ว ขึ้นได้ก็วิ่งหนี
แถมไม่พอยังหกล้มหัวฟาดลงพื้นอีก
ลำบากเธอที่พาตัวเองขึ้นน้ำแล้วยังต้องประคองเขาขึ้นมานั่งหอบ
 “ผู้ชายตัวใหญ่เสียเปล่า แถมท่านยังเป็นจางวางอีก เหตุใดกลัวงูเล่า”
 “หากเอ็งเคยโดนงูกัดจนเกือบตายก็คงกลัวเช่นข้า
ศัตรูนับหมื่นนับแสนข้าพร้อมรบ แต่กับงูขอเป็นอีกหนึ่งอย่างที่ยอมแพ้”
 ปัทมาหัวเราะขำ ไม่รู้จะสงสารหรือเห็นใจดี เธอยกมือขึ้นแล้วโอบบ่าเขา
“ข้าไม่กลัวงู ฉะนั้นแล้ว หากท่านเจองูเมื่อใดก็เข้ามาแอบหลังข้าได้
ข้าไม่ถือ หรือจักให้ข้าฆ่างูก็ย่อมได้”
 ไม่พูดเปล่า เธอหันมองงูน้ำที่อยู่ริมฝั่งแล้วก็เดินไป
จับที่หัวมันยกชูขึ้นมา จางวางปราบฤทธิ์เห็นแบบนั้นแล้วก็...
 เป็นลมอีกรอบ...
       ให้ตายเถอะ เธอตัวเล็กมากเชียวนะ แล้วยังต้องมาอุ้มคนตัวโต กว่า
อย่าเรียกว่าอุ้มเลย เรียกว่าลากยังดีกว่า โชคดีที่มีกระท่อมที่อยู่ใกล้กัน
แต่กว่าจะประคองคนกลัวงูขึ้นแคร่ไม้ไผ่ที่อยู่ใต้ถุนเรือนได้ก็เล่นเอาเธอเกือบเป็นลม
 “ให้ตายเถอะ ปกติต้องเป็นพระเอกที่อุ้มนางเอกไม่ใช่เหรอ
ทำไมตอนนี้ฉันต้องเป็นคนอุ้มคนตัวโตกว่าด้วย”
ให้ตายเถอะ ถ้าอยู่ในร่างปัทมาเธอจะไม่บ่นสักคำ
แต่เพราะอยู่ในร่างแม่บัวที่แสนจะอรชร
แถมยังไม่โตเท่าไร ก็เล่นเอาเธอปวดแขนไปหมด
จางวางปราบฤทธิ์มองเห็นแม่บัวตกน้ำต่อหน้าต่อตาเขารีบกระโดดลงน้ำทันที!!
 ขุนวิชิตรามที่จับจ้องอีกฝ่ายอยู่แล้วก็กระโดดลงน้ำเช่นเดียวกัน
เสียงทั่วบริเวณนั้นดังต่อเนื่อง แม่ปรางร้องเรียกให้คนช่วย
หันมองคุณพี่รามโผล่หัวขึ้นมาก่อนจะดำลงไปใหม่อีกรอบ
ส่วนคุณพี่ปราบเองก็เช่นกัน พวกเขาดำผุดดำว่ายลงหลายรอบ
แต่กลับไม่มีผู้ใดโผล่ขึ้นมาพร้อมพี่บัวสักคน

 “ผู้ใดก็ได้ ทำกระไรสักอย่างสิเจ้าคะ”
แม่ปรางร้องขอให้คนลงไปช่วยเพิ่ม
แล้วก็ทันหันเห็นแม่ช้อยกำลังยกยิ้มยินดี
มิได้มีท่าทีเดือดเนื้อร้อนใจแต่อย่างใด

 “...”
แม่ปรางเห็นแล้วก็แค้นเคืองใจ จึงเดินเข้าไปใกล้ จากนั้นก็...
 ตูม!!!
“ว้าย คุณหนูเจ้าขา คุณหนูของบ่าวตกน้ำเจ้าค่ะ”
บ่าวเผื่อนร้องดังลั่นไม่สนผู้ใด
จนตอนนี้ผู้คนแถวนั้นล้วนตกใจกับเหตุการณ์คนตกน้ำถึงสองคน!!!

ปัทมายกมือไหว้ สิ่งที่พระอาจารย์กล่าวล้วนแฝงด้วยความจริง
แสดงว่าอีกฝ่ายรู้ว่าเธอมาจากไหน
“แล้วลูกสามารถกลับไปได้ไหมเจ้าคะ”
 พระอาจารย์ธรรมโชติหลับตาลง
“เรื่องของอนาคตไม่อาจเปิดเผยได้ แต่ให้เอ็งทำหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายมาให้ดี”
 หน้าที่ที่ได้รับมอบหมายคืออะไร
 ปัทมาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนนึกถึงสมบัติของชาติที่ถูกขโมย
และต้องนำไปคืนพิพิธภัณฑ์ตามที่ได้รับหน้าที่มาก่อนหน้า
และในความบังเอิญเมื่อเธอย้อนเวลามาก็มีความเกี่ยวข้องกับสมบัติดังกล่าวอีก
 มันคือหน้าที่
 เธอกระจ่างแจ้งแล้ว หากเธอรวบรวมมันกลับคืนได้สำเร็จ เธออาจจะได้กลับไป
“ลูกทราบแล้วเจ้าค่ะ”
 ดวงตาพระอาจารย์ธรรมโชติลืมขึ้น จากนั้นก็มองไปยังชายทั้งสองคน
ปัทมาหันมองตาม เสียงท่านอาจารย์ดังก้องในหูเธอ
 “ติดตามช่วยเหลือพวกเขาสองคนให้ดี เพราะเขาคือคนที่จะช่วยอโยธยาได้”
 ปัทมาหันมองแล้วพิจารณา พ่อสิน พ่อสิน ก่อนจะนึกถึงชื่อหนึ่ง
พระเจ้าตากสินมหาราช ถ้าเช่นนั้นแล้วคนที่นั่งอยู่ข้างกายที่ชื่อทองด้วงก็คือ
พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช รัชกาลที่ 1 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์!!
 เธอเย็นวาบไปทั้งตัว ก่อนจะทรุดลงแล้วก้มกราบสองคนโดยไม่รู้ตัว ชายสองคนหันมอง
“แม่เป็นกระไรฤๅ”
 เธอพูดไม่ออก ได้แต่ก้มหน้าลงต่ำ นึกถึงคำที่โต้ตอบก่อนหน้าแล้วผมของเธอก็ใกล้จะร่วงไม่เหลือสักเส้น
 ตายๆๆ ปากเสียจนหัวใกล้จะขาดไหมล่ะ ยัยปัดเอ๋ย
ห้วงปัทมกาล จิรัฐติกาล ทำมือ นิยายรัก นิยายโรมานซ์ นิยายรักโรแมนติก นิยายย้อนยุค นิยายข้ามภพ นิยายพีเรียด
เงื่อนไขอื่นๆ
Tags

วิธีการชำระเงิน

null

ร้าน นิยายรัก สต๊อกสินค้าเองดังนั้นทางร้านจึงมีสินค้าพร้อมส่งค่ะ คุณลูกค้าสามารถชำระเงินได้เลยโดยไม่ต้องรอการคอนเฟิร์มจากทางร้านอีกครั้งแต่อย่างใดจร้า

                    

          -แจ้งชำระเงินผ่านหน้าเว็บ คลิ๊กที่นี่ เพิ่อแจ้งชำระเงินทันที

          -กรุณา ติดต่อกับทางร้าน เกี่ยวกับวิธีการแจ้งชำระเงินอื่นๆ นะค่ะ

ธนาคารไทยพาณิชย์ จำกัด (มหาชน) สาขาเซ็นทรัลพลาซา รัตนาธิเบศร์ ออมทรัพย์
บมจ. ธนาคารกสิกรไทย สาขาเซ็นทรัลพลาซา รัตนาธิเบศร์ ออมทรัพย์
พูดคุย-สอบถาม