รัศมีจันทร์(มือสอง) เล่ม 1-2 ลักษณวดี ณ บ้านวรรณกรรม

เรื่อง                   รัศมีจันทร์(มือสอง) เล่ม 1-2

ผู้แต่ง                 ลักษณวดี

สำนักพิมพ์        ณ บ้านวรรณกรรม

 
                              โอ้…องค์เทพีรัศมีจันทร์ ธิดาแห่งโอสิริส องค์สุริยาเทพและเทพีอิซิส

                    พระแม่ผู้เปรียบประดุจดวงจันทร์อันไร้มลทิน ณ ยอดแห่งพีระมิดสูงเสียดฟ้า…

                    ผาแห่งผู้พิทักษ์ตระหง่านง้ำ และสฟิงซ์ ผู้กำความลับแห่งทะเลทรายไว้ชั่วนิรันดร

                    มีดินแดน “รุไบยา” ที่ปกครองบนความเป็นปึกแผ่นของห้าผู้ยิ่งใหญ่ และหนึ่งในห้า

                    ของข่าน…คือ “สุลต่าน” ผู้ถืออำนาจรัฐสูงสุด หากเหนือกว่านั้น ดั่งเหนือฟ้ายังมีฟ้า

                    เหนือคนยังมีคนเหนือกว่า เหนือแผ่นดินรุไบยา คุณอาจล้มการปกครอง

                    ระบอบการเมือง อำนาจ ราชศักดิ์ หรืแม้แต่…สุลต่าน! ยกเว้น สิ่งเดียว! ศรัทธา

                    ยกเว้น…สิ่งเดียว! ศรัทธาในหัวใจคน! “ไม่มีใครหรอกที่จะชนะองค์รัศมีจันทร์!”

                             รัศมีจันทร์…ผู้หญิงคนหนึ่งหรือเทพเจ้าอย่างเขากล่าวขวัญกันหนอ

                    ถ้าเธอเป็นมนุษย์…ทำไมกำหนดความเป็นความตายให้แก่มนุษย์ด้วยกันได้

                    และที่สำคัญ ผู้หญิงคนนี้ทรงอำนาจเพราะกุมความลับเกี่ยวกับขุมทรัพย์ไว้มากมาย

                    ขุมทรัพย์ที่กระจัดกระจายอยู่ทั่วพื้นทะเลทรายอันกว้างใหญ่ไพศาล ขุมทรัพย์ที่

                    จะก่อให้เกิดขุมกำลังอันยิ่งยวดเช่นกัน เล่ากันว่า “กองพันปีศาจ” ขององค์รัศมีจันทร์

                    สามารถเคลื่อนไหวได้ดั่งปีศาจสมชื่อ แสนยานุภาพเกรียงไกรทั่วท้องทะเลทราย

                    ทั้งยามสงบและพายุกระหน่ำ…กองกำลังเคลื่อนที่เร็วไปได้ชนิดไม่มีกองทัพของ

                    สมาพันธรัฐใดทำได้เฉกเดียวกับที่…ศรัทธาในองค์รัศมีจันทร์นั้นเป็นหนึ่งเดียว…

                   หยั่งรากลึก มั่นคง! ไม่มีใครทำลาย ไม่มีใครล้มล้างหรือลอกเลียนได้!

                       โอ้…องค์เทพีรัศมีจันทร์ ธิดาแห่งโอสิริส องค์สุริยเทพและเทพีอิซิส

                       โอ้…พระแม่ผู้เปรียบประดุจดวงจันทร์อันไร้มลทิน ผู้ทรงกรุณาภาพ แด่ชาวโลกไม่เลือกหน้า

                       โอ้…ชีวิตข้าบาทเจ้าทั้งหลาย อยู่ในอุ้งหัตถ์พระแม่ผู้ทรงความเป็นและความตาย ตลอดชั่วกาลนาน…

                            อับดุลลาและเจ้าหญิงเอลยาต่างรู้จัก “องค์รัศมีจันทร์” ลึกซึ้งในที่สุด

                   และสงครามสุดท้าย…เกมแห่งอำนาจที่จะพิสูจน์ว่าเหนือสิ่งอื่นใด…คือสันติสุข

                   เป็นของชาวรุไบยา หรือเพื่อชัยชนะของใคร… “ถึงหาก “การเมือง” จะทำให้ต้องแยก

                   ความเห็นจากกัน “การเมือง” ก็ไม่ควรจำแยกเลือดเนื้อทั้งสองฝ่ายจากกัน!”

                   ปลายปากกา “ลักษณวดี” จึงมาเล่าขาน “รัศมีจันทร์” ให้คุณฟัง

                   “ข้ารู้…ข้าเห็น…ถึงสิ่งที่เกิด ณ ที่นี้นับด้วยพันปี…เจ้าหญิงโฉมงามเคยเสด็จผ่านมา

                   และเจ้าชายผู้ทรงศักดิ์เคยมาพำนักภายใต้ร่มเงาของข้า ข้าจะยังได้เห็นต่อไป…”