ขบถรักจำเลยมาร ธีร์วรา พลอยวรรณกรรม ในเครือ อินเลิฟ

 เรื่อง               ขบถรักจำเลยมาร       พลอยวรรณกรรม  

 ผู้แต่ง             ธีร์วรา

 สำนักพิมพ์     พลอยวรรณกรรม ในเครือ อินเลิฟ

‘นิกข์ ศิริธิตินันท์กุล’ มีกิตติศัพท์ในฐานะมหาเศรษฐีเพลย์บอยหนุ่มรูปหล่อ ไร้ความปรานี
ไม่เคยมีครั้งใดที่เขาจะไม่ปรากฏกายต่อหน้าสาธารณะพร้อมกับผู้หญิงในอ้อมกอด
และด้วยความอื้อฉาวนี้ หากนิกข์ต้องการที่จะเป็นผู้สืบทอดมรดกจำนวนหมื่นๆ ล้านตามที่ควรจะเป็น
เขาก็จะต้องปรับเปลี่ยนตัวเองเสียใหม่ตาม ‘เงื่อนไขในพินัยกรรม’ ของผู้เป็นบิดา
ด้วยการหาผู้หญิงที่ไร้ประวัติเสื่อมเสียสักคนมาเป็นภรรยา... ‘ภายในหนึ่งเดือน!’
และ ‘ห้ามสร้างข่าวอื้อฉาว’ แม้แต่เรื่องเดียวภายในเวลาหนึ่งปีนับจากนี้!
เพลย์บอยมากเล่ห์เหลี่ยมอย่างนิกข์ไม่เคยจนหนทาง และเขาก็พบกุญแจสำคัญที่จะใช้เพื่อการนี้แล้ว
สาวสวยที่ซื่อและไร้เดียงสา... พอจะให้เขาล่อลวงมาเป็นภรรยาชั่วคราว!

โชคชะตาของ ‘แพรววรินทร์’ ดูเหมือนจะพลิกตลบอย่างไม่ทันรู้เนื้อรู้ตัว
เมื่อความหวังดีที่ต้องการปกป้องน้องสาวเพียงคนเดียว
ทำให้ร่างกายอันบริสุทธิ์ของเธอเข้ามาพัวพันกับเพลย์บอยรูปหล่อจอมเผด็จการ
และถูกพาตัวลงมาใน ‘เรือยอชต์ลําใหญ่หรูหรา’ สองต่อสองโดยไม่เต็มใจ ไม่รู้จุดหมาย และไม่รู้จุดประสงค์
แม้การได้พบกับผู้ชายที่เพอร์เฟกต์ไปทุกอย่างแบบนิกข์
จะทําให้เธอกล้าฝันถึงความรักแท้ดังเช่นซินเดอเรลล่าในเทพนิยายแสนหวาน
แต่เมื่อหญิงสาวได้ล่วงรู้ถึง ‘จุดมุ่งหมายที่แท้จริงอันไร้ความปรานี’ ของเขา
ซึ่งความรัก... เป็นสิ่งสุดท้ายที่เจ้าชายอย่างเขาจะมอบให้เธอได้
หญิงสาวจะสามารถให้อภัยผู้ชายเสเพล ลืมอดีตอันอื้อฉาว... เปลี่ยนแปลงตัวตนและหัวใจเขาได้หรือ
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเขาจะเลือกอะไรระหว่าง... มรดกหมื่นล้านของตระกูลที่เขาปรารถนาโดยมีเธอเป็นเหยื่อ
กับ ‘สถานะใหม่’ ที่เกิดขึ้นโดยไม่ตั้งใจ... ‘พ่อของลูกเธอ!’

คุณจะ...จับหน้าอกฉัน!”
หญิงสาวพูดตะกุกตะกักและตะครุบมือของเขาไว้ กระชากมือของเขาออก
“ไหนคุณบอกว่าคุณจะไม่ข่มขืนฉัน แต่นี่คุณกลับ...”
“คุณก็ร้องโวยวายไปได้ กะอีแค่ผมจับหน้าอกคุณ” เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงสบายๆ ไม่ทุกข์ไม่ร้อน
“เขาไม่เรียกว่าข่มขืนหรอกคุณ เรื่องแค่นี้คุณก็ร้องโหวกเหวกโวยวายอย่างกับมีใครตายไปได้”
แพรววรินทร์ถลึงตามองนิกข์ที่ช่างไม่มีจิตสำนึกของความเป็นสุภาพบุรุษเอาซะเลย
“แล้วถ้าคุณเป็นฉัน คุณจะทำยังไง หือ ฉันนอนของฉันอยู่ดีๆ คุณก็มาจับหน้าอกของฉัน”
“ตบสักฉาดล่ะมั้ง” นิกข์เสนอแนะ
“ใช่ ฉันก็น่าจะทำอย่างที่คุณว่า” เธอเงื้อมือขึ้น แต่ชายหนุ่มก็คว้าไว้ได้ทันทั้งสองมือ
“อ๊ะ! อย่านะ ผมสู้นะจะบอกให้” เขาบอกอย่างร่าเริง และไม่รู้สำนึกสักนิด
“ไอ้ที่ผมจับหน้าอกคุณน่ะ ผมกำลังฝัน แล้วเวลาที่ผมนอนกับผู้หญิง ผมก็ชอบที่จะ
นอนจับของผมแบบนี้แหละ เพราะมันเป็นส่วนที่ผมชอบมากที่สุด”