เทพบุตรเสี่ยงรัก มนสิวรรณ ไลต์ ออฟ เลิฟ

  เรื่อง                เทพบุตรเสี่ยงรัก              

 ผู้แต่ง              มนสิวรรณ

 สำนักพิมพ์       ไลต์ ออฟ เลิฟ

ไม่ต้องกลัวนะเบบี้ อะไรๆ ของผมก็มันใหญ่ไปตามตัวผมนั่นแหละ เขากระซิบบอกด้วยเสียงสั่นกระเส่าราวกับล่วงรู้ความนึกคิดของหญิงสาว ส่งผลให้คนที่แก้มร้อนอยู่แล้วยิ่งร้อนหนักขึ้นกว่าเดิมเป็นพันเท่า ขณะที่มือหนาก็ยังคงเคล้นคลึงอยู่กับสะโพกงามงอนไม่มีหยุด

“ขอผมนะเบบี้”
คนตัวเล็กยังไม่ทันได้พูดหรือถามหรือแม้แต่หายใจให้คล่องขึ้น เธอก็ต้องมาผวาเฮือกอีกครั้งเมื่อฝ่ามือหนาวางบนสะโพกของเธอ แล้วเขาก็ดันตัวเธอให้เขามาชิด จนอกอวบอิ่มเกินตัวของเธอแทบจะบดเบียดอกแข็งแกร่งถ้าหากว่าเธอสูงพอๆ กับเขา แต่อะไรก็ไม่น่ากลัวเท่ากับบางอย่างที่กำลังเบียดและเสียดสีอยู่กับหน้าขาของเธอ และเธอก็รับรู้ว่าเจ้านั่นมันต้องตัวใหญ่มากแน่นอน
‘แต่บ้าจริง ทำไมเธอถึงได้คิดอะไรแบบนี้ออกไปนะ’ หญิงสาวก่นด่าตัวเองอยู่ในใจ ก่อนที่สองแก้มจะร้อนผ่าวขึ้นเรื่อยๆ
“ไม่ต้องกลัวนะเบบี้ อะไรๆ ของผมก็มันใหญ่ไปตามตัวผมนั่นแหละ” เขากระซิบบอกด้วยเสียงสั่นกระเส่าราวกับล่วงรู้ความนึกคิดของหญิงสาว ส่งผลให้คนที่แก้มร้อนอยู่แล้วยิ่งร้อนหนักขึ้นกว่าเดิมเป็นพันเท่า ขณะที่มือหนาก็ยังคงเคล้นคลึงอยู่กับสะโพกงามงอนไม่มีหยุด
“คุณ...แอชตัน” เธอขานเรียกด้วยเสียงแผ่วพลิ้ว พลางลอบกลืนน้ำลายลงคอดังอึกเรียกรอยยิ้มขบขันบนใบหน้าหล่อเหลาได้ดีทีเดียวก่อนจะตามมาด้วยถ้อยคำหยอกเย้าที่ทำเอาเธอเขินอายจนอยากจะแทรกพื้นหนี
“อยากกินน้องชายตัวเขื่องของผมขนาดนั้นเลยเหรอเบบี้ แต่รออีกเดี๋ยวนะ รับรองผมจะจัดให้เบบี้ได้ทั้งกินทั้งมอง แล้วเบบี้จะชอบน้องชายของผม” พร้อมเบียด ‘น้องชายตัวเขื่อง’ ให้คนตัวเล็กได้อายอีกครั้ง
เนตรสิรีใช้กำปั้นเล็กระดมทุบตีทั่วกายใหญ่ด้วยความขวยเขินจนอยากจะบินหนีไปซะ ที่สำคัญเธอไม่ได้อยากจะกินน้องชายตัวเขื่องของเขา อย่างที่เขากล่าวหาเธอสักนิดเดียว