หลงเสน่ห์เร่รักมาร รวิอาภา อินเลิฟ

เรื่อง                   หลงเสน่ห์เร่รักมาร

ผู้แต่ง                    รวิอาภา

สำนักพิมพ์                    อินเลิฟ

‘โอเด็ล โอทูล’ มหาเศรษฐีหนุ่มเจ้าของธุรกิจโรงเรียนสอนว่ายน้ำ อดีตนักว่ายน้ำเหรียญทองโอลิมปิกสองสมัย

ไม่คิดไม่ฝันว่าการเดินทางมามอบทุนการศึกษาให้กับเด็กพิการและด้อยโอกาสในครั้งนี้

จะทำให้บังเอิญล่วงรู้ว่า... สมาคมนักกีฬาสำหรับผู้พิการและด้อยโอกาสที่เขาอุปถัมภ์อยู่เป็นประจำทุกๆปี

กลับนำเงินช่วยเหลือของเขาไปใช้ว่าจ้าง ‘โสเภณีสาวในคราบนักว่ายน้ำ’ ให้มาสอนเด็กๆว่ายน้ำเสียได้

ที่คาดไม่ถึงยิ่งกว่านั้นก็คือการที่เจ้าหล่อนกล้าส่งนายหน้ามาเสนอราคาค่าหลับนอนกับเขา

สิ่งดีๆที่มารดาผู้ล่วงลับของเขาริเริ่มทำเพื่อเด็กๆผู้ด้อยโอกาสในโลกที่สาม

กลับกลายเป็นเครื่องมือให้กลุ่มคนหน้าด้านไร้ยางอายใช้หาผลประโยชน์ไปตั้งแต่เมื่อไรกัน

แต่ความโกรธแค้นไม่พอใจก็เป็นเรื่องหนึ่ง...

หากเมื่อมีโอกาสได้พบ ‘งามตา คุณาพาส’ ครูสอนว่ายน้ำสาวในชุดว่ายน้ำ อวดส่วนสัดโค้งเว้า อวบอิ่ม

โอเด็ลก็จำต้องยอมรับว่า แม่เงือกสาวค้าสวาท ผู้เห็นแก่ได้ และจิตใจต่ำคนนี้...

ช่างงดงามเย้ายวน ชวนให้ฉลามหนุ่มผู้เย็นชาอย่างเขาเกิดกิเลสรุ่มร้อนจนเผลอใจรับข้อเสนอโดยไม่เจตนา

เขาเองก็อยากจะรู้นักว่า รสชาติของอีตัวที่หากินโดยใช้งานการกุศลบังหน้า

มันจะหวานชื่นหรือขื่นคาวสักแค่ไหน

“สวัสดีครับงามตา”

“ว้าย!”

โอเด็ลดำน้ำไปเงียบกริบจนเขาถึงตัวเงือกสาว เขาถีบตัวขึ้นจากใต้น้ำไปรวบร่างของงามตาเอาไว้ได้พอดิบพอดี

ร่างของหนุ่มสาวทะลึ่งขึ้นมาเหนือผิวน้ำตามแรงส่งของโอเด็ล

“แค่กๆๆ”

“หึหึ สำลักน้ำได้ยังไงครับคุณครู หือ หรือว่าเป็นแค่นักว่ายน้ำมือสมัครเล่น

แต่อยากได้เกียรติประวัติเลยมาสอนเด็กๆที่ไม่มีทางเลือก”

งามตากระอักกระไอ เธอไม่คิดว่าจะมีการทำอะไรบ้าๆอย่างนี้

ร่างแข็งแกร่งที่แนบชิดร่างเธออยู่คือร่างของ ‘นากพันธุ์ฉลามรูปหล่อ’ ที่เธอไม่อยากเจอหน้า

“แค่กๆ ใครจะไปรู้ว่าจะมีไอ้บ้าที่ไหนมาเล่นพิเรนทร์อย่างนี้ ปล่อยฉันนะ คุณกำลังลวนลามฉันอยู่ รู้ไหม!”

“หึหึ ได้!” โอเด็ลปล่อยมือจากร่างหนั่นเนื้อของเงือกสาวอย่างไม่ตั้งตัว

“ว้าย!”

“โอ๊ะโอ... ฮ่าๆๆ” คนจงใจปล่อยให้งามตาจมน้ำหัวเราะชอบใจ เขาคว้าใต้รักแร้ของคนร้องเสียงหลงเอาไว้

ร่างเพรียวแต่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อของนักกีฬาให้ความรู้สึกดียามเสียดสีกับกายแกร่งเมื่อโอเด็ลดึงให้พ้นจากน้ำ

ร่างกายของคนทั้งสองสัมผัสกันชนิดเนื้อแนบเนื้อ ผ้าบางๆ ของชุดว่ายน้ำเปียกกระชับร่าง

ก่อให้เกิดกระแสไฟร้อนวูบวาบไปตามเส้นเลือดของคนทั้งคู่

“ดูเหมือนว่าคุณจะไม่ชอบขี้หน้าผมอย่างไม่มีสาเหตุนะครับ”

“ฉันไม่ชอบถูกใครที่ไม่รู้จักมักจี่มาลวนลาม ปล่อยฉันได้แล้ว”

“หมายความว่าถ้ารู้จักกันแล้วก็ไปต่อถึงไหนๆได้งั้นสินะ”

“ว้าย! จะทำอะไรน่ะ ปล่อยฉันนะ!”