เจ้าสาวหนีรัก จาณิศา อินเลิฟ

เรื่อง                    เจ้าสาวหนีรัก 

ผู้แต่ง                    จาณิศา

 สำนักพิมพ์                    อินเลิฟ

ผู้ชายที่ไม่มั่วแต่ทั่วถึงอย่างเขา ให้ตายเธอก็ไม่มีวันยอมแต่งงานด้วยเป็นอันขาด

จู่ๆเมื่อ ‘เนตรอัปสร’ แอร์โฮสเตสสาวผู้เกลียดคนเจ้าชู้จนเข้ากระดูกดำ 

กลับถูกบังคับให้เข้าพิธีวิวาห์กับผู้ชายที่ได้ชื่อว่าคลำไม่มีหางก็เอาหมด

เธอจึงตัดสินใจหนีงานแต่ง แล้วมาซ่อนตัวอยู่ที่อัมพวาเสียดื้อๆ 

แต่จะด้วยพรหมลิขิตหรือคราวเคราะห์ดลบันดาลก็ไม่อาจรู้ได้

เมื่อ ‘อดีต’ ว่าที่เจ้าบ่าวผู้กำลังโกรธแค้นอย่างหนักจากการถูกเธอฉีกหน้าคางานแต่ง

ก็บังเอิญหนีความรำคาญใจมาพักอยู่ที่เดียวกันโดยไม่ได้นัดหมาย

มิหนำซ้ำเขายังทำให้เธอต้องมาพัวพันกับเหตุฆาตกรรมจนหวิดจะเอาชีวิตไม่รอด 

แล้วผู้ชายอย่างนี้น่ะเหรอ ที่จะให้เธอคว้ามาเป็นพ่อของลูก ไปลงนรกซะเถอะ!

ต่อให้เป็นม้าป่าแสนพยศแค่ไหน กระทิงเปลี่ยวอย่างเขาก็ต้อง ‘ควบ’ เธอให้จงได้

เพลย์บอยหนุ่มรูปหล่อ พ่อรวย แถมยังเจ้าคารมอย่าง ‘ธราเทพ เดชาธร’

ต้องเสียหน้าอย่างหนักที่สวมชุดเจ้าบ่าวรอเก้อโดยไม่มีแม้แต่เงาของเจ้าสาว แต่สิ่งที่เขาเจ็บใจที่สุดไม่ใช่เรื่องที่เธอหนี 

แต่เป็นเพราะเขายังไม่ทันได้ทำหน้าที่สามีต่างหาก หากโอกาสของธราเทพก็มาถึงโดยไม่คาดคิด

เมื่อทั้งคู่ต้องกลายมาเป็นพยานสำคัญในคดียาเสพติดระดับประเทศโดยไม่เจตนา

จึงถูกโครงการพิทักษ์พยานนำตัวไปหลบภัยอยู่ร่วมกันที่หมู่บ้านแถวตะเข็บชายแดน 

ที่แย่ที่สุดก็คือที่นั่นไม่มีผู้หญิงสวยๆหุ่นเซ็กซี่ให้เขาได้ใช้เป็นคู่ซ้อมเลยสักคน

หนุ่มกลัดมันที่พละกำลังเหลือเฟือจนเกือบล้นจึงไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากทวง ‘สิทธิ์ในการเป็นสามี’ 

คืนจากแม่ม้าป่าแสนดุอย่างเนตรอัปสร เพราะไม่ว่าจะให้ชายหนุ่ม ‘ควบ’ เธอเสียตั้งแต่วันนี้ 

หรือจะรอเข้าหอหลังจากที่เขาลากเธอกลับไปแต่งงานให้เรียบร้อยแล้ว

เขาก็ขอยืนยันว่า ชาตินี้เธอจะไม่มีวันรอดพ้นจากเงื้อมมือของเขาอย่างเด็ดขาด

ดูเอาเถอะ คนอะไร ขนาดกำลังวางแผนหนีกันอยู่แท้ๆ แต่เขากลับกระแซะๆ คอยหาเศษหาเลยกับเธอได้ตลอดเวลา 

“บี๋ ได้ยินเสียงหัวใจของพี่บ้างไหม?” เสียงกระซิบแผ่วๆทำเอาเธอร้อนวูบ 

“บี๋ไม่ได้ยินหรอกค่ะเสียงหัวใจของพี่ ใจพี่อยู่กับพี่ ไม่ได้อยู่ที่บี๋เสียหน่อย” 

“แต่พี่อยากให้บี๋ได้ยิน”

“แล้วทำไมบี๋ต้องรู้ด้วยคะว่าพี่คิดยังไง?” ธราเทพไม่ตอบ พริ้มตาหลับลงช้าๆ 

ก่อนจะแตะริมฝีปากลงบนซอกคอผะแผ่ว “พี่เทพ…” เธอประท้วงเบาๆ 

หากอีกฝ่ายกลับโอบเอวบางเอาไว้อย่างหวงแหน 

จากนั้นจึงประทับจูบบนกลีบปากแล้วบดเคล้าอย่างเอาแต่ใจ

ความปรารถนาอันพร่าเลือนทำให้เนตรอัปสรเผลอไผล

เป็นฝ่ายเลื่อนปลายนิ้วเรียวไล้ต่ำลงไปยัง... 

บ้าที่สุด! ทำไมร่างกายเธอมันถึงได้ทรยศตัวเองขนาดนี้!