ชุดคนเถื่อนที่รัก สวาทรักคนเถื่อน:ยอดสวาทคนเถื่อน มัฑศิกาญจน วาว บุ๊คคลับ

  
    เรื่อง      ชุดคนเถื่อนที่รัก สวาทรักคนเถื่อน:ยอดสวาทคนเถื่อน                                             
 ผู้แต่ง       มัฑศิกาญจน                           
สำนักพิมพ์ วาว บุ๊คคลับ

            สวาทรักคนเถื่อน
  เพียงแรกพบหน้า แม้จะเป็นแค่ภาพถ่าย แต่อุกฤษฏ์กลับมีความปรารถนาอันเร้นลึกที่เกิดขึ้นในหัวใจ ...พวงชมพู หญิงสาวที่มีรอยยิ้มหวานละมุน ทุกอย่างที่รวมเป็นตัวเธอคือสิ่งที่เขาอยากครอบครอง...
******
ไอ้งูของเธอมันไม่เป็นไรหรอกนะ แต่ไอ้มือของเธอน่ะสิมันกำลังทำให้เขาจะบ้าตาย ในระหว่างที่เธอถลาเข้ามาหาเขาเพื่อจะกอด เธอตะกายเอาผ้าขาวม้าเขาหลุดไปด้วย ที่ร้ายไปกว่านั้นเธอยังคว้าหมับเข้าที่ ‘ไอ้นั่น’ ของเขาอย่างจัง!!!
“งูตัวใหญ่ไหม”
“ใหญ่ๆ ใหญ่มากเลย ทั้งใหญ่ทั้งยาว ฉันจับอยู่นี่ เฮ้ย! กรี๊ดดดด!!!” พวงชมพูหลับตาปี๋ กรีดร้องเสียงหลงอย่างตกใจเมื่อคิดว่าตัวเองเผลอไปจับงูตัวใหญ่เข้า แต่เธอดึงมือยังไงก็ดึงไม่ออก มันติดแหงกอยู่ตรงนั้น เพราะเขากดมือเธอเอาไว้
“นายกฤษฏ์ทำยังไงดี งูมันรัดมือฉันแน่นเลย ไม่ยอมให้ปล่อย ฉันกลัวงู” เธอร้องเสียงสั่น
“กลัวงูยักษ์เหรอ”
“ใช่ๆ กลัวงูยักษ์”
“รู้ไหมที่คุณจับอยู่ เรียกอนาคอนด้าเลยนะ นานๆ จะมีใครเจอสักที คุณน่ะโชคดีที่เจอ ไม่ใช่ได้เจอกันง่ายๆ หรอกนะ” เขาพูดเสียงขึงขัง
“อนาคอนด้า” พวงชมพูเงยหน้ามองเขา ในความมืดนั้นเห็นดวงตาเขาวิบวับแล้วหนวดรกครึ้ม
กรี๊ดดด!!! แล้วเธอก็กรีดร้องเสียงหลงอีกรอบ ที่จับอยู่ไม่ใช่อนาคอนด้าหรืองูยักษ์อย่างที่เธอคิด เธอรู้ดีเพราะไม่ใช่เด็กไร้เดียงสา เมื่อครู่เธอมัวแต่กลัวและตกใจ แล้วเธอบ้าอะไรนี่
ดันไปจับ ‘อวัยวะสืบพันธุ์เพศชาย’ ของเขาแบบนี้

       ยอดสวาทคนเถื่อน
   อธิป อธิราช เขาเดินทางกลับมายังไร่ธารธาราซึ่งเป็นบ้านเกิดเมืองนอนของบิดา ตามคำสั่งของบุพการีผู้ล่วงลับไปแล้ว แต่เขามันเป็นไอ้พวกชอบความตื่นเต้นท้าทาย ก่อนรับมรดกชิ้นโตก็ต้องผจญภัยให้เลือดลมสูบฉีดเสียก่อน ทั้งๆที่ไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหนมาก่อน แต่เหตุใดพอได้เห็นลูกสาวศัตรูตัวร้าย เขาถึงได้ถูกตาต้องใจเธอเสียเหลือเกิน ในเมื่อเขาหมายตาเธอเอาไว้แล้ว ยังไงเธอก็หนีจากเขาไปไม่รอด
***
“ผมเป็นคนเถื่อนๆ แบบนี้แหละ ตอนคุณหนูยั่วผม ผมก็สนองให้แล้วไง แต่จะมาทำเล่นๆ เอาผมมันๆ พอเบื่อ... แล้วจะมาทิ้งขว้างผมเหมือนหมูเหมือนหมาไม่ได้นะ ผมไม่ยอม”
ชัชญาถึงกับอ้าปากค้างกับคำพูดของเขา ผู้ชายบ้าอะไรคิดเล็กคิดน้อย อาฆาตพยาบาทยิ่งกว่าผู้หญิง ทั้งๆ ที่เธอเป็นผู้หญิง เธอเสียหาย เขาเป็นผู้ชายมีแต่ได้กับได้ แต่กลับมาพูดใส่หน้าเหมือนกับให้เธอรับผิดชอบเขาซะอย่างนั้น
บ้าแล้ว!!! เขาต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ...