จอมโอหังเผด็จรัก ชุด เจ้าพ่อบัญชารัก เนตรอัปสรา แสนรัก ในเครือ ไลต์ ออฟ เลิฟ

 เรื่อง             จอมโอหังเผด็จรัก ชุด เจ้าพ่อบัญชารัก   

 ผู้แต่ง           เนตรอัปสรา

 สำนักพิมพ์      แสนรัก ในเครือ ไลต์ ออฟ เลิฟ

 เดเรค เบอร์ยาน็อฟสกี้ มหาเศรษฐีหนุ่มเพลย์บอยชื่อกระฉ่อน ลูกครึ่งอเมริกา-รัสเซีย บุรุษจอมกะล่อนชนิดหาตัวจับยาก แถมยังพกเอาความโหด หื่น และห่าม มาอย่างเต็มพิกัดตั้งแต่ลืมตาดูโลก เจ้าพ่อแห่งวงการยาชูกำลังและยาเพิ่มสมรรถภาพทางเพศ เขาต้องหัวเสียครั้งยิ่งใหญ่เมื่ออยู่ๆ ตนก็ตกเป็นจำเลยสังคมในคดีที่ชายสูงวัยกินยาของทางบริษัทแล้วดันไปตายคาอกสาววัยเอ๊าะ จนตกเป็นประเด็นทอร์คออฟเดอะทาวน์ เกิดข้อกังขาและวิพากวิจารณ์เกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ในทางเสียๆ หายๆ สร้างความเสื่อมเสียให้กับชื่อเสียงบริษัทไม่น้อย แต่นั่นก็ไม่เท่ากับการที่เขาจะต้องโดนฟ้องร้องและขึ้นโรงขึ้นศาล แถมอารดา วิสเลอร์ ยัยทนายความปากจัดของฝ่ายตรงข้ามที่แต่งตัวคร่ำครึไม่ต่างจากโบราณวัตถุเคลื่อนที่ ยังพยายามทำทุกวิถีทางให้เขาแพ้คดีในครั้งนี้ แต่ขอโทษเถอะ คนอย่างเดเรคไม่เคยรู้จักคำว่าแพ้  
ในเมื่อแม่ทนายตัวดีสะเออะมาหาเรื่องให้เขานัก เขาก็จะจับไปขังไว้ที่เกาะส่วนตัวมันซะเลย ลงโทษในความอวดดีด้วยบทรักดุเด็ดเผ็ดมันแบบไม่ให้เห็นเดือนเห็นตะวัน แล้วมอบของกำนัลเป็นเบบี๋ซักคนสองคนให้เธอได้วิ่งไล่จับและปวดหัวเล่น จะได้ไม่มีเวลามาหาความผัวอย่างเขา เขาก็จะตอบเเทนในความไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงของเธอโดยการจับไปขังไว้ที่เกาะส่วนตัวมันซะเลย ลงโทษในความอวดดีด้วยบทรักดุเด็ดเผ็ดมันให้ร้องลั่นไปทั่วทั้งคลุ้งน้ำ ขยับสับสอดชนิดที่ไม่ให้เห็นเดือนเห็นตะวัน
 
สำนักงานทนายความวิสเลอร์
ผลัวะ!!!
เสียงเปิดประตูดังลั่นจนคนได้ยินนึกว่าประตูเจ้ากรรมนั่นจะพังครืนลงมา พร้อมร่างสูงใหญ่ไหล่กว้างของเจ้าพ่อจอมโอหังอย่างเดเรค เบอร์ยาน็อฟสกี ที่ย่ำเท้าโครมๆ เข้ามาอย่างไม่มีมารยาทและไม่คิดจะไว้หน้าเจ้าของสำนักงานทนายความที่กำลังนั่งพูดคุยกับลูกความถึงคดีที่ถูกว่าจ้าง
“คุณ!” หญิงสาวอุทานเสียงดัง ดวงตากลมสวยเบิกกว้างเกือบจะเท่าไข่ห่าน
“ใช่ ผมเอง ผัวคุณ” ยกมือขึ้นกอดอกแล้วลอยหน้ายืนยันในความสัมพนธ์อันลึกซึ้งของทั้งคู่ต่อหน้าบุคคลที่สามอย่างไม่สะทกสะท้าน
“ไอ้…” ยังไม่ทันที่อารดาจะตอกกลับในความสามหาวของเขา เสียงเข้มระคนห้วนจัดก็โพล่งขึ้นเสียก่อน แต่เขาไม่ได้พูดกับเธอ
“คุณกลับไปก่อน วันนี้เมียผมเขาไม่ว่าง” ไล่ชายแปลกหน้าที่เป็นลูกความของเมียอย่างวางอำนาจ แถมยังทำหน้าตึงไม่พอใจที่คนที่มาว่าจ้างอารดาเป็นผู้ชาย ไม่ว่าหัวดำหัวทองก็ไม่ได้ทั้งนั้น เพราะเขาหวงเมียมาก
“เอ๊ะ…คุณนี่มันยังไง มารยาททรามไม่พอ ยังมาทำท่าวางอำนาจบาตรใหญ่ไล่แขกของฉันอีก” หญิงสาวตวาดลั่นด้วยความไม่พอใจ แต่ยังไม่ทันจะห้ามปรามแขกของเธอก็แจ้นออกจากห้องด้วยความหวาดกลัวในความบ้าอำนาจของจ้าพ่อหนุ่มเสียแล้ว
“ช่างหัวมันสิ คิดว่าผมสนนักหรือไง” เดเรคไหวไหล่ทรงพลังอย่างไม่แยแสการันตีคำพูดสุดโอหัง ก่อนจะจงใจโน้มใบหน้าหล่อเหลาลงมาชิดพวงแก้มอมชมพูน่ามอง จนร่างบางแทบผงะ ยังดีที่ถอยหลังมาตั้งหลักได้ทัน
“คุณไม่สน แต่ฉันสน เพราะนั่นคือลูกค้าของฉัน” อารดาเค้นเสียงลอดไรฟันด้วยความเดือดจัด กำหมัดน้อยๆ ไว้แนบลำตัว ด้วยเกรงว่ามันจะลอยไปฟาดปากบุรุษหนุ่มผู้กวนประสาทตรงหน้า
“ปิดมันซะไอ้สำนักงานทนายความต๊อกต๋อยเนี่ย ถึงคุณไม่ทำงานผมก็มีปัญญาเลี้ยงได้ เลี้ยงเมียคนเดียวมันคงไม่สิ้นเปลืองเท่ากับเลี้ยงช้างหรอกมั้ง” ออกคำสั่งด้วยน้ำคำและท่าทางเผด็จการอย่างร้ายกาจจนหญิงสาวต้องเขวี้ยงค้อนวงโตเข้าให้
“ถ้าจะมาพล่ามเรื่องไร้สาระอย่างคนสมองกลวงแบบนี้ ก็ไสหัวไปซะ!” ตะโกนก้องไล่ตะเพิดพร้อมจ้องอีกฝ่ายตาดุวับ
“ไม่ได้มาพล่าม แต่มาทำ…มากกว่า” ชายหนุ่มจงใจเว้นระยะคำพูดอย่างเจ้าเล่ห์ พลางเริ่มปลดเข็มขัดแล้วเขวี้ยงทิ้งอย่างไม่ไยดี ยาที่ทางบริษัททดลองเริ่มสำแดงฤทธิ์เดชของมันเสียแล้ว ถ้าเธอไม่ยอมร่วมมือซะดีๆ เห็นทีงานนี้ได้มีการปลุกปล้ำกันแน่
“ทำบ้าอะไรของคุณ ไม่ทราบ!” หญิงสาวถามอย่างแตกตื่น พลางลุกขึ้นจากเก้าอี้ แล้วตั้งใจจะก้าวขาสั่นเทาออกไปจากห้อง แต่โดนเข้าเกี่ยวเอวบางไว้เสียก่อน ร่างบางพยายามดิ้นขลุกขลักออกจากวงแขนแกร่งแต่ทว่าแรงเท่ามดตะนอยกลับไม่เป็นผล
“ทำรักกับเมีย” เดเรคตอบอย่างหน้าตาย ก่อนจะก้มลงขบเม้มติ่งหูน้อย ลมหายใจที่ราดรดต้นคอขาวระหงดังฟืดฟาดด้วยความหิวกระหาย
“อย่ามาทำบ้าๆ ในที่ทำงานของฉันนะ” แหวแว้ดและดิ้นรนขัดขืน แต่ยิ่งเธอออกอาการพยศเขาก็ยิ่งจงใจกอดรัดจนกายทั้งสองแนบไปทุกอณูเนื้อ
“ถึงจะบ้าผมก็ไม่สน เพราะยาที่ผมกินเข้าไปมันออกฤทธิ์แล้วทูนหัว” กล่าวเสียงแหบห้าวระคนแปร่งปร่าราวกับใกล้จะคลั่ง ดวงตาสีน้ำตาลอมแดงพราวระยับขณะจับจ้องที่ใบหน้าสวย แล้วสอดมือล้วงเข้าไปในชายกระโปรงทรงสุ่มไล้ต้นขานวลเนียนอย่างย่ามใจ ทำเอาคนโดนรุกหนักถึงกับขนกายลุกเกรียวกราว ปั่นป่วนและร้อนวูบวาบไปทั้งท้องน้อย ก่อนจะรวบรวมสติโดยการสูดลมหายใจเข้า จากนั้นก็หยิกหมับเข้าที่มือซุกซน ทำเอาพ่อคนตัวโตสูดปากครางทำหน้าเหยเก
“ยาบ้ายาบออะไรของคุณอีกล่ะทีนี้” หลังจากดิ้นรนจนหลุดพ้นจากพันธการแกร่ง หญิงสาวก็ขึ้นเสียงอย่างเหลืออด เอะอะอะไรก็อ้างเรื่องยา นี่มันจะมากไปแล้วนะ!
“ยาเพิ่มสมรรถภาพทางเพศไงยาหยี ลืมไปแล้วเหรอว่าผัวคุณเป็นเจ้าพ่อค้ายาปลุกเซ็กซ์” เขาบอกตามความเป็นจริง หลังจากทดสอบโดยการกินยาจากทีมวิจัยแล้ว เจ้าพ่อหนุ่มก็รีบบึ่งรถออกมาจากบริษัทอย่างไม่คิดชีวิต เกรงว่ายาจะออกฤทธิ์เสียก่อนจะมาถึงเมีย
“อีกแล้วเหรอ…มิสเตอร์เบอร์ยาน็อฟสกี คุณซัดไอ้ยาเฮงซวยนั่นเข้าไปอีกแล้วเหรอฮะ!” อารดาตะเบ็งเสียงตะคอกลั่น ก่อนจะหรี่ตามองอีกฝ่ายอย่างไม่อยากจะเชื่อว่าพ่อเจ้าประคุณจะบ้าดีเดือดได้ขนาดนี้ นี่เป็นหนที่สามในรอบอาทิตย์ที่เขาตั้งตัวเป็นหนูทดลอง แล้วก็ต้องวิ่งซกมาบุกสำนักงานทนายความของเธอ แถมแต่ละครั้งก็ไม่ได้มาแบบสุภาพชนเขาทำกัน แต่มาด้วยความโหดและหื่นเต็มพิกัด และคนที่ต้องรับเอาความหื่นนั้นไว้เต็มๆ ก็ไม่ไช่ใครที่ไหน มันคือเธอแต่เพียงผู้เดียว ครั้งนี้ก็คงไม่ต่างกัน แค่คิดอารดาก็เหี่ยจนเกินจะบรรยาย
“อือฮึ…อีกแล้วจ้ะยาหยี ในเมื่อแสนรู้ดีขนาดนี้ก็มาเถอะ มามะเมียจ๋ามาให้ผัวฟาดให้หายอยากซะดีๆ” นั่นเป็อย่างเธอคิดไว้ไม่มีผิด เดเรคพยักหน้าหล่อระเบิดระเบ้อยอมรับ ว่าพลางกระชากร่างอรชรเข้าปะทะแผงอกแกร่ง แล้วก้มลงบดขยี้จุมพิตกลีบปากระเรื่อด้วยความหื่นหิวราวพายุบุแคม จนเธอแทบหายใจหายคอไม่ทัน จวบจนกระทั่งเขาสัมผัสได้ว่าเธอจะขาดใจแล้วจริงๆ ถึงได้ยอมถอดถอนปากลิ้นออกมาอย่างอ้อยอิ่ง
“โสเภณีตามข้างถนนมันไม่มีให้คุณฟาดแล้วหรือไง ถึงต้องคอยมาตามระรานฉันอยู่ได้” หลังจากสูดอาการเข้าไปหล่อเลี้ยงจนฉ่ำปอด หญิงสาวตะเบ็งเสียงอย่างระอากับไอ้นิสัยหื่นไม่มีใครเกินของเขา
“ฟาดใครก็ไม่สำคัญ แต่ฟาดเมียนี่สิมันส์อย่าบอกใคร” แทนที่จะโกรธเกรี้ยวในวาจาแดกดัน แต่เขากลับยิ้มกริ่มรับคำด่าราวกับมันเป็นพรอันเลอค่า หนำซ้ำยังมีหน้ามาทำสำบัดสำนวนกวนอารมณ์อย่างน่าหมั่นไส้
“เชิญคุณมันส์ไปคนเดียวเถอะ ฉันไม่เอาด้วยหรอก ไอ้คนเฮงซวย!” หญิงสาวผลักอกหนาแรงๆ แล้วตั้งใจจะยกเท้าขึ้นถีบร่างใหญ่ให้กระเด็น แต่เขาไวกว่าคว้าหมับเข้าที่ท่อนขาเรียวสวยที่ง้างขึ้น ยักคิ้วยั่วอารมณ์ให้ แล้วจับมันมาพาดเอวสอบก่อนจะลูบไล้ยวนยั่ว
“คุณไม่เอา แต่ผมจะเอา แล้วก็จะเอาเดี๋ยวนี้ด้วย” ขาดคำเอาแต่ใจหญิงสาวก็ต้องร้องวี้ดออกมาเมื่อเท้าทั้งสองข้างไม่แตะพื้น เพราะคนตัวโตอุ้มมาวางลงบนโซฟา
“ได้โปรดเถอะ อย่าทำแบบนี้กับฉันเลย” หญิงสาวส่งเสียงสะท้านวิงวอน พลางส่ายหน้าปฏิเสธจนผมยาวสลวยกระจายล้อมกรอบใบหน้าแดงระเรื่อ
“ศาลที่เคารพ ในห้วงเวลาพิศวาสบาดจิตเช่นนี้ คุณไม่มีสิทธิ์มาอุทธรณ์ฎีกา มีแต่ร้องอืออาได้อย่างเดียว” เขาปฏิเสธอย่างมาดมั่น ท้ายประโยคไม่วายพ่นวาจาสุดห่ามออกมา
           จากนั้นก็โถมเรือนกายทรงพลังลงมาทาบทับ ตรึงร่างงามเสลาไว้กับโซฟาเนื้อหนานุ่ม ก่อนจะบังคับมอบบทรักอันแสนร้อนฉ่าองศาเดือดให้ทนายความสาวอย่างไม่ลืมหูลืมตา ไม่ต้องถามว่าฟาดกันไปกี่ยก จบกันไปกี่รอบ เพราะคนทั้งคู่ไม่มีเวลามานับ แต่ที่รู้ๆ คือกว่ายาที่เขากินมาจะหมดแรงสิ้นฤทธิ์