ตราบฟ้าไร้ดาว กันเกรา ทำมือ

เรื่อง                  ตราบฟ้าไร้ดาว
ผู้แต่ง                   กันเกรา
สำนักพิมพ์           ทำมือ

“โอ๊ย! ปล่อยนะ ถ้ารอดไปได้ฉันจะเล่นงานคุณให้หนักเลยคอยดู”
“ผมว่าคุณอย่าเพิ่งคิดถึงตอนนั้นเลยนะ มาคิดตอนนี้ดีกว่าว่าเราจะมีความสุขกันมากแค่ไหน
บอกไว้ก่อนว่าผมจะสั่งสอนคุณให้สาสมกับการดูถูกผู้ชายที่ได้ชื่อว่าเป็นผัวของคุณเลยทีเดียว”
ริมฝีปากบางไม่อาจเอ่ยคำใดออกมาได้ เมื่อถูกเขาก้มลงไปปิดด้วยปากอย่างรวดเร็ว
สองมือก็ไม่อาจยกขึ้นมาปกป้องตัวเองได้ เมื่อถูกสองมือเขาตรึงไว้กับพื้น
เนิ่นนานกว่าเขาจะปล่อยให้เธอมีอิสระเล็กๆ น้อยๆ เมื่อเขายอมละออกจากเรียวปากนุ่มนิ่ม
เพื่อลุกขึ้นแล้วช้อนเอาร่างอรชรตรงไปหาเตียง กำปั้นจึงมีโอกาสฟาดฟันลงไปหาอกเขานับครั้งไม่ถ้วน
ปากบางก็ตะโกนดังลั่นห้อง
“ฉันจะเอาเรื่องคุณให้ถึงที่สุด คุณจะต้องชดใช้ในสิ่งที่คุณทำ จำเอาไว้!!!”
“ผมไม่แคร์สักนิดว่าคุณจะทำอะไร
แต่ผมจะไม่มีวันปล่อยเมียที่มีความคิดว่าผัวเป็นฆาตรกรออกไปจากห้องนี้โดยไม่ได้ทำอะไรต่างหาก”
“หยุดนะ! ฉันเกลียดคุณ”
“ต่อให้ผมไม่ทำอะไร คิดเหรอว่าคุณจะไม่เกลียดผม
ในเมื่อเป็นแบบนี้แล้วทำไมผมจะต้องหยุด ไม่มีทางไม่มีวันด้วย
คุณจะต้องได้รับโทษที่บังอาจมาปักปำผัวถูกทางนิตินัยและกำลังจะเป็นผัวทางพฤตินัยของคุณ
นี่คือบทลงโทษ จำเอาไว้!”
แสงตะวันปิดปากบางเอาไว้ไม่ให้อ้อนวอนอีกแม้แต่แอะเดียวด้วยจุมพิตอันเร้าร้อน
รุนแรงเป็นการลงโทษที่ทำให้เขาโกรธ แต่แล้วอาการโกรธกริ้วก็แปรเปลี่ยนเป็นปีติแทน
เมื่อหลักฐานบอกอยู่คาตาว่าเมียที่เขาเข้าใจว่าเคยมีแฟนอยู่แล้วนั้น
แท้จริงเธอเพียงหลอกตาเขาเท่านั้นเอง“ฉันจะไม่มีวันยกโทษให้คุณไปตลอดชีวิตจำเอาไว้”