รุ้งเคียงตะวัน

เรื่อง                    รุ้งเคียงตะวัน

ผู้แต่ง                  อัญญาณี

สำนักพิมพ์          อักษรศาสตร์พับลิเคชั่น


         สิ่งที่หทัยชนกได้รับรู้ ทำให้เธอแทบล้มทั้งยืน ร่างกายแข็งประดุจหินที่ถูกถ่วงลงไปอยู่ในน้ำที่เย็นจัด ร่างทั้งร่างเย็น

เฉียบ ระบบประสาทภายในร่างหยุดทำงานในฉับพลัน หัวใจเสมือนมีใครมาบีบและกดทับ หนำซ้ำยังถูกเข็มที่เปรียบเสมือน

ความรักทิ่มแทงซ้ำๆ ไปทั่วก้อนเนื้อที่เต้นระส่ำ แล้วยังถูกซ้ำเติมด้วยความไว้เนื้อเชื่อใจที่ตอนนี้แปรสภาพเป็นน้ำกรดชั้นเลิศ

ราดรดลงไป หัวใจของเธอสูญสลาย หมองไหม้จนยากจักกลับคืน สามีกับเพื่อนสนิท โอ้....เป็นไปได้อย่างไร มันเป็นไปได้

อย่างไร หทัยชนกกำลังคิดว่านี่ไม่ใช่เรื่องจริง ไม่ใช่เรื่องจริง "ไม่จริงใช่ไหมตะวัน มันไม่ใช่เรื่องจริงใช่ไหม?" เสียงคล้าย

กับคนละเมอลอดผ่านเรียวปากของหทัยชนกที่เอ่ยถามสามี ตะวันมองหน้าภรรยาสาวนิ่ง น้ำตาแห่งความสำนึกผิดไหลริน

ก่อนจะพยัคหน้าแทนคำตอบ เท่านั้นเองร่างของภรรยาผู้แสนดีก็ทรุดฮวบลงทรุดนั่งลงกับพื้น ปล่อยเสียงร้องไห้โฮลั่นห้อง

"ฮือๆ .. ทำไมทำอย่างนี้กับรุ้ง ทำไมต้องเป็นเดียร์ ทำไม?" ความรู้สึกเสียงใจของหทัยชนกจะน้อยกว่านี้ หากคนที่เป็น

ภรรยาน้อยของสามีไม่ใช่เกวลิน...เพื่อนรักของเธอ