ตราบแผ่นดินกลบหน้า ปกแข็ง (มือสอง) เล่ม 1-2 โรสลาเรน ณ บ้านวรรณกรรม

เรื่อง              ตราบแผ่นดินกลบหน้า ปกแข็ง (มือสอง) เล่ม 1-2

ผู้แต่ง            โรสลาเรน

สำนักพิมพ์     ณ บ้านวรรณกรรม

รัก... ไม่มีประโยชน์ ไม่รัก... ไม่มี ...กลับเป็นประโยชน์

ยามทอดร่างลงให้ดินกลบหน้า วิญญาณจะได้ไม่ห่วงใยใคร

หากทำไม '“ร่างระหงนั้น'” จึงจารจำอบอวลอยู่ในหัวใจไม่รู้คลาย!

รัก... ไม่มีประโยชน์ หากทำไมจึงคิดถึงเจ้าอยู่ทุกลมหายใจ

เผ่านาคา นักรบอหังการแห่งเทือกเขา

สูงเลือดพันธุ์นักสู้ผู้ไม่ยอมเป็นทาส เมื่อ

แสวงหาอิสรภาพให้ผืนแผ่นดิน '“อำนาจ

เดิม”' ที่ไม่ปรารถนาให้เปลี่ยนแปลง จึง

ไล่ล่า... และฆ่าคนนาคาเป็นว่าเล่น

คนฆ่านาคาเป็นวีรบุรุษ คนข่มขืนสาวนาคาถือว่าไม่ผิด

ฆ่า... เผาผลาญ ...ย่ำยี ทั้งหมู่บ้าน ยิ่งได้รับคำชื่นชม!

คนแล้วคนเล่า สูญบ้านเสียเฮือน เสียสิ้นแม้ผู้เป็นที่รัก!

นาคามากมายทอดร่าง มากมายพร้อมพลีชีพ...

รักษาแผ่นดิน

หากก็ไม่สามารถรักษา เฮือนทุกเฮือนบนเทือกเขานาคา

ถูกทลายสิ้นด้วยกองกำลังรัฐบาล คนแก่ เด็ก ผู้หญิงถูกฆ่า

โหดเหี้ยม ถูกย่ำยีสุดพรรณนา นักรบนาคากระจัดกระจาย “

"มื่อหน้า"” เสียงขัดแค้นเคยตะโกนก้องก่อนละถิ่นฐาน

"“มื่อหน้าจะกลับมา”!"

ประโยคนั้นยังฝังแน่นกลางใจ ไม่มีวันเลือน

'“แผ่นดินกลบหน้าเรา คือแผ่นดินเรา!”'

และครานี้ คนที่รัฐบาลต้องเผชิญหน้า หัวหน้าเผ่าคน

ใหม่ที่คนทั้งเผ่านาคาเกรงกลัว แต่ทว่าที่เกรงกลัวกว่านั้น คือ

ทหาร... คือคนของรัฐบาล แม้ไม่รู้จักชื่อ หากที่รับรู้

'“หน้าหัวหน้าเผ่านาคา คือหน้าเดียวกับพระยม”'

งูพิษ ...เผชิญหน้ากับมันเมื่อใด เมื่อนั้นจึงรู้ถึงอำนาจ

และความตาย

นาเคนทร์ ผู้ทรงอำนาจสูงสุดแห่งนาคา!

อนาคตของเขาคือความยืนยงของเผ่าพันธุ์ สำหรับตัว

เอง... ไม่มีอนาคต... ไม่มีอะไรให้ใคร แม้แต่ “'บ้าน'” ก็ยังไม่มี

แม้ “'แผ่นดิน”' ก็ยังต้องตามทวงคืน ฉะนั้น ไม่ต้องถามถึงสิ่งอื่น.

เขาต้องฝึก'หัวใจ'ตัวเองให้ว่าง

รัก... ไม่มีประโยชน์

ไม่รัก... ไม่มี ...กลับเป็นประโยชน์

ยามทอดร่างลงให้ดินกลบหน้า วิญญาณจะได้ไม่ห่วงใยใคร “

"เมื่ออยู่บนหลังม้า มีปืนพาดตัก มีสาวที่รักเกาะหลัง

ฟ้าคือหลังคา เทือกภูคาคือบ้าน คือเฮือน”"

บทเพลงของนักรบนาคาเป็นเช่นนี้

บทเพลงของนาเคนทร์เป็นเช่นไร

ทำไมเธอ “'รู้สึก'” ผูกพันกับผู้จ้ายคนนี้มากมาย

เอศวรี แม่ญิ้งแห่งไร่ชาสองปี้หน่อง ฉงนตัวเอง... ผู้จ้าย

คนที่บอกเธอว่า ไร้แม้แต่แผ่นดิน คนที่มีสองมือเพื่อรบ... ฆ่าฤา

ถูกฆ่า.. คนที่มีแต่หัวใจ แต่เธอก็ต้องการแค่... หัวใจของคนที่รัก

เธอ กับ... เธอเองก็จะรักด้วยหัวใจ

หาก ผู้จ้ายของเธอเดินออกสู่สงคราม... รบเพื่อแผ่นดิน “

"จะต้องคอยอย่างนี้อีกกี่ครั้ง”!" หัวใจที่กระตุกวาบคือ “

"แล้วถ้า..."

” โอ้! ไม่! อย่าคิด... อย่ามีคำว่า “ถ้า” เธอจะรอ “'ผู้จ้ายของ

เธอ”'กลับมา เธอเรียกเขาเหมือนๆ กับเขาเรียกเธอ... '“ผู้ญิ้ง

ของเขา'...” ผู้ญิ้งของนอเก้น... ผู้ญิ้งผู้แพง ผู้หญิงผู้เป็นที่รัก

ของนาเคนทร์

ผู้หญิง ที่ตราบแผ่นดินกลบหน้า เขาจะไม่เปลี่ยนแปลง!

เธอเองก็เช่นกัน ตราบแผ่นดินกลบหน้า ก็จะรักด้วย

หัวใจ..ไม่เปลี่ยนแปลง!