วิวาห์พยศใจ อัญญาณี อัญญาณี

 เรื่อง             วิวาห์พยศใจ       

 ผู้แต่ง           อัญญาณี

 สำนักพิมพ์    อัญญาณี

 จอมทัพ…ไม่คิดมาก่อนว่ายุคสมัยนี้จะมีการคลุมถุงชนอยู่อีกจนกระทั่งได้พอบเจอกับตัวเองครั้งแรกที่รู้เขาค้านหัวชนฝาตั้งท่าจะไม่ยอมท่าเดียวทว่าคนเป็นปู่ก็มีลูกเล่นแพรวพราวทำให้เขาจำยอมวิวาห์ได้สำเร็จ

“ทำไมฉันต้องห่วงตัวเองด้วยเธอต่างหากที่ต้องห่วงตัวเอง”
“ฉันเองไม่มีอะไรต้องเป็นห่วงเพราะฉันรับมือพวกคุณได้ทุกรูปแบบฉันหน้าหนาหน้าทนเหมือนกับที่พวกคุณต่อว่าฉันฉันจึงคิดว่าคุณน่าจะห่วงตัวคุณเองมากกว่าค่ะ เรื่องที่คุณวาดหวังไว้มันจะไม่สำเร็จคุณหวานก็จะเป็นแม่สายบัวรอเก้อไม่มีทางมายืนแทนตำแหน่งของฉันส่วนคุณก็ต้องทนอึดอัดตายอยู่กับฉัน ผูกมัดตัวเองด้วยทะเบียนสมรสที่ฉันไม่มีวันเซ็นชื่อลงในใบหย่าให้”
น้ำเสียงเธอนิ่งเรียบแต่เฉือนหัวใจคนฟังเขารู้ดีว่าศรัญญามีความอดทนมากแค่ไหนมิเช่นนั้นคงไม่มายืนเถียงเขาฉอดๆอย่างนี้
“แต่ฉันคิดว่าไม่…” เขาเอ่ยเสียงหนักเน้นในคำสุดท้าย “อีกไม่นานฉันจะต้องสมหวังเป็นเธอซะเองที่ผิดหวังผิดหวังในทุกเรื่องที่เธอคิดไว้เรื่องต้าร์ฉันขอสั่งเธอว่าให้อยู่ห่างๆเพื่อนฉันไว้ฉันไม่อยากเห็นเพื่อนฉันตกต่ำคว้าเธอมาเป็นเมีย แค่เธอเป็นเมียฉันก็เต็มกลืนจะแย่ ชีวิตฉันวิบัติก็เพราะเธอ”

งานวิวาห์ที่ไม่ได้มาจากความเต็มใจจะลงเอยเช่นไรเขาและเธอเท่านั้นที่รู้